Van Vinalis naar Trinidad
Blijf op de hoogte en volg Johan
12 Maart 2013 | Cuba, Trinidad
Ik hoor gestommel in de badkamer als ik wakker wordt, mijn reismaatje staat al onder de douche, deze zijn ook heel apart hier, er loopt een waterleiding met een douche kop ergens uit de muur en daarin zit een soort elektronisch opwarming systeem aan vast, voor dat je de kraan open zet, zet je deze op een bepaalde stand zodat het water wordt opgewarmd, advies is om daarna niet meer hier aan te zitten, doe je dit wel dan vliegen de vonken uit de douchekop en dat zou weleens fataal af kunnen lopen, ik weet in ieder geval zeker dat een dergelijke systeem in Nederland niet in de Gamma te koop wordt aangeboden!
Na dat we toch van een heerlijk warme douche genoten hebben zitten we niet veel later aan een uitgebreid ontbijt, hadden we gister alleen koffie en thee en een broodje ei, vandaag hebben we weer volop keus en laten we het ons goed smaken. Vandaag gaan we de Vallei van Vinalis bezoeken, een onderdeel is een prachtige druipsteen grot op een paar km afstand van de Casa, de reden waarom we hier vroeg naar toe gaan is de drukte te vermijden, dit is een van de plaatsen waar bijna alle toeristen die naar Cuba gaan komen en dan kan je er beter maar vroeg bij zijn.
We parkeren de auto en gaan lopend de grot in en hij is mooi, een wandeling zonder gids is prima te doen en na een klein half uurtje komen we op een plek waar we in bootje mee kunnen varen door de grot, de commandant van de boot laat ons wat bijzondere afbeeldingen zien en keert dan na ongeveer een km terug, en vaart weer langs het punt waar we opgestapt zijn, dit maal varen we de andere kant op en aan het eind van deze trip varen we de grot weer uit en staan we weer op vaste wal, een kleine afstand van deze plek staat de auto en gaan we op naar het volgende punt, de echte vallei, we stoppen bij de ingang die “Mirrador” heet en gaan hier te voet verder, een prachtige muurschildering op de wand van een berg springt direct in het oog en de felle kleuren samen met het groen van de bossen en begroeiing maken het contrast nog mooier, zeker met de donker bordeaux kleurige grond.
Een belangenrijk onderdeel van de vallei vormen de zogenaamde “Mogotes”, of wel hooiberg bergen genoemd, deze zijn gevormd van kalkzandsteen en hebben een mooie ronde vorm aan de bovenzijde van de bergen, waardoor ze op afstand op een hooiberg lijken, deze zijn in het gehele gebied te vinden en worden afgewisseld met vlak land.
Na een wandeling is een kleine km denk ik en daar komen we op een heuvel waar een klein huisje staat die echt midden in de vallei ligt en je dus een 360 graden rondom zicht hebt, het uitzicht is fenomenaal en bij het huisje zijn 2 mannen bezig om de zwarte bonen oogst te zuiveren van het kaf wat nog in de zakken zit, dit doen ze middels een emmer die ze vanaf borst hoogte langzaam leeg laten lopen in een grote zwarte ton, de bonen zijn zwaar en vallen dus naar beneden en de wind waait het stof en kaf weg, simpel maar wel effectief. We nemen een glaasje echt verse Mango sap en na een kort gesprek gaan we weer terug waar we vandaan gekomen zijn. Eenmaal in de auto rijden we nog even naar een ander mooi panorama punt vlakbij een hotel, die op een ander deel van de vallei uit kijkt, en inderdaad het is echt mooi.
Een onderdeel van het reisboek wees ons op een mooie kust route die vanaf hier richting Havana gaat en we besluiten dan ook voor deze route te gaan, wederom zijn de wegen soms behoorlijk slecht wat het tempo behoorlijk verlaagd, dit betekend dat we het reisdoel van vandaag wat bij zullen moeten stellen, we wilden naar Cienfuegos, “Letterlijk vertaald, stad van honderd vuren”, maar dat gaan we niet halen. Onderweg nemen we ergens een lunch en kopen we in de buurtsuper even wat te drinken en koekjes voor onderweg. We besluiten naar de noordelijke kust ten westen van Havana te rijden, Jibacoa, de rit gaat best voorspoedig en het ziet er naar uit dat we vandaag eens met dag licht op plaats van bestemming aankomen, een park met huisjes stemt ons beide niet vrolijk en de twee plaatselijke hotels zitten vol.
De Casa die er het dichtste bij ligt ziet er uit als een lokale afwerkplek wat wij beide ook niet zien zitten, de eigenaar is een bijzondere onaardige man die het eigenlijk al te veel moeite vind om ons het lieftallige optrekje te laten zien, en maken daarom weer gauw dat we wegkomen! De eerst volgende grote plaats is Mantazas, een redelijk grote haven plaats niet ver van deze plek en daar hopen we meer geluk te hebben. Ook nu wordt het inmiddels weer donker en als we richting het oude centrum van de stad rijden komen we een “rent a room” tegen, we stoppen en bellen aan maar helaas deze zit vol, wel kunnen we even binnenkomen en wordt er weer even gebeld, 15 minuten later staat er een oud baasje voor de deur die ons met liefde even opkomt halen omdat het wat lastig uit te leggen valt waar we moeten zijn. Het is een prachtige Casa op de eerste verdieping, riant van afmeting met twee grote bedden en eigen keuken, douche en toilet en een eigen zitje voor en achter, voor 25 cuc inclusief ontbijt op bed op eigen gewenst tijdstip!
We zijn wat later dan normaal maar aan het eind van de straat staat een groot benzine station en daarbij zitten ook wat kleine cafetaria en eet en drankgelegenheden, we besturen de kaart van een van deze en verbazen ons over de prijs, 3 cuc voor een complete maaltijd en 1 cuc maar voor een biertje van heerlijke kwaliteit, aan het eind van de avond reken ik 13 cuc af voor 2 maaltijden, bier en 2 flessen frisdrank voor de volgende dag onderweg, voor vergelijk, in Holland kost een “Happy meal” van MacDonalds al een veelvoud van wat dit kost en het smaakt ook nog eens beter!
Mijn reismaatje raakt nog even in gesprek met een Cubaanse dame en terwijl hij lekker zit te keuvelen besluit ik even te gaan douchen en daarna weer even het reis blog te schrijven, helaas kan ik het jullie niet actueel mee laten lezen maar dat was al een beetje bekend hier, maar goed een verhaal lezen op een later tijdstip is ook altijd leuk.
Maandag 11 Maart 2013
Nederland heeft dit weekend van Cuba gewonnen tijdens de honkbal kampioenschap die momenteel de regio beheerst, honkbal is hier net zo populair als voetbal in Nederland, dus de winst op de Cubanen geeft ons vele mogelijkheden voor een goed gesprek onderweg of bij het vinden van Casa's.
Vandaag van Mantanzas op weg richting het zuiden van West Cuba, de eerste stop zal zijn bij een krokodillen fok bedrijf die deze dieren houd voor het vlees en de huiden, ze zitten er vanaf klein tot exemplaren van 15 jaar ouid, dus ook heel groot. Uiteraard mag je met een mini exemplaar op de foto maar ik bedank voor de eer, de hokken zitten overvol en de meur door het stilstaande water is niet echt prettig te noemen, een aardige jongeman die redelijk Engels spreekt leid ons rond, we eindigen bij een soort ingericht abbotoir, een slachtplaats waar een big mama een krokodil uit zijn velletje zit te knippen, een best wel onsmakelijk gezicht en ook de geur is niet echt prettig, de vraag of we nog van het vlees willen proeven is dan ook geheel overbodig en na een kleine 3 kwartier staan we weer bij de auto en laten lekker de wind even door de alle openstaande ramen waaien, lekker!!!
Ook op deze plaats een lagune maar we worden op deze plek een beetje afgeschrikt door de enorme hoeveelheid bussen en hebben daar eigenlijk niet veel zin in om achter in de rij aan te sluiten. We rijden door richting het strand, Playa Giron, deze plek is bekend geworden toen de CIA een plan bedacht om hier bannelingen van Cuba te droppen om het bewind van Fidel omver te werpen, met zwaar wapentuig, echter deze actie mislukte omdat de boten met zwaar wapen tuig vast liepen op de riffen wat de CIA als zeewier had gezien, de invasie mislukte en zo kwam deze baai aan zijn naam, de “Bay of Pigs”, of wel varkensbaai. Er kamen 161 Cubanen om het leven en langs de gehele auto route staan 161 obelisk vormige pilaren die voor elk een voor elke gesneuvelde soldaat is.
Halverwege de route stoppen we nog op een mooie plaats om te snorkelen, bordjes aan de kant van de weg wijzen je op deze mogelijkheden en daar maken we dan ook graag gebruik van en 100 meter landinwaarts ie een 70 meter diepe grot gevuld met vis die een verbinding heft naar zee en waar we eerst even een hapje lunchen, bij het naast gelegen restaurant en dan nog even een lekker duik nemen in eerder genoemde water van de grot. We komen in de middag aan bij Playa de Giron, een prachtig zandstand op de hoek van varkensbaai, daar staat een klein barretje waar we de echte Mojito bestellen, een duik in het uitnodigende bijna warme water ia een feest, even weer opdrogen in de zon en weer een heerlijke duik, daar blijven we lekker de hele dag en gaan tegen de avond terug richting de grote weg, met als eind bestemming dit keer wel Cienfuegos, bij een tankstation gooien we weer even de tank vol en aldaar aangekomen blijkt onze gereserveerde casa opnieuw verhuurt te zijn en wordt er voor ons een alternatief gezocht, dat lukt en daar nemen we een heerlijke douche en omdat we zolang op het strand hebben gezeten nemen wij het aanbod van de casa aan om een vorkje mee te prikken en zitten we niet veel later aan een warme maaltijd, vers gevangen kreeft, ik ben er zelf geen echte liefhebber van maar mijn reismaatje wel en laat het zich goed smaken.
Dinsdag 12 maart 2013
Cienfuegos,is een stad met veel Franse invloeden is een van de levendige een leukste stadjes en tevens ook een van de van de oudere steden die Cuba rijk is met een mooi gerestaureerd centrum, we bezoeken deze stad in een paar uurtjes, omdat buiten dit centrum er geen andere bezienswaardigheden op ons wensen lijstje staan. Het Jose Martin Plein is echt prachtig en straalt echt de rijkdom van een ver verleden uit, prachtige gebouwen versieren het plein aan alle zijden en is een lust voor het oog. Op het plein staat een groot beeld van Jose Martin en een muziek kapel. In een van de hoeken staat een torentje die je zou moeten kunnen beklimmen, helaas is deze gesloten, want vanaf hier heb je een mooi uitzicht over de stad. Een kleine rit van hier brengt ons naar de Botanische tuin, dit is echter niet wat wij er van verwacht hebben, er staat een klein gebouw met wat planten en cactussen en voor de rest wordt je letterlijk het bos in gestuurd, behalve wat palmen en bamboe kan ik geen bijzondere planten, bomen of struiken herkennen en eigenlijk zou dit op elke plek ergens langs de weg kunnen staan, gauw weer rechtsomkeert dan maar, we kunnen onze tijd op een betere manier gebruiken.
Ook in deze omgeving een mooie route om met de auto te gaan rijden en een van de tips is een hotel, genaamd “Habanilla”, ligt bij een stuwmeer en is via een loop vanaf Cienfuegos te bereiken, we rijden een deel van deze route door verschillende plantages van vooral suikerriet, een doodlopende weg brengt ons bij het meer en steken de stuwdam over, aankomen bij het hotel nemen we op de eerste verdieping een paar foto’s en willen dan graag wat eten, het immers lunch tijd, een onvriendelijke bewaker of wat het ook mag zijn zegt dat dat niet kan tenzij wij eerst toegang tot het hotel betalen, dat doen we dan ook niet en stappen weer in de auto, op weg naar een plaatselijke Van der Valk zal maar zeggen, deze vinden we bij een kleine weg restaurantje waar we met open armen worden ontvangen en krijgen daar een behoorlijke maaltijd, en een stuk gezelliger als in het hotel, lekker puh!?
Aan het eind van deze route zijn nog een tweetal stops te maken, waarvan een op het strand, we gaan echter eerst door richting onze volgende stop, Trinidad.
De stad is een van de oudste 7 steden van Cuba en wordt ook door de Unesco als cultureel erfgoed aangemerkt.. We hebben van onze vorig logeer adres een adres meegekregen voor deze plaats en deze casa zit midden in het oude stadscentrum. Vlak voor het auto vrije deel parkeren we da auto en zoeken het adres, dat valt toch niet altijd mee in zo’n oude stad, maar goed we vinden het en een vriendelijke dame laat ons de kamer zien, een zeer oud huis met prachtige meubels en een grote open keuken met binnenplaats en aan deze keuken ligt onze kamer met 2 ruime bedden en eigen douche en toilet. We nemen hem! We vullen de benodigde papieren in en nemen tijdelijk afscheid. We pakken de auto en rijden richting net strand van Trinidad, dat ligt op een schiereiland Ancon, vlak voor de stad.
Playa Ancon, volgens de reisgids is dit strand een van de mooiste van Cuba, het ligt op een schiereiland ongveer 15 km zuidwaarts van de stad, op onze rit hier naar toe rijden we nog even naar La Boca, een klein vissersdorp ook op hetzelfde eiland en wordt gekenmerkt door kleine huisjes met rode pannen daken, de boulevard is zo goed als leeg, het water ziet er wel weer prachtig blauw uit en de bergen op de achtergrond maken het plaatje wel geheel vakantie compleet. Op Playa Ancon zijn een 2 tal mega hotel gevestigd en de parkeer plaats staat dan ook geheel vol met de transtur bussen, wij rijden zover mogelijk door en stoppen op een plek vlak voorbij een van de hotels, we parkeren de auto voor 2 peso en gaan dan lopend naar het strand, zeker wel 500 meter, het strand is breed alleen het water is niet zo helder als op Gyron, na een verfrissende duik laten we ons lekker opdrogen in het zonnetje, het is best een goed strand maar ik vond het niet het mooiste wat ik tot op heden gezien heb, misschien raak je toch een beetje verwend naar al die tijd!. Na een poosje wordt het tijd voor de dagelijkse Mojito en loop ik richting de bar van het hotel, het blijkt een all-inclusive concept te zijn, nu zien wij er aardig uit als toeristen dus laten wij ons de drankjes goed smaken, ze zijn tenslotte gratis!!
Ik loop nog even een stukje over het strand als de zon al een poging doet te gaan slapen, maar i.v.m. wat sluier bewolking zal van een mooie zonsondergang niet veel te zien zijn, en besluiten wij terug te gaan naar de stad.
Trinidad ligt ingeklemd tussen de sierra del escambrey, een gebergte en de Caribische zee en is Cuba’s koloniale Parel, de recent gerestaureerde historische kern staat vol pastelkleurige huisjes uit de gouden eeuw van het eiland. Trinidad is een van de steden die in 1988 op de Unesco wereld erfgoed lijst is geplaatst is, het zijn straten die belegd zijn met keien en keitjes en daardoor ziet het er al authentiek uit, we hebben een casa die ligt in het midden van de oude stad, een zijstraat aan de Plaza Mayor, het centrum is auto vrij, maar met het kaartje wat wij van de eigenaresse hebben kunnen wij het hekje passeren en rijden wij helemaal tot de slaap plek, de auto parkeren we 1 straat verderop bij een meneer in de achtertuin.
De casa is inmens groot, een echt koloniaal pand met een hoog dak ruime kamers en een flinke open keuken, achter deze keuken zit ook een ruime kamer met 2 bedden en douche en toilet.
We kleden ons om en gaan even een rondje doen in de stad, op verschillend plaatsen komt er muziek vanachter de gevels vandaan en ook hier zijn veel mensen die je over mee naar binnen willen hebben zowel restaurants als galleries met hout snijwerk en schilderijen met o.a. oldtimers een van de kenmerken van het eiland. We komen langs een soort bistro waar een bandje live muziek speelt, daar gaan we naar binnen en nemen de maaltijd, de muziek is goed en gezellig, na het eerste optreden komen ze langs met de fooien pot en een CD, we kopen er een, leuke muziek voor in de auto, die eerder gekochte CD viel toch wat tegen, deze bied wat meer hoop!?
We lopen nog even een rondje en komen dan nog op een plek waar het plein van de muziek zit, naast de kerk zal maar zeggen. Het is hier druk en een salsa band probeert de mensen van de stoelen en in beweging te krijgen, het midden van het plein is vlak en de rest is trapsgewijs, hier nemen we nog een koele rakker en gaan dan terug naar de casa om te gaan slapen, terwijl de muziek nog tot laat door speelt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley