Van Vinalis naar Trinidad - Reisverslag uit Trinidad, Cuba van Johan Keulen - WaarBenJij.nu Van Vinalis naar Trinidad - Reisverslag uit Trinidad, Cuba van Johan Keulen - WaarBenJij.nu

Van Vinalis naar Trinidad

Blijf op de hoogte en volg Johan

12 Maart 2013 | Cuba, Trinidad

Zondag 10 Maart 2013

Ik hoor gestommel in de badkamer als ik wakker wordt, mijn reismaatje staat al onder de douche, deze zijn ook heel apart hier, er loopt een waterleiding met een douche kop ergens uit de muur en daarin zit een soort elektronisch opwarming systeem aan vast, voor dat je de kraan open zet, zet je deze op een bepaalde stand zodat het water wordt opgewarmd, advies is om daarna niet meer hier aan te zitten, doe je dit wel dan vliegen de vonken uit de douchekop en dat zou weleens fataal af kunnen lopen, ik weet in ieder geval zeker dat een dergelijke systeem in Nederland niet in de Gamma te koop wordt aangeboden!

Na dat we toch van een heerlijk warme douche genoten hebben zitten we niet veel later aan een uitgebreid ontbijt, hadden we gister alleen koffie en thee en een broodje ei, vandaag hebben we weer volop keus en laten we het ons goed smaken. Vandaag gaan we de Vallei van Vinalis bezoeken, een onderdeel is een prachtige druipsteen grot op een paar km afstand van de Casa, de reden waarom we hier vroeg naar toe gaan is de drukte te vermijden, dit is een van de plaatsen waar bijna alle toeristen die naar Cuba gaan komen en dan kan je er beter maar vroeg bij zijn.
We parkeren de auto en gaan lopend de grot in en hij is mooi, een wandeling zonder gids is prima te doen en na een klein half uurtje komen we op een plek waar we in bootje mee kunnen varen door de grot, de commandant van de boot laat ons wat bijzondere afbeeldingen zien en keert dan na ongeveer een km terug, en vaart weer langs het punt waar we opgestapt zijn, dit maal varen we de andere kant op en aan het eind van deze trip varen we de grot weer uit en staan we weer op vaste wal, een kleine afstand van deze plek staat de auto en gaan we op naar het volgende punt, de echte vallei, we stoppen bij de ingang die “Mirrador” heet en gaan hier te voet verder, een prachtige muurschildering op de wand van een berg springt direct in het oog en de felle kleuren samen met het groen van de bossen en begroeiing maken het contrast nog mooier, zeker met de donker bordeaux kleurige grond.
Een belangenrijk onderdeel van de vallei vormen de zogenaamde “Mogotes”, of wel hooiberg bergen genoemd, deze zijn gevormd van kalkzandsteen en hebben een mooie ronde vorm aan de bovenzijde van de bergen, waardoor ze op afstand op een hooiberg lijken, deze zijn in het gehele gebied te vinden en worden afgewisseld met vlak land.
Na een wandeling is een kleine km denk ik en daar komen we op een heuvel waar een klein huisje staat die echt midden in de vallei ligt en je dus een 360 graden rondom zicht hebt, het uitzicht is fenomenaal en bij het huisje zijn 2 mannen bezig om de zwarte bonen oogst te zuiveren van het kaf wat nog in de zakken zit, dit doen ze middels een emmer die ze vanaf borst hoogte langzaam leeg laten lopen in een grote zwarte ton, de bonen zijn zwaar en vallen dus naar beneden en de wind waait het stof en kaf weg, simpel maar wel effectief. We nemen een glaasje echt verse Mango sap en na een kort gesprek gaan we weer terug waar we vandaan gekomen zijn. Eenmaal in de auto rijden we nog even naar een ander mooi panorama punt vlakbij een hotel, die op een ander deel van de vallei uit kijkt, en inderdaad het is echt mooi.

Een onderdeel van het reisboek wees ons op een mooie kust route die vanaf hier richting Havana gaat en we besluiten dan ook voor deze route te gaan, wederom zijn de wegen soms behoorlijk slecht wat het tempo behoorlijk verlaagd, dit betekend dat we het reisdoel van vandaag wat bij zullen moeten stellen, we wilden naar Cienfuegos, “Letterlijk vertaald, stad van honderd vuren”, maar dat gaan we niet halen. Onderweg nemen we ergens een lunch en kopen we in de buurtsuper even wat te drinken en koekjes voor onderweg. We besluiten naar de noordelijke kust ten westen van Havana te rijden, Jibacoa, de rit gaat best voorspoedig en het ziet er naar uit dat we vandaag eens met dag licht op plaats van bestemming aankomen, een park met huisjes stemt ons beide niet vrolijk en de twee plaatselijke hotels zitten vol.

De Casa die er het dichtste bij ligt ziet er uit als een lokale afwerkplek wat wij beide ook niet zien zitten, de eigenaar is een bijzondere onaardige man die het eigenlijk al te veel moeite vind om ons het lieftallige optrekje te laten zien, en maken daarom weer gauw dat we wegkomen! De eerst volgende grote plaats is Mantazas, een redelijk grote haven plaats niet ver van deze plek en daar hopen we meer geluk te hebben. Ook nu wordt het inmiddels weer donker en als we richting het oude centrum van de stad rijden komen we een “rent a room” tegen, we stoppen en bellen aan maar helaas deze zit vol, wel kunnen we even binnenkomen en wordt er weer even gebeld, 15 minuten later staat er een oud baasje voor de deur die ons met liefde even opkomt halen omdat het wat lastig uit te leggen valt waar we moeten zijn. Het is een prachtige Casa op de eerste verdieping, riant van afmeting met twee grote bedden en eigen keuken, douche en toilet en een eigen zitje voor en achter, voor 25 cuc inclusief ontbijt op bed op eigen gewenst tijdstip!

We zijn wat later dan normaal maar aan het eind van de straat staat een groot benzine station en daarbij zitten ook wat kleine cafetaria en eet en drankgelegenheden, we besturen de kaart van een van deze en verbazen ons over de prijs, 3 cuc voor een complete maaltijd en 1 cuc maar voor een biertje van heerlijke kwaliteit, aan het eind van de avond reken ik 13 cuc af voor 2 maaltijden, bier en 2 flessen frisdrank voor de volgende dag onderweg, voor vergelijk, in Holland kost een “Happy meal” van MacDonalds al een veelvoud van wat dit kost en het smaakt ook nog eens beter!

Mijn reismaatje raakt nog even in gesprek met een Cubaanse dame en terwijl hij lekker zit te keuvelen besluit ik even te gaan douchen en daarna weer even het reis blog te schrijven, helaas kan ik het jullie niet actueel mee laten lezen maar dat was al een beetje bekend hier, maar goed een verhaal lezen op een later tijdstip is ook altijd leuk.

Maandag 11 Maart 2013

Nederland heeft dit weekend van Cuba gewonnen tijdens de honkbal kampioenschap die momenteel de regio beheerst, honkbal is hier net zo populair als voetbal in Nederland, dus de winst op de Cubanen geeft ons vele mogelijkheden voor een goed gesprek onderweg of bij het vinden van Casa's.
Vandaag van Mantanzas op weg richting het zuiden van West Cuba, de eerste stop zal zijn bij een krokodillen fok bedrijf die deze dieren houd voor het vlees en de huiden, ze zitten er vanaf klein tot exemplaren van 15 jaar ouid, dus ook heel groot. Uiteraard mag je met een mini exemplaar op de foto maar ik bedank voor de eer, de hokken zitten overvol en de meur door het stilstaande water is niet echt prettig te noemen, een aardige jongeman die redelijk Engels spreekt leid ons rond, we eindigen bij een soort ingericht abbotoir, een slachtplaats waar een big mama een krokodil uit zijn velletje zit te knippen, een best wel onsmakelijk gezicht en ook de geur is niet echt prettig, de vraag of we nog van het vlees willen proeven is dan ook geheel overbodig en na een kleine 3 kwartier staan we weer bij de auto en laten lekker de wind even door de alle openstaande ramen waaien, lekker!!!

Ook op deze plaats een lagune maar we worden op deze plek een beetje afgeschrikt door de enorme hoeveelheid bussen en hebben daar eigenlijk niet veel zin in om achter in de rij aan te sluiten. We rijden door richting het strand, Playa Giron, deze plek is bekend geworden toen de CIA een plan bedacht om hier bannelingen van Cuba te droppen om het bewind van Fidel omver te werpen, met zwaar wapentuig, echter deze actie mislukte omdat de boten met zwaar wapen tuig vast liepen op de riffen wat de CIA als zeewier had gezien, de invasie mislukte en zo kwam deze baai aan zijn naam, de “Bay of Pigs”, of wel varkensbaai. Er kamen 161 Cubanen om het leven en langs de gehele auto route staan 161 obelisk vormige pilaren die voor elk een voor elke gesneuvelde soldaat is.

Halverwege de route stoppen we nog op een mooie plaats om te snorkelen, bordjes aan de kant van de weg wijzen je op deze mogelijkheden en daar maken we dan ook graag gebruik van en 100 meter landinwaarts ie een 70 meter diepe grot gevuld met vis die een verbinding heft naar zee en waar we eerst even een hapje lunchen, bij het naast gelegen restaurant en dan nog even een lekker duik nemen in eerder genoemde water van de grot. We komen in de middag aan bij Playa de Giron, een prachtig zandstand op de hoek van varkensbaai, daar staat een klein barretje waar we de echte Mojito bestellen, een duik in het uitnodigende bijna warme water ia een feest, even weer opdrogen in de zon en weer een heerlijke duik, daar blijven we lekker de hele dag en gaan tegen de avond terug richting de grote weg, met als eind bestemming dit keer wel Cienfuegos, bij een tankstation gooien we weer even de tank vol en aldaar aangekomen blijkt onze gereserveerde casa opnieuw verhuurt te zijn en wordt er voor ons een alternatief gezocht, dat lukt en daar nemen we een heerlijke douche en omdat we zolang op het strand hebben gezeten nemen wij het aanbod van de casa aan om een vorkje mee te prikken en zitten we niet veel later aan een warme maaltijd, vers gevangen kreeft, ik ben er zelf geen echte liefhebber van maar mijn reismaatje wel en laat het zich goed smaken.

Dinsdag 12 maart 2013

Cienfuegos,is een stad met veel Franse invloeden is een van de levendige een leukste stadjes en tevens ook een van de van de oudere steden die Cuba rijk is met een mooi gerestaureerd centrum, we bezoeken deze stad in een paar uurtjes, omdat buiten dit centrum er geen andere bezienswaardigheden op ons wensen lijstje staan. Het Jose Martin Plein is echt prachtig en straalt echt de rijkdom van een ver verleden uit, prachtige gebouwen versieren het plein aan alle zijden en is een lust voor het oog. Op het plein staat een groot beeld van Jose Martin en een muziek kapel. In een van de hoeken staat een torentje die je zou moeten kunnen beklimmen, helaas is deze gesloten, want vanaf hier heb je een mooi uitzicht over de stad. Een kleine rit van hier brengt ons naar de Botanische tuin, dit is echter niet wat wij er van verwacht hebben, er staat een klein gebouw met wat planten en cactussen en voor de rest wordt je letterlijk het bos in gestuurd, behalve wat palmen en bamboe kan ik geen bijzondere planten, bomen of struiken herkennen en eigenlijk zou dit op elke plek ergens langs de weg kunnen staan, gauw weer rechtsomkeert dan maar, we kunnen onze tijd op een betere manier gebruiken.
Ook in deze omgeving een mooie route om met de auto te gaan rijden en een van de tips is een hotel, genaamd “Habanilla”, ligt bij een stuwmeer en is via een loop vanaf Cienfuegos te bereiken, we rijden een deel van deze route door verschillende plantages van vooral suikerriet, een doodlopende weg brengt ons bij het meer en steken de stuwdam over, aankomen bij het hotel nemen we op de eerste verdieping een paar foto’s en willen dan graag wat eten, het immers lunch tijd, een onvriendelijke bewaker of wat het ook mag zijn zegt dat dat niet kan tenzij wij eerst toegang tot het hotel betalen, dat doen we dan ook niet en stappen weer in de auto, op weg naar een plaatselijke Van der Valk zal maar zeggen, deze vinden we bij een kleine weg restaurantje waar we met open armen worden ontvangen en krijgen daar een behoorlijke maaltijd, en een stuk gezelliger als in het hotel, lekker puh!?

Aan het eind van deze route zijn nog een tweetal stops te maken, waarvan een op het strand, we gaan echter eerst door richting onze volgende stop, Trinidad.
De stad is een van de oudste 7 steden van Cuba en wordt ook door de Unesco als cultureel erfgoed aangemerkt.. We hebben van onze vorig logeer adres een adres meegekregen voor deze plaats en deze casa zit midden in het oude stadscentrum. Vlak voor het auto vrije deel parkeren we da auto en zoeken het adres, dat valt toch niet altijd mee in zo’n oude stad, maar goed we vinden het en een vriendelijke dame laat ons de kamer zien, een zeer oud huis met prachtige meubels en een grote open keuken met binnenplaats en aan deze keuken ligt onze kamer met 2 ruime bedden en eigen douche en toilet. We nemen hem! We vullen de benodigde papieren in en nemen tijdelijk afscheid. We pakken de auto en rijden richting net strand van Trinidad, dat ligt op een schiereiland Ancon, vlak voor de stad.

Playa Ancon, volgens de reisgids is dit strand een van de mooiste van Cuba, het ligt op een schiereiland ongveer 15 km zuidwaarts van de stad, op onze rit hier naar toe rijden we nog even naar La Boca, een klein vissersdorp ook op hetzelfde eiland en wordt gekenmerkt door kleine huisjes met rode pannen daken, de boulevard is zo goed als leeg, het water ziet er wel weer prachtig blauw uit en de bergen op de achtergrond maken het plaatje wel geheel vakantie compleet. Op Playa Ancon zijn een 2 tal mega hotel gevestigd en de parkeer plaats staat dan ook geheel vol met de transtur bussen, wij rijden zover mogelijk door en stoppen op een plek vlak voorbij een van de hotels, we parkeren de auto voor 2 peso en gaan dan lopend naar het strand, zeker wel 500 meter, het strand is breed alleen het water is niet zo helder als op Gyron, na een verfrissende duik laten we ons lekker opdrogen in het zonnetje, het is best een goed strand maar ik vond het niet het mooiste wat ik tot op heden gezien heb, misschien raak je toch een beetje verwend naar al die tijd!. Na een poosje wordt het tijd voor de dagelijkse Mojito en loop ik richting de bar van het hotel, het blijkt een all-inclusive concept te zijn, nu zien wij er aardig uit als toeristen dus laten wij ons de drankjes goed smaken, ze zijn tenslotte gratis!!
Ik loop nog even een stukje over het strand als de zon al een poging doet te gaan slapen, maar i.v.m. wat sluier bewolking zal van een mooie zonsondergang niet veel te zien zijn, en besluiten wij terug te gaan naar de stad.

Trinidad ligt ingeklemd tussen de sierra del escambrey, een gebergte en de Caribische zee en is Cuba’s koloniale Parel, de recent gerestaureerde historische kern staat vol pastelkleurige huisjes uit de gouden eeuw van het eiland. Trinidad is een van de steden die in 1988 op de Unesco wereld erfgoed lijst is geplaatst is, het zijn straten die belegd zijn met keien en keitjes en daardoor ziet het er al authentiek uit, we hebben een casa die ligt in het midden van de oude stad, een zijstraat aan de Plaza Mayor, het centrum is auto vrij, maar met het kaartje wat wij van de eigenaresse hebben kunnen wij het hekje passeren en rijden wij helemaal tot de slaap plek, de auto parkeren we 1 straat verderop bij een meneer in de achtertuin.

De casa is inmens groot, een echt koloniaal pand met een hoog dak ruime kamers en een flinke open keuken, achter deze keuken zit ook een ruime kamer met 2 bedden en douche en toilet.
We kleden ons om en gaan even een rondje doen in de stad, op verschillend plaatsen komt er muziek vanachter de gevels vandaan en ook hier zijn veel mensen die je over mee naar binnen willen hebben zowel restaurants als galleries met hout snijwerk en schilderijen met o.a. oldtimers een van de kenmerken van het eiland. We komen langs een soort bistro waar een bandje live muziek speelt, daar gaan we naar binnen en nemen de maaltijd, de muziek is goed en gezellig, na het eerste optreden komen ze langs met de fooien pot en een CD, we kopen er een, leuke muziek voor in de auto, die eerder gekochte CD viel toch wat tegen, deze bied wat meer hoop!?

We lopen nog even een rondje en komen dan nog op een plek waar het plein van de muziek zit, naast de kerk zal maar zeggen. Het is hier druk en een salsa band probeert de mensen van de stoelen en in beweging te krijgen, het midden van het plein is vlak en de rest is trapsgewijs, hier nemen we nog een koele rakker en gaan dan terug naar de casa om te gaan slapen, terwijl de muziek nog tot laat door speelt.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Cuba, Trinidad

Het swingendste land in de Caribische zee?

Wie wil er niet naar het swingendste land in de Caribische zee? De Cubanen zijn zeer vriendelijke mensen, die dol zijn op salsa, sigaren en rum. Het lijkt wel alsof er op elke hoek van de straat muziek gemaakt wordt. Iedereen komt volledig gecharmeerd terug van dit tropische eiland met zijn prachtige koloniale stadjes, weelderige natuur, witte zandstranden met koraalriffen en het indrukwekkende Havana, de oudste Spaanse stad in Amerika met tal van musea en een bruisend nachtleven. Cuba kent een unieke stijl van leven, dat nog met verve verdedigd wordt tegen de invloeden van de grote Amerikaanse buurman.
Na een periode van ruim dertig jaar, waarin het communistische Cuba van de eigenzinnige Fidel Castro en het 'kapitalistische' Westen uit elkaar groeiden, heeft dit fascinerende land nu zijn deuren geopend voor westerlingen. De Cubanen ontvangen je met open armen en de mensen zijn oprecht geïnteresseerd in buitenlanders. Je kunt ruimschoots genieten van de geneugten van het goede leven. Waar je mee over weg moet kunnen, is de bevoorrechte positie die je tegenwoordig hebt als gast. Cuba kiest voor het toerisme, vooral uit nood geboren, vanwege de diepe economische crisis waarin het land belandde na het wegvallen van de bondgenoten in Oost-Europa. De mensen zijn arm en veel zaken zijn schaars. Met hart en ziel werken de Cubanen aan de verbetering en uitbouw van de voorzieningen voor het toerisme, inmiddels de kurk waar de economie op drijft. Met zijn enerverende historie en cultuur, en zijn wonderschone natuur is Cuba het veelzijdigste vakantieland in het Caribisch gebied. Jarenlange verwaarlozing hebben de steden er niet fraaier, maar wel doorleefder op gemaakt. Je kunt er heerlijk slenteren en genieten van de schilderachtige barokke architectuur en het alledaagse straatleven. De monumenten van nationale helden vertellen het verhaal van een lange en heroïsche strijd tegen onderdrukking en afhankelijkheid. In de muziek, de religie en de beeldende kunst komen de Afrikaanse wortels naar boven.

Het eiland Cuba ligt in de Caribische Zee, grenzend aan de Atlantische Oceaan, met Jamaica in het zuiden, Mexico in het westen en Florida zo'n 180 kilometer noordelijk, aan de overkant van de straat van Florida. Overal rondom het eiland komen koraalriffen bijna aan de oppervlakte wat het land een paradijs voor duikers en snorkelaars maakt. Het eiland zelf is een langgerekte bergketen waarvan de basis heel diep verzonken is in de Caribische Zee. Een van de diepste zeetroggen ter wereld, 7243 meter!, bevindt zich 60 km uit de kust bij Santiago de Cuba. Het grootste gedeelte van de bijna 5800 km lange kustlijn bestaat uit rotswanden. De meeste en breedste zandstranden zijn te vinden in het noorden; het strand van Varadero is een van de mooiste van het eiland. Het binnenland bestaat voor een groot gedeelte uit savannes; uitgestrekte tropische vlaktes met hier en daar plantages met citrusbomen en (veel) suikerriet. In de Sierra de los Organos, een van de bergketens in het westen van het eiland, ligt de prachtige, groene vallei van Viñales van waaruit de vele mogotes oprijzen, wonderlijk gevormde heuvels tegen een achtergrond van hogere toppen. De poreuze zandgrond tussen deze heuvels in vormt een goede voedingsbodem voor de fijne tabak voor de Havana's en andere sigaren waar Cuba zo beroemd om is geworden.

Cuba heeft ongeveer 12 miljoen inwoners waarvan er ruim 2 miljoen in Havana wonen. De oorspronkelijke bewoners van Cuba stammen af van de Arawak-indianen. Van de paar honderdduizend bewoners die Columbus aantrof toen hij in 1492 op het eiland arriveerde, waren er honderd jaar na de komst van de Spanjaarden nog maar enkele honderden over, de rest was óf uitgemoord óf geveld door de nieuwe ziekten die de conquistadores hadden meegebracht. Vanaf het begin van de 16e tot in de 19e eeuw werden meer dan een half miljoen slaven geimporteerd uit Afrika; een gevolg van het idee van de Spanjaarden dat de sterke negers beter bestand waren tegen zwaar werk dan de zachte en meegaande Indianen.
Volgens een volkstelling uit 1981 is 66 procent van de bevolking blank (afstammelingen van de Spanjaarden), 12 procent zwart, 21,9 procent is mulat of mesties (resp. gemengd zwart/blank of gemengd Indiaans/blank, maar op Cuba worden beide begrippen door elkaar gebruikt) en 0,1 procent Aziatisch. Als je op Cuba bent kun je je moeilijk voorstellen hoe die 22 procent mulat of mesties is gemeten: andere schattingen (en het straatbeeld) komen op hoger dan 50 procent.

De eerste bewoners zijn, volgens archeologen, rond 4000 v. C. de oceaan overgekanoed op weg naar Cuba. Toen Columbus in 1492 voor het eerst voet aan wal zette op het eiland dacht hij het oostelijke puntje van Azie (Las Indias) gevonden te hebben. Aan deze misrekening danken de bewoners hun naam, Los Indios oftewel Indianen. Pas in 1509, drie jaar na de dood van Columbus, werd ontdekt dat Cuba een eiland was. De komst van Columbus is het begin van een lange periode van Spaanse overheersing. Aan deze koloniale tijd komt pas in 1899 een einde. Na jaren van onafhankelijksheidsstrijd grijpen in april van dat jaar de Verenigde Staten in en worden de spaanse troepen in drie maanden verslagen. In plaats van een Spaanse koning komt er een Amerikaans militair bestuur op Cuba, niet helemaal wat de Cubanen voor ogen hadden toen ze om hulp gevraagd hadden. In 1901 wordt een amendement aangenomen dat er o.a. voor zorgt dat al snel Amerikaanse zakenlieden bijna de hele suikerriet- en sigarenindustrie monopoliseren en dat Cuba land moet afstaan voor militaire doeleinden. De laatste president van deze pseudorepubliek, zoals de Cubanen de periode van 1902 tot 1959 noemen, is Fulgencio Batista. Hij is in 1934 na een staatsgreep aan de macht gekomen en regeert als een ware tiran. Amerikaanse zakenlieden hebben bijna de hele economie in handen. De enigen die hiervan profiteren zijn Batista en zijn familie, terwijl de bevolking werkloos is en ondervoed raakt, en Havana uitgroeit tot 'het bordeel van Amerika' vol gangsters en casino's. En dan verschijnt de jonge advocaat Fidel Castro ten tonele om de onafhankelijkheidsstrijd nieuw leven in te blazen. Na een mislukte, gewapende overval op de Moncada kazerne vlakbij Satiago de Cuba wordt hij, samen met zijn medestanders berecht en veroordeeld. Bij een amnestie in 1955 komen ze vrij waarna ze naar Mexico vertrekken om zich verder voor te bereiden op de revolutie. Samen met zijn broer Raul en de jonge Argentijnse arts Ernesto 'Che' Guevara, die hij in Mexico ontmoet organiseren ze een groep van 80 man die met het bootje de Granma op 2 december 1956 aankomt op Cuba. Na twee jaar van verbeten strijd in de Sierra Maestra verovert de groep van Che Guevara de stad Santa Clara met kerstmis 1958. Batista vlucht op oudjaarsnacht naar Santo Domingo en op 8 januari 1959 komen de triomfantelijke guerrillos met Castro aan het hoofd Havana binnen. De verstandhouding met de Amerikanen verslechtert snel. Als Amerika de afgesproken hoeveelheid suiker niet meer afneemt en een handelsembargo afroept koopt de Sovjet Unie de suiker. In 1961 verklaart Castro, steeds meer de armen van de Russen ingedreven door het verbreken van alle diplomatieke betrekkingen van de Amerikanen, dat zijn revolutie een socialistische revolutie was. Na de Varkensbaai-invasie worden de banden met de Sovjet Unie verder aangehaald en worden er Russische raketten geplaatst in de provincie Pinar del Rio. Een nucleaire oorlog wordt op het nippertje vermeden. Pas in 1975 treedt er wat dooi op in de ijskoude betrekkingen met de Verenigde Staten. Vanaf 1977 en 1979 mogen resp. Amerikanen en Amerikaanse Cubanen weer naar Cuba reizen. In 1980 volgt een emigratiegolf van Cubanen naar de Verenigde Staten. Afgesproken wordt dat er jaarlijks 20.000 Cubanen zullen worden toegelaten. Vanaf 1990 gaat het economisch bergafwaarts. Politieke veranderingen in Oost-Europa raken Cuba hard, schaarste breekt aan. De laatste jaren is er een versoepeling van het beleid; prive-ondernemingen worden toegestaan en Cubanen mogen dollars bezitten en uitgeven in zogenaamde dollarwinkels op Cuba.
Fidel Castro is in februari 2008 na bijna een halve eeuw afgetreden als president van Cuba. Zijn taken worden al sinds 2006 waargenomen door zijn 76-jarige broer Raul. De Cubanen lijken zich inmiddels goed aan Raul Castro te hebben aangepast. Velen hopen dat Raul, als zijn leiderschap een permanent karakter krijgt, een kleine bres kan slaan in de streng gereguleerde staatseconomie, die het de Cubanen nu vrijwel onmogelijk maakt hun magere inkomen op legale wijze aan te vullen. De ambtenarensalarissen in Cuba bedragen gemiddeld € 11,60 per maand.
Al met al een heel interessant eiland die een bezoek meer dan waard is, vanaf 7 maart verblijf ik op Cuba, ik ga dit keer met een reisgenoot waarmee ik 2 jaar geleden het noorderlicht in Noorwegen heb aanschouwt. We vliegen uiteraard per KLM naar de hoofdstad van het land, Havana en gaan daar een nachtje logeren in een “Bed en breakfast” zoals wij dat kennen, alleen noemen ze het daar “casa partuculare” (logeren bij de mensen thuis) en planning is per huurauto het eiland te gaan verkennen, en daarna via het bovengenoemde systeem te gaan overnachten op andere steden en plaatsen op het eiland. Mobiel en internet zal helaas wat beperkt of soms geheel niet aanwezig zijn dus of er tijdens de reis een verhaal op internet te plaatsen is weet ik niet. Terug reis datum staat ook nog even open, aangezien wij op ipb basis weer terug vliegen. Vanuit Purmerend wens ik jullie net zulke aangename dagen als de laatste dagen hier en tot het eerst volgende reisverslag.

Groetjes, Johan van Keulen

Recente Reisverslagen:

20 Maart 2013

Terug in Olanda!

17 Maart 2013

Terug naar Havana

15 Maart 2013

Naar Caya Coca en Santa Clara

12 Maart 2013

Van Vinalis naar Trinidad

09 Maart 2013

Havana, de koloniale hoofdstad!
Johan

Actief sinds 27 Jan. 2011
Verslag gelezen: 4340
Totaal aantal bezoekers 124639

Voorgaande reizen:

17 Maart 2016 - 27 Maart 2016

Alberta Canada

13 Januari 2016 - 13 Februari 2016

Chili

18 November 2015 - 26 November 2015

Curacao en Bonaire

15 Augustus 2015 - 18 Augustus 2015

Belfast, de Trots van Noord-Ierland

04 Augustus 2015 - 07 Augustus 2015

Gothenburg - Havenstad met klasse

03 Juli 2015 - 06 Juli 2015

Warschau 3-6 juli 2015

16 December 2014 - 21 December 2014

Welcome to New York!

01 November 2014 - 17 November 2014

Oeganda, de parel van Afrika

22 Augustus 2014 - 26 Augustus 2014

Zagreb, Kroatië

11 Juli 2014 - 13 Juli 2014

Bilbao, verborgen parel in Spaans Baskenland.

06 Juni 2014 - 14 Juni 2014

Noorwegen van Oslo naar Bergen

09 Mei 2014 - 12 Mei 2014

Torino of Turijn

26 Februari 2014 - 02 April 2014

Van Panama stad tot San Salvador

10 September 2013 - 22 September 2013

Vancouver Stad en Vancouver Island

07 Maart 2013 - 18 Maart 2013

Het swingendste land in de Caribische zee?

19 September 2012 - 12 Oktober 2012

Het land van de rijzende zon, Japan!

07 Augustus 2012 - 10 Augustus 2012

Tallinn, Estland Augustus 2012

07 Augustus 2012 - 10 Augustus 2012

Tallinn, de verrassende hoofdstad van Estland.

04 Mei 2012 - 08 Mei 2012

Kopenhagen en Malmo Mei 2012

13 April 2012 - 17 April 2012

Lissabon April 2012

01 December 2011 - 19 Januari 2012

Australie - NZ - Pacific 2011-2012

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: