Naar Caya Coca en Santa Clara

Woensdag 13 Maart 2013

Na het heerlijke ontbijt wat voor ons klaar staat op de binnenplaats en we het ons lekker laten smaken, gaan we de oude stad verkennen, we volgen een route die in de reisgids vermeld staat en zien zo alle belangrijke bezienswaardigheden, we zijn hier niet de enige toeristen, het is aardig druk en hebben het voordeel dat we op tijd begonnen zijn en zien zo de mooiste gebouwen aan ons voorbij trekken, een wandeling van zo’n kleine 3 uur kriskras door de stad, als laatste bezoeken we een ruine van de oudste kerk van de stad op een heuvel van waar we weer een mooi uitzicht hebben over de stad en eindigen we op een van de mooie pleinen die de stad rijk is. Hier slaag ik zelfs nog voor een mooi aandenken aan de muur en besluiten de trip met een lunch in een restaurantje waar je een heel varken op en houtskool vuurtje aan het garen zijn. Wij houden het bij een broodje kip en daarna halen we de spullen op in de casa en de auto die bij vrienden van hun op het erf geparkeerd staat. We verlaten de stad eerder dan verwacht omdat we graag naar de noordkant van Cuba willen gaan, daar liggen een aantal, inmiddels schiereilanden bij elkaar die op zo’n kleine 250 km van Trinidad liggen en volgens kenners een van de mooiste stranden en duikplaatsen in Cuba.

De reis gaat voorspoedig en voor je het weet staan we voor de dam die deze eilanden met de vaste wal verbind, een 27 km lange strekdam, met het betalen van 2 peso tolgeld en het laten zien van de paspoorten kunnen wij onze reis vervolgen. We moeten nog opzoek naar een slaapplek, casa’s zij hier helaas niet voor handen dus opzoek naar een alternatief. Er zijn een 6 tal Hotels gebouwd en een soort bungalow park, wij gaan kijken of we daar te recht kunnen, er is nog een kamer vrij, echter geen warm water, dat is niet zo erg. We laten de spullen achter en gaan weer op pad hopelijk nog een mooie zonsondergang, helaas is het wat bewolkt en kan je het niet goed zien, wel een mooi plekje gevonden om te eten en als we aan tafel zitten is er ook nog een “Sweet 15 party” aan de gang, alhoewel, party, geen muziek en geen groots feest, alle gasten krijgen een plastic bakje met wat broodjes en ander eetwaar en een stukje van de taart, en dat was het zo’n beetje!? Terwijl wij de kip achter overslaan, andere keus was er niet, wordt het al donker en er blijkt er geen stroom te zijn dus geen licht in deze toko, dat wordt op de tast weer de weg naar buiten vinden naar de auto.
We zijn benieuwd naar de Hotels die hier staan en gaan er even eentje bezoeken, een prachtig exemplaar met van alles en nog wat! We lopen een rondje en gaan even lekker op het terras zitten, niet veel later begint de entertainment en blijven daar ook nog even naar kijken, een muziek en dans show, een kleine competitie tussen de entertainers moeten uitmaken wie de beste act vertolkt, ik ben zelf niet zo van dit vermaak maar ik moet eerlijk toegeven het was best leuk om de onderlingen strijd te zien, best wel de moeite waard als je toch geen andere afspraken hebt!

We gaan weer terug naar onze eigen “Villa Azul”, en nemen nog even een bietje op de goed verlopen dag, en kijken nog even naar de tv, we hoorden dat er een nieuwe paus gekozen was en dat hij uit zuid Amerika kwam, en ja dat klopt, en net terwijl ik de zapper ter hand neem staat er een wild vreemde vrouw in de woonkamer en schrik ik mij eigen het ……!!! Zij, haar man en baby hebben de andere kamer van hetzelfde appartement gehuurd waar wij zitten maar niet in konden, wat ons afgelopen middag niet helemaal duidelijk was waarom deze afgesloten was, en nu in een keer wel! Ze leggen uit dat het gebruikelijk is dat het op deze manier verhuurd wordt, daardoor blijft het goedkoop, maar ja wel op deze manier kost het je wel 3 jaar van je leven! Als de andere huisgenoten zich weer terug getrokken hebben op de kamer, komen we eigenlijk niet bij van het lachen, zo maak je weer eens iets mee, en dit heb ik in mijn reis carriere nog niet meegemaakt, dus redelijk uniek.

Donderdag 14 Maart 2013

We starten de dag met het afscheid van onze huisgenoten en zij hebben nog wat leuke tips voor op het eiland, daar maken we graag gebruik van, deze dag gaan we naar het strand naar een naast gelegen eiland, Guilermo en gaan daar naar Playa Pilar, het laatste Playa wat er te vinden is 40 km van onze bungalow, daar zijn strand stoelen en een klein restaurant, het water is turquoise blauw en groen en is een lust voor het oog, het zand is heerlijk zacht aan de voetjes en het is vloed als we aankomen, wel een klein nadeel het waait harder dan we dachten maar we nemen toch maar 2 strandbedden. Helaas kunnen we hier niet snorkelen het water is te ruig helaas en het rif te ver weg. We nemen eerst maar even een Pinacolada en genieten van het prachtige uitzicht om ons heen, dit zijn van die stranden die je altijd in de verschillende vakantie folders ziet staan met prachtige, schaars geklede jonge meiden met een cocktail in de hand en vrolijk lachend. Wij gaan dat maar eens even imiteren en gaan genieten van wat dit eiland en de Playa ons te bieden heeft! En dat is prachtig.

Na een poosje gaan ik even op verkenning over het strand, vanaf hier heb je een pracht uitzicht over een paar rotsen waar het water met veel geraas tegen op gebeukt wordt, en waar je prachtige plaatsjes van kan schieten. De rotsen zijn scherp en ruig, maar wel met een open karakter, lijkt wel op een soort droog koraalsteen waar zowaar nog wat groens overheen wil groeien, op deze rotsen klim ik omhoog en kan van hier de Playa prachtig zien liggen. Ik loop een klein stukje verder en kom uit bij een kleine ruine waar prachtige vetplanten bloeien waar het een lust is voor het oog om rond te kijken, niet ver van daar loop ik recht op “zona del punto” het laatste punt van het eiland, ook weer met een ruige rotsige kust en aan de andere zijde een kleine Playa met een mangrove bos.
Ik loop weer terug naar onze zijde van het eiland en neem even een verfrissnede duik, het water is heerlijk en de golfslag ook. We gaan even een lunch hapje nemen in het restaurant en als we terug komen is het strand een stuk breder, de zee is nu geheel terug getrokken, en we nemen nog even een duik en een streepje zon, tegen de avond pakken we de spullen in en gaan terug via de verschillende mangrove bossen en dito meren om te kijken of we nog flamingo’s kunnen spotten, er moeten er zo’n kleine 25duizend leven dus dan zullen we er toch minstens een moeten kunnen zien? Als we de hoop al bijna opgeven spotten we ze vanaf de weg en proberen we wat dichterbij te komen, helaas eigenlijk te ver….mits…!?
Ja wat moet dat moet en mijn reismaatje gaan te voet over een soort droog gevallen wad om de roze beestjes vanuit de bosjes te besluipen, zowaar lukt het nog heel aardig alleen, tijdens de missie worden de pluizige roze tweevoeters gestoord en schrikken ze van iets waardoor ze het flamingo pad kiezen, de lucht in, en zien ik een kleine roze wolk voorbij komen, tijdens deze actie stopt er ook nog een busje met allemaal vogelaars en zijn mijn maatje door het slik waden, een hilarisch moment. Terug bij de auto heeft hij een paar bagger pootjes en geen water om te spoelen, dan zo maar in de auto, jeetje wat een meur! Even verder stop ik even bij een kleine brug waar hij zijn voetjes even kan afspoelen, en dan is het terug naar de bungalow.

Na de douche rijden we even een rondje bij de verschillende hotels en zoeken een restaurant wat onze roommates aan geraden hadden, we vinden het en sluiten de dag af bij een Rancho, een soort Ranch zoals je die ook in de USA kan vinden die een soort restaurant aan huis hebben, helaas hebben ze niet veel keus er is kip of kip!? Dus we bestellen de kip dan maar! De smaak is prima en we gaan terug naar de bungalow voor de nacht.

Vrijdag 15 Maart 2013

Vandaag staat nogmaals een bezoek aan het strand gepland, graag willen we nog een keer snorkelen, maar aangekomen bij het hotel waar dit het beste zou kunnen hebben we hetzelfde probleem als de dag ervoor, het waait te hard en ook is er nu wat minder zon, we gooien het plan om en besluiten eerder de Caya Coco te verlaten, we willen nog naar Santa Clara, en om daar wat meer tijd te hebben besluiten we daar meteen maar naar toe te rijden via Moron, waar een heel groot beeld staat van een haan en wat de stad bekend heeft gemaakt, snel even een foto en verder maar weer. Volgende route gaat over “route north” een leuke heuvelachtige weg met mooie uitzichten. We passeren Remedios een klein plaatsje van waar je ook excursies kan maken naar Santa Maria eiland.
We stoppen bij Caibeneri een kustplaatsje waar we even een lunch gebruiken, binnen door rijden we naar Santa Clara, de belangrijkste plaats in de strijd tijdens de revolutie, hier bracht het rebellen leger van Che Cuevara, een Argentijn van afkomst heeft op Cuba het voorbeeld neergezet van de revolutie en de beslissende slag tegen dictator Batista, de heerser die Cuba in zijn greep hield, door in deze plaats de trein met manschappen en zwaar wapentuig te laten ontsporen, deze ontspoorde wagons staan nu nog steeds op de locatie waar dit gebeurde.
Maar eerst even het Monument voor Che Guevara bezoeken, deze is enorm groot en wordt aan beide kanten omgeven door palmbomen en een groot plein, buiten een groot beeld van de held Che staat er ook een brief afgedrukt op een grote pilaar die Che aan Fidel heeft geschreven, links van dit een aantal afbeeldingen van de slag met de trein en de overgave van het toenmalige regeringsleger, helemaal aan de andere zijde staat een enorme vlag van Cuba en de achterzijde siert alle plaatsen van Cuba waar om gevochten is. Aan de achter zijde beneden is een klein museum en een soort gedenkplaats, waar een eeuwig brandend vuur is en waar je geen foto’s mag maken, aan de wand hangen beeltenissen van revolutionairen die omkomen zijn in de strijd, bij elke afbeelding hangt ook een verse rode bloem, wel interessant om te zien.

We gaan lopend de stad in, het is een rechte lijn door de stad waar we de meeste zaken van de geschiedenis tegen komen, vervolgens passeren we “Vidal Parc”, waar een mooi plein is weer omzoomd door prachtige gebouwen, na dit komen we langs een klein kerkje en komen we op de plaats waar de trein ontspoord is, het bijbehorend musea is al dicht maar we kunnen nog wel even foto’s maken, weer even verderop staat bij het provincie huis een ander beeld van Che met een klein kindje op zijn arm, deze vind je ook in veel reisboeken terug.

Omdat het al later wordt dan de bedoeling was gaan we in deze plaats opzoek naar een casa, het eerste zit vol maar bij de tweede hebben we wel geluk, en kunnen we weer een nachtje slapen, dat valt ook erg mee, in alle plaatsen tot nog toen was het redelijk makkelijk om een casa te vinden en daarbij komt dat als het ene vol zit dat ze dan even een rondje bellen om te vragen waar nog wel plek is en dat gaat vrij makkelijk, een aardige dame staat binnen een korte tijd voor ons neus en kunnen bij haar overnachten, zij heeft een casa in dezelfde straat en vraagt waar onze auto staat, deze staat nog bij het monument van Che en we regelen even een taxi die ons daar naar toe brengt en gaan daarvan daan met haar mee terug, de casa ziet er weer keurig uit en na het invullen van de registratie gaan we lekker douchen en op zoek naar een tentje om te eten, op een pleintje aangekomen komen we in contact met een soort “harry de regelaar” en hij weet een goed adres, we besluiten om mee te gaan en inderdaad het is een klein restaurantje en we moeten even voor de deur wachten totdat we naar binnen kunnen, maar buiten wachten met een lekkere cocktail is niet echt vervelend, het is tenslotte lekker weer.
Als naar binnen mogen hebben we de kaart al bestudeerd en kunnen we meteen bestellen, leuke is dat ze er met een paar mensen rond lopen en het allemaal druk hebben met niks!?
Het blijft erg amusant hoe onvoorstelbaar onefficient alles er aan toegaat, echt Cuba stijl zeg maar. Maar eerlijk is eerlijk het is wel een van de betere restaurants die we gevonden hebben en het eten is heerlijk, natuurlijk willen we ook nog even ergens genieten van een stukkie muziek en een koele rakker, we vragen of zoiets ook in deze stad bestaat en zowaar schijnt er een soort discotheek te zijn, en niets eens ver van waar we zijn, het is even zoeken maar we hebben het gevonden, en inderdaad een kleine discotheek, redelijk gevuld en zelfs moderne muziek alle house etc. een DJ praat het geheel aan elkaar en de dansvloer staat vol, apart is dat er overal tafels en stoelen staan gevuld met flessen drank, vooral rum en dat deze ook door andere onaangeroerd blijven staan, ik zou dat in Holland niet proberen. De avond is gezellig en we blijven tot de tent sluit en gaan dan voldaan weer op weg naar onze Casa.