Vancoucer

Dinsdag 10 September op naar Vancouver
Nooit gedacht dat ik ook mijn een van mijn reisverslagen nog eens zou beginnen met…Sta je naar een kleine 9 uur vliegen in Vancouver zonder bagage…!? Een schrale troost ik ben niet de enige, voor mij is het niet zo erg als voor mijn buren die ook bij het KLM loket staan zonder koffers hun gaan met een cruise boot mee en moeten vanavond nog aan boord!? Maar goed zo heeft iedereen zijn probleem. Je hebt het pand nog niet verlaten of het gaat alweer mis! Snel vul ik alle benodigde zaken in en krijg de mededeling dat mijn koffer nog in Amsterdam staat, gelukkig weten ze dat wel!? Een goede bijkomstigheid heeft het wel, nu hoef ik net als met de AH bezorgservice niet zelf met mijn koffer te sjouwen! Ik vul netjes een douane kaart in en geef aan geen bezwaar te maken als ze hem willen openen voor dat hij de Canadese grens passeert. Krijg na enig aandringen wel een overnachtingsetje mee waar een tandenborstel, shampoo en dergelijke in zetten zodat ik well lekker fris naar bedje kan later deze dag.
Voor dat ik de luchthaven verlaat ga ik nog even opzoek naar de Pacificcoach services met deze lijn ga ik zaterdag van Vancouver met bus en boot naar Victoria op Vancouver eiland waar ik een aantal familie leden ga bezoeken die daar wonen, er is een pick-up services vanaf je hotel dus dat moet wel even geregeld worden. Daarover later meer. Ik ga opzoek naar de trein die mij in een klein half uur van de luchthaven naar de stad brengt, een kaartje uit de automaat is hier iets makkelijker dan de laatste keer in Japan, deze beschrijving kan je gewoon lezen!
De trein gaat inderdaad heel snel en voor ik het weet sta je op het station, Vancouver is net als andere grote Noord Amerikaanse steden allemaal rechten wegen verdeeld in een aantal blokken, die noord – zuid, en oost – west lopen, Mijn onderkomen staat op de Granville street een van de grote hoofdwegen door het centrum van de stad, desondanks heb ik een ruime kamer met alle gemakken voorzien en hoewel ik aan de voorzijde van het gebouw zit maar weinig last hebt van verkeer. Het is al halverwege de middag en mijn bio klok staat inmiddels op ver na middernacht, echter ik moet nog wel even wakker blijven om zo min mogelijk last te hebben van een jetlag. Even eerst een stop bij de vrienden van de SB (Starbucks) en even de plattegrond van de stad een beetje in mij opnemen, Een wandeling brengt mij naar het oudste stadshart van Vancouver, Gastown, dit is de oudste wijk van de stad bestaat maar uit een (Water) straat en wat zijstraatjes het ziet er schattig dorps uit! In het midden van de straat staat een stoomklok een uurwerk dat al meer dan 30 jaar op stoom fungeert, ja dat is nog maar kort, maar ja Vancouver bestaat als stad nog maar 127 jaar en is in die begrippen erg jong, elk kwartier wordt er via een stoom druk de tijd weergegeven, deze stoom komt uit een ondergronds systeem die al sinds jaar en dag die heel het centrum van Vancouver van warmte voorziet, een voorloper van de huidige stadsverwarming, En een van de kleine restaurantjes neem ik een echte “Dutch Pannekoek” , zo stond het echt op de muur! De zon begint al aanstalten te maken om er tussen uit te knijpen, ik ga nog even een bezoek brengen aan het ‘’Observation deck’’ wat ook in dezelfde straat zit en kan dan Vancouver nog zien met de komende ondergaande zon, en dat is prachtig, de stad is 500duizend mensen groot, maar tel je alle inwoners van de aangrenzende wijken en voorsteden erbij dan kom je op ruim 2 miljoen, en is daarmee de derde grote stad in Canada na Toronto en Montreal in het oosten van het land. De stad ligt op het uiterste stukje van het vaste land aan de westkust van Canada, alleen Victoria op Vancouver eiland ligt nog iets westelijker. De stad ligt op een soort schiereiland wat aan de ene zijde grenst aan water van de oceaan en de andere zijde wordt begrenst door de Rocky Moutains. Het uitzicht zoals op zoveel van deze plaatsen is fenomenaal en langzaam wordt de stad zichtbaar met allemaal kunst verlichting, zover je maar kunt kijken.
Na dit alles ga ik weer naar beneden en loop richting mijn slaapplekje, halverwege stop ik nog even bij een kleine Ierse Pub en neem nog een klein slaapmutsje, ik zit nog niet aan de bar en komt er een import Canadese naar mij toe die met een flinke kegel haar net geplaatste tattoo wil laten zien, ik probeer nog geheel vriendelijk en politiek te antwoorden dat dat voor mij niet sfeer verhogend zal zijn en ook niet wil weten waar het zit!? Maar goed ik blijf vriendelijk alhoewel ik van de kegel al onder zeil zou raken zeker in mijn toestand, het is voor mij al bijna ochtend, maar toch moet ik er aan geloven en gaat haar shirt bij haar linker boven arm omhoog, gelukkig maar, en wat zie ik, volgens haar moet het een tijger of luipaard zijn, ze was wat slecht te verstaan, ik vond het meer op een teckel met, sorry voor deze combinatie, een downsyndroom!? Afschuwelijk!! Ik ben weer politiek goed gezind en zeg maar dat ik het zelf niet gekozen had!? Ik neem nog een kleine versnapering voor de schrik en neem daarna gauw de benen, en val na een heerlijke douche als een blok in slaap!
Woensdag 11 September 2013
Een van de beste plaatsten in de stad is Stanley park, het grootste stadspark van Noord Amerika, ruim 400 hectare groot, een park waar onder andere het Vancouver Aquarium is gevestigd, maar ook is er nog een groot deel met origineel bos en een groot bever meer, ik neem een kaartje van de lokale busdienst en sta binnen een kwartier aan het begin van het eiland, in tegenstelling wat er in de meeste aanbevelingen staan ga ik lopend in plaats van met de fiets, zo zie je nl altijd meer, vanaf de bus stop loop je langs de oever van de baai waar aan de overzijde de skyline van Vancouver goed te zien is, het uitzicht is mooi en de bomen beginnen al met de verkleuring, Het is best warm vandaag, ook de komende dagen worden mooi, maar bij de start van de wandeling is het al zo’n kleine 26 graden en geen wolkje aan de lucht. Vanaf welke zijde je ook kijkt je hebt eigenlijk overal een prachtig zicht op de stad of op Noord Vancouver of zelfs de Rocky Mountains. Een grote container haven domineert een deel van de baai. Over een deel van het Stanley park loopt een snelweg die uiteindelijk richting Whistler gaat, voor de wintersport kenners, wel bekend! Een deel van het park wordt gebruikt voor educatie en een ander deel voor ontspanning. Een bonte verzameling van Totempalen zijn onder andere hier te bewonderen, deze verwijzen naar de oorspronkelijke bewoners van dit gebied de indianen, ver voordat kapitein George Vancoevorden met zijn Nederlandse schip deze zijde van Canada in kaart bracht en als eerste voet aan land zetten ergens in 17honderd…..!
Een grote brug, Lion’s Bridge genaamd, overspant een van de baaien die toegang geeft tot de container terminal en de Cruise schepen die hier met regelmaat aanmeren en staat net als een soort Golden Gate Bridge in San Fransico prominent in het landschap. De verschillende uithoeken lenen zich goed als uitkijk punten en zo werden deze dan ook vroeger jaren voor de scheepvaart van de stad goed gebruikt. Een heerlijke wandeling brengt mij naar al deze plaatsen en onderweg komt ik een standbeeld tegen van “een meisje in wetsuite” het lijkt wel verdacht veel op de versie die in Kopenhagen op een steen zit, zal toch de foto’s er later nog eens naast liggen!?
Halverwege het eiland ga ik stukje land inwaarts een kom daar een beschermd bever project tegen, een prachtig meer die geheel dreigt dicht te groeien met vegetatie en die geschikt zou zijn voor de bever, deze ruimen deze vegetatie gedeeltelijk op met het maken van burchten. Een wandelroute door het bos brengt mij uiteindelijk bij het uitzicht punt op en naast de brug en neem hier even de tijd om ervan te genieten. Nu weer terug naar het begin maar eerst nog even een stop op “het Derde strand” heel Vancouver heeft 3 stranden die direct aan de stad grenzen en om het makkelijk te houden hebben ze deze gewoon een nummer gegeven in plaats van een naam? Het is heerlijk op het strand en geniet even van een moment rust en de heerlijk brandende zon, goed voor de teint!
Na een klein uur keer ik terug naar de stad en stop bij BC Place een enorme Stadion van de VC Whitecaps, het lokale Rugby team, deze stadions zijn vergelijkbaar met grote voetbal clubs in Zuid Europa, zeg maar! En ernaast staat het Olympische IJshockey stadion wat ook niet onder doet voor zijn grote broer ernaast!? Lopend ga ik van hier, dat is maar een stukje, naar China Town, ook dit is op een na de grootste Chinese enclave in heel Noord Amerika. Een rijkelijk versierde poort geeft de ingang van China Town een mooie uitstraling, de rest van de wijk is compact en druk, wanneer ik de wijk verlaat kom ik weer in Gastown uit waar ik de dag ervoor ook was met de beroemde stoom klok.
Even verder op ligt Canada Place, dit gebouw werd gebouwd speciaal voor de Expo Wereld Tentoonstelling in 1986 en is nu geheel omgebouwd tot een conventie centrum en Cruise Terminal. Hier vind je ook nog het “oude” trein station van de stad en een boulevard waar halverwege de “Olympic Coulderan” een definitieve plek heeft gekregen na de Olympische spelen van 2010 die hier gehouden zijn, voor een kleine geheugen steuntje dit zijn de 5 pilaren gebouwd van glas en metaal die tijdens de opening van de spelen gezamenlijk het Olympisch vuur vormden.
Op deze plaats staat ook een prachtige Orca gemaakt van tegeltjes die uit het water recht omhoog komt, heel mooi gemaakt, Hier staan een paar grote “Ligbed-banken” die uitnodigen voor een momentje relax, jammer maar er komen met enige regelmaat een watervliegtuig over of voorbij varen, op deze plaats in de baai blijkt namelijk de grootste watersportvliegtuigen airport te liggen van Noord Amerika! Zo kom je elke keer weer wat nieuws tegen! Het is wel een leuk gezicht en een voordeel, je kan je koffer niet kwijtraken je moet hem zelf meenemen in het vliegtuig.
De dag vordert alweer een heel eind en ik moet weer eens even op zoek naar wat te eten, alhoewel dat niet echt moeilijk is hier. Inmiddels is mijn telefoon en camera leeg van alle energie en hoop dat mijn koffer in het Hotel zal zijn, ze probeerde vanmiddag vanaf de luchthaven te bellen maar toen was de batterij leeg, dus hoop dat ze het Hotel gebeld hebben, en inderdaad de koffer is er en kan ik even lekker onder de douche en schone (onder) kleding aan. Snel nog weer even het verslag maken en dan nog even een lekker koud pintje scoren voor we de luikjes dichtdoen.
Donderdag 12 September 2013
Het hotel serveert zelf geen ontbijt maar het naast gelegen “Two Parrots” heeft ruime keuze in diverse verschillende ontbijten van cracker tot een complete warme maaltijd! Ik kan even rustig ontbijten want ik wordt vandaag opgehaald met een bus heb namelijk een tour geboekt die mij vandaag naar “Capilano Suspencien Bridge” en “Grouse Mountain” gaat brengen. Volgens afspraak wacht ik bij de Ramada inn aan de overzijde van de straat van waar ik zit en er stopt een bus, ik in stappen en rijden maar, blijkt halverwege de pick up service dat de chaffeur een ander persoon dan ik had moeten meenemen en ik dus in de verkeerde bus zit! Na nog een rondje in de stad wordt ik gedropt bij een benzine pomp en verschijnt de juiste bus aan de horizon.
Nu de bus compleet is gaan we op weg. De eerste stop zal het begin van Capilano rivier zijn, dat heeft te maken met de zalm die hier in grote getalen voorkomt. Zalm wordt geboren in zoet water en gaat stroomafwaarts naar zee of oceaan, zijn of haar leven brengen ze hier door in zoutwater, tegen de tijd dat de zalm zijn houdbaarheids datum verliest keren zij terug naar hun geboorte plek, toch knap dat je dat weer terug kan vinden, je ziet weleens van die springen zalmen stroomopwaarts naar bijvoorbeeld een rivier of meer waar je eitjes leggen en waar de oude zalmen doodgaan, deze rivier is zo aangepast dat de zalmen op speciale broedplaatsen komen waar de overleving kansen een stuk groter zijn en de populatie met grote sprongen vooruit gaat. Een deel van deze stroom opwaartse ladder is nagebouwd van glas zodat je dit kan zien.
Deel 2 van de tour bestaat uit een bezoek aan het “Capilano Bridge” park, een 137 meter lange brug bestaat uit 2 grote en dikke staalkabels en kan een gewicht dragen van 96 olifanten te gelijk! De hoogte is ook enorm, als je het vrijheidsbeeld van New York op de bodem van de rivier plaatst dan hangt de brug op schouder hoogte van Miss Liberty. De brug is door het lopen van mensen continu in beweging en maakt het maken van foto’s onderweg wat lastig, het uitzicht is prachtig. Aansluitend is er aan de overzijde een boomtoppen pad gemaakt, die aan de bomen hangt middels een ingenieus systeem, zodat deze niet met pinnen of bouten in de boom vastzitten, sommige bomen zijn al honderden jaren oud en dat willen ze graag beschermen en een aantal uitzicht platformen op de rivier ver onder mij.
Terug met dezelfde brug is er aan de overzijde van de kloof een “Cliffhanger Walk” gebouwd een smalle loopbrug van 1 persoon breed die aan de zijwand van de rotsen hangt en op een enkele plek met een grote boog boven de afgrond hangt, en zijn er platformen van geheel glas waardoor je een zeer transparante doorkijk heb op de diepte, waar blijkbaar niet iedereen vrolijk van wordt!?
De volgende stop wordt “Grouse Mountain” de hoogste berg piek direct gelegen in Noord Vancouver, een “Skybus” of wel gondel brengt ons in een keer naar de top waar je nu heerlijk kan wandelen en waar je in de winter heerlijk kan skieen. Op het plateau waar je aankomt heb je een prachtig uitzicht op Vancouver stad en de naast gelegen oceaan en in de verte kan je zelfs ook Vancouver eiland zien liggen dat hemelsbreed maar 84 km verder is! Hier zijn een aantal shows te zien en is er ook een kleinschalig Grizly beren park gebouwd, deze zijn door rangers gevonden als wezen en zijn hier opgevoed en groot gebracht, deze beren zijn hier dan ook nog steeds te zien. Vanaf dit punt kan je nog met een stoeltjeslift naar het hoogste punt en kan je ook nog een windmolen bezoeken die boven op de berg als proef gebouwd is en waar je tot de wieken met een lift naar toe kan!? Het weer is prachtig en besluit boven op de berg te genieten van het uitzicht en een wandel route naar beneden te kiezen. Beneden aangekomen is er een soort houthakkers show bezig en besluit even te blijven kijken. Na een een erverende dag ben ik rond 6 pm weer terug in de stad! Na een korte stop in mijn hotel fris ik mij even op een ga nog even naar Robson street, de koop goot van Vancouver. Door al het wandelen van vandaag heb ik best trek gekregen, en besluit om een goed adres te vinden voor een goede maaltijd, wat hier toch echt geen moeite kost, alle West Europese landen zijn wel aanwezig en ook uit Azie is er genoeg! Wist je dat ook landen zoals Mogolie hier ook ruim vertegenwoordig worden om eten!?
Op de terug weg loop ik over Granville street naar mijn Hotel en kom daarbij het uitgaans centrum tegen dat ook in deze straat zit, even nog een stopje bij de pub, stiekem kijk ik of die troela van afgelopen dinsdag er niet zit? Gelukkig niet en kan veilig naar binnen. Ik kom daar nog een Nederlands stel tegen die per trein de afstand hebben afgelegd vanaf Toronto tot Vancouver in 5 dagen, een gezellig gesprek volgt en voor je het weet is het alweer laat, hoogste tijd om weer naar de kribbe te gaan.


Vrijdag 13 September 2013
De datum voorspelt niet veel goeds voor vandaag, het is alweer de laatste dag hier en dan gaan we nog even goed besteden er staan nog een aantal bezienswaardigheden op de lijst dus die moeten we nog wel even afstrepen alvorens ik zaterdag de stad ga verlaten. Ik loop weer richting Robson street daar zit een grote fietsverhuur en ga vandaag per fiets. Ik krijg een recent modelletje volgens de verhuurder en een helm, dat is hier verplicht. Hij drukt mij nog een slot en een kaart in mijn handen en ik ben klaar voor vertrek, de eerste stop gaat naar Stanley park, ik ben daar al eerder geweest maar nu kan ik de hele route nog eens op mijn gemakkie afleggen en kan hier en daar nog even stoppen voor de dingen die ik woensdag gemist heb. Vancouver is een van de steden in de wereld die zich goed leent voor fietsen, ook omdat sporten hier zeer gestimuleerd wordt maar ook om de vele vrij liggende fietspaden door de stad, die ook door vele inline skaters gebruikt worden. Tijd voor een bakkie, gelukkig zijn Canadezen ook echte koffie leuten en zit er van de verschillende koffie branders meerdere zaken in de stad en bij de verschillende toeristen punten. Het weer is heerlijk en voor de derde dag op rij schijnt de zon aan een strak blauwe hemel, vandaag heb ik alle tijd en geniet van de stops onder weg en het weer.
Een onderdeel van de stad die ik niet mag missen volgens de reisgids is Granville eiland, een eiland die tot halverwege de jaren 50 van de vorige eeuw erg verwaarloosd is en weer nieuw leven ingeblazen is door er een grote publieke markt op te zetten, en dat is gelukt, verschillende hallen gevuld met marktwaren, vis, vlees, bloemen, lederwaren etc etc en diverse restaurantjes en koffie shops (zonder geestverruimende middelen) maken het geheel compleet en van alle zijde van het eiland heb je prachtig zicht op de skyline van Vancouver. Het is er erg druk en ik parkeer mijn fiets en ga even verder lopen. Op diverse terrassen aan het water is het goed toeven en hier en daar speelt live muziek en dat maakt het er erg gezellig op. Terug bij mijn fiets blijkt er iemand een extra slot aan mijn stuur te hebben gedaan, gelukkig niet vast aan een paal of boom en kan ik gelukkig verder, ws iemand die hem om de verkeerde huur fiets heeft terug gehangen!? Heb ik weer.
Tijd om weer te gaan en waar ik ook kom vandaag over is grote aandacht besteed aan de functionaliteit maar ook op de leefbaarheid in de stad, alles ziet er keurig verzorgd uit en er zijn vele plaatsen waar je op het strand kan komen of in een prachtig aangelegd park waar je even heerlijk kan genieten van een drankje of op een handdoek kan gaan liggen of zitten op een van de vele grasvelden langs de route. Niet voor niets staat Vancouver al een groot aantal jaren in de top 5 van steden waar je het liefst zou willen wonen, en ik kan dat zeker met recht zeggen nu ik dit ook gezien hebt, voor mij komt Vancouver net op de 2de plaats achter Sydney, Australié.
Mijn weg volgt de route langs False creek, deze heet namelijk zo omdat deze baai aan het einde dood loopt, vlak voor het doodlopende stuk kom ik het Science centre tegen, een grote glazen bol van glas en staal die ook in de Wereld Expo dienst deed als, en jaren lang het beeld bepaalde van de stad, vergelijkbaar met bv de Eifeltoren in Parijs. De huidige functie is echter niet zo interessant voor de toerist en fiets lekker verder, en heb nu een prachtig uitzicht op BC Place, het stadion van Vancouver waar ik eerder deze week aan da andere zijde stond, de afmetingen zijn enorm, zeker nu je hem van deze zijde aan het water ziet staan.
Tijd voor en momentje rust en zon en besluit ook even op een van de vele grasvelden gebruik te maken, heerlijk relaxte dag zo. Als de zon alweer vrij laag aan de horizon staat betekend het dat ik aan het einde van de dag ben beland en terug moet keren naar de fiets verhuur, en bij aankomst vertel ik het verhaal van het extra slot op het stuurwiel, een glimlach op zijn gezicht verbaast mij enig sinds, ik denk daar zijn ze vast niet blij mee? Hij vertelde mij dat een groep of “Germans” een slot kwijt waren geraakt en geen idee waar dat gebeurd was? Hij loopt naar binnen en komt naar buiten met een sleutel en ja hoor, hij past!? Dat is toch ook gewoon bijzonder toeval!
Tijd voor een diner lijkt mij en dat wil er vast wel in na zo’n inspannende dag. Tijdens het bereiden van de maaltijd kijk ik even de foto’s door van de voorbije dagen en zie dat ik toch best wel weer veel gezien en gedaan hebt. Conclusie voor het moment, Vancouver is een prachtige stad die op een Wereldse plek ligt, aan het water en vlakbij de bergen, het is er heerlijk toeven, zeker met de afgelopen warme dagen maar ik ben er van overtuigd dat dat ook in een minder seizoen zal zijn, zijn zijn super relaxed en erg vriendelijk. Een min puntje is dat er veel mensen op straat wonen en/of verblijven, of dit nu vrijwillig is of door de crisis en die kom je overal in de stad tegen, heb soms ook het idee dat er vooral onder de jongere garde veel zijn die het niet nodig vinden om te werken voor de kost en daardoor voor een bestaan op straat kiezen. Uitgaan is niet echt goedkoop en ze zijn strikt in het handhaven van leeftijd grenzen en alcohol gebruik, wel is er een divers aanbod van zowel grote dans accommodaties tot gezellige bruine kroeg of sportcafe’s. Het wemelt hier van de eetgelegenheden en fastfood is wel aanwezig maar toch beperkt voor de omvang van de stad, het is gewoon niet populair hier.
Vancouver sluit ik af en ga op naar de volgende bestemming, Victoria op Vancouver eiland. Het is mij zeer goed bevallen en zal zeker op termijn nog weer een keer terug willen, wat ik niet bij veel steden heb.
Vancouver, 13 September 2013