Reduce speed.....Road work ahead!!

Hoi Allemaal,

De reis vanaf Pot Douglas start met een vervelend bericht uit Holland, een overlijden van de Moeder van een goede vriend van mij, ze was al enige tijd ziek maar dat het zo snel zou gaan was toch wel heel erg verrassend!? Afgelopen zomer werd ze net 70 en dat is voor de huidige begrippen toch niet erg oud,dan is het toch even vervelend als je dan zo ver bent van huis, liefst zou je iemand even een troosten de hand willen bieden, maar gelukkig is er dan toch het sms en internet medium die niet vergelijkbaar is maar wel even een uitkomst bied!? De rest van de dag laat dit verhaal mij toch niet echt los maar moet er toch wat van maken en ga even op het hoogste punt van de stad van een prachtig uitzicht over de baai genieten en neem even lekker een duik in de oceaan, op alle stranden zijn er delen in het water afgezet waar je veilig in kan zwemmen, zonder risico's op haaien, kwallen, octopussen etc etc. Het water is heelijk warm, en de golfslag heerlijk, zodat je bijna in slaap gewiegd wordt! In de bomen aan het strand zit een grote groep, lijkend op zwarte rafen alleen met 2 grote rode vlakken met rode veren, heel apart nog nooit eerder gezien!?
De reis voert verder langs het suikerrietland van Queensland, eindeloze hoeveelheden suikerriet velden, deze regio noemt men ook de wetlands van Queensland, grote delen zien er net zo uit als Waterland alleen dan met meer bomen! Ook veel plaatsen met veel kwekerijen zoals bananen en leeches, een soort vrucht aan een boom, zelf pindakwekerijen, thee- en koffie plantages. In de buurt van Atherton zijn de grootste koffie boeren van heel australie en ga ik op bezoek bij een koffie musuem en proeferij, een walhalla voor de echte koffie liefhebber, een soort Disney land zeg maar, over koffie! Een enorme loods vol met koffiezetapparaten, koffiemolens etc etc. Na de tour is er een koffie proeflokaal en kan je verschillende soorten dus proefen, lokaal of zelfs wereldwijd, daarbij hebben ze ook nog thee en chocola en koffie likeuren. Na 23 kopjes koffie, 1 kg chocola en een fles met likeur verlaat ik het museum weer, wat een fantastische ervaring!? De volgende stop wordt Herberton een inslaap gevallen mijnwerkers stadje, er is een soort museum van gemaakt en maak dan ook hier even een rondje, er is niet erg veel te doen, wel staat er een koetshuis met een aantal zeldzame rijtuigen uit begin van de 19de eeuw, deze zijn wel mooi! Na dit stap ik weer in de auto en besteed de rest van de dag aan de deel van de watervallen route, tientallen zijn er maar ze zijn niet allemaal makkelijk bereikbaar, bij de lokale VVV vraag ik even naar de beste route en ga met een kaart op zak op pad, de watervallen zijn variabel in hoogte, grote en breedte. Maar allemaal hebben ze wel iets moois, het is al bijna donker als ik bij de laatste arriveer, een groot gat waar vele jaren geleden een vulkaan heeft gezeten heeft zich gevuld met water en is nu een prachtige waterval geworden! Nu opzoek naar wat te eten en een parkeer plek voor de auto.
Een roadhouse (een Van der Valk) in de buurt van Milaa Milla lijkt mij wel wat en bestel een uitgebreide maaltijd, na al dat wandelen had ik best trek, 7 euro!! Belachelijk goedkoop en lekker!!
Nu naar de camping voor de overnachting, de wegen zijn wel behoorlijk in hoogte verschillend, sommige stukken gaan met 8 tot 14% omhoog en naar beneden.
De volgende dag vertrek ik vroeg richting Innisfail, een belangerijke stad bij het ontstaan van de suikerindustrie, de reden waarom zo vroeg te vertrekken is dat de deelstaat Queensland een groot schalig project uitvoert met onderhoud aan achterstallige wegen, regelmatig kom ik plaatsen tegen met de melding op borden: Reduce Speed! Roadwork ahead!!Prepare to stop!! En in tegenstelling tot in Holland zijn ze er ook echt aan het werk en dat kost veel extra tijd omdat er vaak maar een baan voor verkeer overblijft! Dit gebeurd bijna bijna na elke 40 km weg, dus dat kost veel extra tijd!
Na een bezoek aan het plaatsje wat voor een groot gedeelte in art deco stijl is opgebouwd in de jaren 30, nadat het plaatsje door een cycloon is weggevaagd en weer is begonnen met de opbouw.
De volgende stop is weer iets verder zuidwaarts, Paronella Park, een droom van een spanjaard die zij geld verdiende met de handel in rietsuiker plantjes en later hele boerderijen verkocht, heeft hier een stuk grond gekocht en heeft er een klein prive kasteeltje neer laten zetten aan de rand van een kleine waterval, deze gebruikte hij voor het opwekken van stroom, de eerste in Queensland en bouwde daarmee de eerste bioscoop sq uitgaansgelegenheid op een pittoresk plekje voor de ontspanning van de arbeiders in de suikerbranche, vervolgens kwamn er tuinen ed bij en werd het park mooier en beter, echter ook hier door het soms langskomen van een cycloon ( de laatste in Maart 2006) werd het park en het kasteel behoorlijk beschadigd en wordt het steeds moeilijker om het instand te houden!?
Het gebied is adembenemend mooi en de tocht voert verder richting Mission Beach, een klein plaatsje waar een verfrissende duik natuulijk hoort!
Het achterland van Cairns zoals het wordt genoemd wordt gekenmerkt door de opvallende hoeveelheid huizen en schuren, die na de laatste Cycloon, Larry, de zwaarste catagorie 5, in Maart 2006 er verlaten bij staan, sommige staat alleen het geraamte er nog, of daken met opgerolde golfplaten en van andere staat er bijna niets meer, er zijn zelfs stukken bos waarvan 95 procent is omgewaaid, bijna 6 jaar na dato zijn ze dus nog steeds bezig de schade te herstellen! Het schijnt dat deze regio het hardst getroffen is door de cycloon, sommmige delen waren bij de grond af gelijkgemaakt, een bijna niet voor te stellen natuurkracht.
De reis gaat door dit gebied naar Wallamanfalls de hoogste waterval van Australie, de weg ernaar toe is een reis opzich, 42 km kronkelweg,loslopende koeien en ander gespuis, omhoog en naar beneden, haarspeld bochten, zelfs de dame van de tomtom wordt er een beetje misselijk van, de bochten volgen elkaar zosnel op dat ze continu zegt dat ik links en rechts af moet, maar dat lijkt mij niet verstandig met een ravijn aan eenzijde van de auto!?
Eindelijk ben ik boven en het is wel de moeite waard, de waterval is 268 meter hoog en ligt op 540 meter boven zeenivo, hij ligt aan de overzijde van het dal en kijk helaas tegen de zon in, maar het is fantastisch!! Een nadeel de hele route moet ik ook weer in omgekeerde volgorde afleggen.
Als ik weer bij de hoofdweg ben neem ik de route richting Townsville, een van de grotere plaatsen van Nord Queensland, maar door de wegwerkzaamheden en de toch wat lange tour naar de wallamanfalls wordt het al donker, besluit toch om achter een vrachtwagen daar naar toe te rijden, mochten er dan toch beesten op de weg zijn dat schuift hij ze wel aan de kant!!
Townsville een stad van redelijke afmeting, wordt de overnachting, ik rij een caravanpark op en denk wauw, dit ziet er mooi uit, keurige aangelegde plaatsen met eigen huisje voor wc en douche, perfekt!!
Volgende morgen snap ik waarom deze plaatsen zo luxe waren, dit waren plaatsen voor jaarkaarthouders, dus heb heerlijk genoten van een betaalde plek!! (dank aan de eigenaar) Na een bezoek aan de lokale bakkerij, heerlijke broodjes met een verse cappucino, teke away, rij ik richting het strand, en geniet van mijn ontbijt met mijn beide voetjes in het zee!!
Ook breng ik hier een bezoek aan het informatie centrum van het Great Barrier Reef en een enorm aquarium waar ze een groot deel van het reef hebben nagbouwd, ben benieuwd, ik ga morgen er naar toe dan zal ik zien of het ook klopt! Vanaf hier is het nog zeker nog een halve dag rijden richting Arlie Beach, mijn eindpunt van de dag, ook hier weer de volle 375 km, Reducee Speed....Road Work ahead!!! Lang leve de van A naar Beter projecten.
Het is halverwege de route als er dikke rookwolken opdoemen in de verte en de brandlucht is ook hier op grote afstand te ruiken, er staat het een en ander in brand verderop, resque people attenderen de chauffeurs om ramen en deuren te sluiten en de aanwijzingen op te volgen, de rook wordt steeds dikker n de stank is enorm, het lijkt wel of er extreme mist hangt over de weg, na een kleine halfuur ben ik er voorbij en stinkt alles nog in de auto nog naar de rook, mij was niet geheel duidelijk wat er nu precies aan de hand was, was dit een spontane brand of was dit een handje geholpen en een beetje uit de hand gelopen, de temeraturen zijn voor dit gebied vrij hoog en er valt weinig water tot op heden, mogelijk heeft dat er mee te maken!?
Tegen de middag kom ik aan en rij direkt naar onderneming van de boot, voor het inchekken, krijg dan meteen te horen of er nog dingen nodig zijn voor op de boot en wat we en niet meemag!
Na een kleine 45 minuten is alles geregeld en rij ik weer net buiten de stad waar ik een plaatsje regel voor de nacht! Naast mij staan onverwacht ook een busje met Hollanders, ook zij zijn er net, na een gezellig gesprek, ga ik eerst maar even de was doen, moet toch wat schone kleren mee aan boord!
Vandaag dus nog in Arlie Beach, ga zo nog even in de plaatselijke lagoon zwemmen en de rest van de dag een beetje chillen, en zorgen dat ik om 17 uur klaar sta voor de boot!
Een prachtig Tall ship, Solway lass genaamd, wat gebouwd is in Holland en waar mee ik de komend 3 dagen de eilenden groep van The Whit Sundays zal gaan bezoeken, een max van 32 passagiers en volledige crew en alles inclusief aan boord, dus ik laat mij de komende dagen eens even heerlijk verwennen!!

Wel dat was het wel weer even voor de afgelopen dagen,

Groetjes uit Arlie Beach,

Johan