Havana, de koloniale hoofdstad! - Reisverslag uit Pinar del Río, Cuba van Johan Keulen - WaarBenJij.nu Havana, de koloniale hoofdstad! - Reisverslag uit Pinar del Río, Cuba van Johan Keulen - WaarBenJij.nu

Havana, de koloniale hoofdstad!

Blijf op de hoogte en volg Johan

09 Maart 2013 | Cuba, Pinar del Río

Cuba, het bijzondere eiland in de Caribien!

Het is een kleine 9 uur en 40 minuten later na dat we Schiphol hebben verlaten als we op de luchthaven van Havana in Cuba aankomen, vlucht was redelijk rustig en dit keer hebben we stoelen in de Economy comfort, zeker op deze afstand blijft dit toch erg prettig. Bij aankomst op de internationale luchthaven van Cuba spreekt de piloot of wel “El Comandante” de cabine toe om te vertellen dat we nog even moeten wachten voor het vrij komen van de gate. Redelijk snel daarna kunnen we het vliegtuig verlaten en gaan we op weg voor de paspoort controle en toeristen kaart check. Dat duurt wel even, een ruimte van een kleine twintig rijen dik, een nors kijkende grenscontroleur gebied mij de bril af te zetten en in de camera te kijken, een stempel en een halve toeristen kaart verder kom ik eenmaal de in de aankomsthal ligt de bagage al te wachten en niet veel later staan wij aan de goede zijde van muur, de wachtruimte van de aankomsthal we moeten eerst even wat geld wisselen en dan opzoek naar een geschikte huurauto, de eerste vraagt te veel eigenlijk de tweede ook maar deze gaan we toch maar mee in zee, we hebben niet veel keus, alle auto verhuur is in handen van de staat dus veel opties zijn er niet, maar na een kleine 2 uur verlaten we dan eindelijk de luchthaven opzoek naar onze gereserveerde “Casa” in Havana.

De weg vinden valt gelukkig niet tegen en ondanks wat kleine wegafsluitingen, waarom was ons op dat moment nog niet duidelijk, achteraf bleek het te zijn in verband met het overlijden van Hugo Chavez, de President van Venezuela, maar zijn we binnen een kleine 3 kwartier op plaats van bestemming, “Casa Roberto en Isabella” letterlijk logeren bij de mensen thuis, een vriendelijke man staat ons te woord en laat de kamer zien, prima, we regelen meteen het ontbijt erbij voor de volgende dag en gaan de stad in.

Het is dan al bijna donkert als we voor het eerst kennis maken met de stad Havana en gaan dan ook te voet het centrum is dichtbij, een klein half uurtje lopen. We zien prachtige oude gebouwen maar ook heel veel vervallen panden, ik vraag mij af of daar ooit nog iets mee zal gebeuren behalve de sloop, een route over een geplaveide boulevard met aan beide zijde grote beelden en stenen hekwerken, we kruisen het “Parc Central” en staan dan oog in oog met “Het Capitool” een regelrechte kopie van hetzelfde gebouw maar dan kleiner staat in Washington, USA. En een aantal andere schitterende historische gebouwen en parken en pleinen, grenzen aan dit prachtige gebouw wat in restauratie is.
Het wordt tijd voor een hapje eten en we gaan richting de belangrijkste winkel en uitgaansstraat die we op dat moment weten “Obispo” en daar slagen we voor een lekkere maaltijd met een gegrilde kip, ergens op een klein dak terras.

Na de maaltijd lopen we weer terug naar onze casa want onze bio klok staat inmiddels ver in de nacht en na een heerlijke wandeling terug en een lauwe douche hebben we geen moeite om lekker te gaan slapen.

Vrijdag 8 Maart 2013

Het ontbijt staat klaar als we uit bed komen, veel fruit en brood, wat op een uitvaart cakejes lijkt, smaakt wel goed met boter en jam, de eigenaar bakt nog even wat eieren voor ons en met koffie, thee en een fruit drank is alles compleet, 23 cuc rekenen wij af in totaal, en dat voor in het centrum van Havana.
De staat Cuba is gedompeld in rouw, na het overlijden van Hugo Chavez, dat is overal te merken want de vlaggen hangen overal half stok, zeker bij officiele beelden en overheidsgebouwen, het zieken huis waar Chavez behandeld is trouwens aan de overkant van onze casa, helaas heeft het hem zijn leven niet kunnen redden. Chavez wordt in Cuba gezien als een ware volksheld en heeft de oorsprong in het leveren van olie, want na de boycot van Amerika en de Rusland die later een beetje de handen aftrok van Cuba waren ze voor de olie voorziening geheel op Venezuela gericht, een gevolg was dat er hoger en beter opgeleid personeel kwam in vele sectoren en een daarvan was de gezondheidszorg, deze staat op een van de beste in de Wereld, en van deze kennis maakte Chavez dan ook weer dankbaar gebruik voor de behandelingen tegen kanker, en werden en zijn Fidel Castro en Hugo Chavez vrienden voor het leven, waar dan nu een abrupt einde is gekomen.
Havana is een zanderige, hete, getekende, onweerstaanbare stad die als een oude Spaanse waaier rond een flesvormige baai ligt. Grote delen van deze 2,2 miljoen inwoners tellende metropool lijdt al tientallen jaren onder verwaarlozing en vervallen gebouwen en straten vol gaten verraden moeilijke tijden. Niet te min is deze stad grandioos en romantisch te noemen, en bied de gasten mooie plekjes. Het charmante en fotogenieke en historische hart van deze oude dame is met recht een sprookjes achtig juweeltje te noemen, met een netwerk van intieme straatjes die bezaaid zijn met barokke kerken, paleizen en statige herenhuizen getuigen van de eens zo machtige Spaanse overheersing. Havana behoort tot de mooiste historische steden die de wereld rijk is en lijkt op een verlaten theater die wacht op het optrekken van het doek. Het oudste deel dateert uit 1519, San Cristobal de Habana en groeide al snel uit tot Spanje’s Nieuwe Wereld. Deze parel bleef tot halverwege de 20e eeuw een bloeiende metropool, de problemen kwamen voort na de revolutie en vooral Amerika Cuba op de boycot lijst plaatste en de stad daardoor in verval raakte.
We gaan weder om lopend naar het centrum, eerst even een stukje via de kust de “Malecon”, waar op een aantal plaatsten het water van de Atlantische Oceaan de golven zover opstuwt dat het water over de kade muur komt en wat een paar leuke foto momenten geeft, en een prachtig uitzicht op de fort “El Morro” wat aan de kop van de haven staat mat muren van 3 meter dik de stad moest beschermen tegen indringers.
Ook de stad is zeer fotogeniek, natuurlijk zijn de enorme hoeveelheden oude historische gebouwen heel bekend maar ook de enorme hoeveelheid oldtimers die hier nog in grote getale rondrijden sommige zijn een lust voor het oog mar andere hangen letterlijk met schroefjes en ijzerdraad en plakband aan elkaar en daar komen vaak enorme rookwolken uit waardoor het lijkt dat deze op ruwe olie moeten lopen. Ook de straten zijn met regelmaat van zeer van slechte kwaliteit en moet je goed uitkijken waar je loopt, soms ontbreken put deksels en ander straat meubilair en soms staat er een hekje om iets op voorhoofd hoogte dus ook niet alleen naar beneden kijken om ook continu om je heen en voor je.
De gebouwen zijn indrukwekkend en prachtig van kleur, we konen via de achter kant uit bij het Capitool een maken een paar prachtige plaatjes. Direct daar achter staat een verzameling oude stoomtreinen te verroesten samen met een verzameling oude NZH bussen, wat een contrast.
Opnieuw naar de Obispo en daar maken we een rondje rond je in de oude stad en nemen hier eerst even een terrasje voor een bakkie, lekkere Cubaanse koffie.

De route loopt via “Plaza Vieja”, “Plaza de San Fransico” en nog straatjes en kleine pleinentjes naar “Plaze de Catedral”, waar we besluiten in de zon op het terras een kleine lunch te nemen.
Plan is om vandaag nog naar de regio van Vinalis te rijden een veel kleinere stad in het groenste en tabakrijke gebied op een kleine 180 km van Havana, we lopen terug om de auto te halen als we er bijna zijn worden we zoals zo vaak nu al blijkt aangesproken door Cubanen om mee te lopen naar een bijzonder project van kunst en cultuur waar ook muziek gemaakt wordt om dit te bekijken, en ja het zeer apart en mooi gemaakt, uiteraard willen ze geld van ons en we kopen een leuke cd voor onderweg in de auto (hoop ik) We wensen ze veel succes met de ontwikkeling en gaan nu toch echt op weg.

Eenmaal op route, blijkt de autoweg redelijk goed berijdbaar en schieten we lekker op, onderweg worden we aangehouden door een op een oog ziende agent die een lift zoekt voor een meneer die zijn auto het heeft begeven en die ons vraagt of wij een man mee willen nemen naar Pinar del Rio we komen er toch langs dus dat is geen probleem, zijn auto is kapot en wil graag een lift, hij blijkt bij een staatsbedrijf te werken die tabak produceert, we krijgen een aanbod om deze plantage te komen kijken en dat doen we dan ook.
De rondleiding is leuk maar wel een tikkie commercieel, we krijgen een bakje koffie en een dikke sigaar om te proeven en kunnen we de plantage op, wel leuk zo’n prive gids, we nemen een paar mooie plaatsjes en krijgen ook de mogelijk om de droog schuren te zien.
Via de droogschuren zoals gezegd de uitleg hoe de droging precies in zijn werk gaat, van het ophangen van de bladeren in kleine groepjes op cederhouten stokken en de wind die door de schuren waait, het omdraaien en de droging van de bladeren is een heel werk en dan worden ze nog gedoucht en geperst zodat de bladeren de juiste sterkte en flexibiliteit om de juiste sigaren van te draaien en na deze uitleg proberen ze ons natuurlijk het donkere goud aan de man te brengen. Mijn reismaatje neemt er een paar mee voor zijn pa ik hou het bij de ene proefexemplaar.

Onze gast in de auto gaat voor ons een slaapplaats regelen omdat we al aan de late kant zijn en via het huis van zijn zuster komen we na de koffie en een blik op de tv waar honkbal op gespeeld wordt, waar ook een Nederlands team aan mee doet, uiteindelijk bij casa Anna terecht waar we een mooie slaapplek vinden, helaas is er in deze stad weinig te doen, en wat er al was is gesloten i.v.m. de begrafenis van Chaves die hier “live” op tv te volgen is. We nemen hier even op een biertje in het lokale restaurant en vermaken ons dan maar met de laptop en de meegebrachte muziek. Niet veel later nemen we nog even een lekker warme douche stappen we daarna in bed, op naar de volgende dag!

Zaterdag 9 maart 2013

Vandaag staat de rit van “Pinar del Rio” naar het aan de kust liggend “Maria de Lagorda” op het programma, mijn reismaatje wil graag duiken en dit is volgens het reisboekje een van de beste plaatsen die we daarvoor kunnen gebruiken, het is een groot koraal rif op een kleine afstand van de kust en bied tevens mogelijkheden om voor mij te gaan snorkelen. Het is nog wel een aardige afstand en besluiten dan ook om niet te laat te gaan rijden, dus rond 9 uur na een wat karig ontbijt zijn we dan op weg. De wegen zijn over het algemeen redelijk te berijden maar af en toe zitten er toch behoorlijke kuilen en gaten in de weg die soms ook van de enen naar de andere zijde van de weg loopt, zodat je er ook niet omheen kan rijden, tevens zijn er veel mensen op de weg met fietsen, ossenkarren, paard en wagen en uiteraard ook lopend. Het is zigzaggend over de weg dan weer met een redelijke gang maar meesten valt dat niet mee, soms is het wegdek net een grote leerdammerkaas, veel gaten tussen het asfalt in, op sommige plaatsen lijkt het wel het zoab zoals wij het kennen na een strenge winter met veel vorst en sneeuw en ijs!

Ook de bewegwijzering laat hier en daar wat te wensen over, soms staat er wel een bord met de naam die je zoekt maar de volgende op de eerst volgende kruising is dan weer weg! Gelukkig hebben wij ook en duidelijke kaart mee waar de meeste plaatsen in het geheel niet op staan, maar goed alles bij elkaar hebben we op de rit naar het zuiden maar een keer de verkeerde kant op gereden dus dat is eigenlijk best wel heel knap al zeg ik het zelf. Al met al zijn we toch een ruime 3 uur onderweg als de prachtige blauwe kleur van de Caraibische zee op duikt, wat een plaatje, even maken we een pit stop om even van het moois te genieten, dat dan we ook een paar kilometer verderop nog een keer als de bebossing aan de zee rand in herfstkleuren lijkt te staan en een prachtig strandje ligt van parel wit zand waar een paar lokale Cubanen van het heerlijke water en een BBQ genieten.

Volgend stop wordt nu toch echt het duikcentrum waar we ons melden en dan blijkt dat we nog even tijd over hebben om een hapje te doen, snel even betalen en een kaartje halen voor de boot, 45 cuc voor een duik en 5 cuc om mee te varen op dezelfde boot voor het snorkelen, koopje!
Na dat we in het buffet restaurant even een pizzaatje hebben weggewerkt gaan we ons omkleden en insmeren voor een tochtje op de boot, het weer is werkelijk fantastisch, strak blauw en een lekker briesje maakt de temperatuur van zo’n 26 graden zeer aangenaam. Op de boot zit een bonte verzameling van nationaliteiten en na een kleine 30 minuten dobberen we ergens boven het rif, eerst gaan de duikers van boord en daarna volgen de oppervlakkige watersporters. Ik volg de laatste groep duikers, rif is niet echt diep 10 tot 18 meter, ik zie een prachtige onderwater wereld maar eigenlijk is het voor het mooi net even te diep om het goed te zien, de laatste keer was voor mij op de Fiji eilanden en daar was het voor mij althans veel beter te zien, maar toch is het weer genieten, deze wereld is en blijft toch wel heel erg anders dan boven de waterspiegel.

Na een klein 45 minuten zwem ik op mijn gemakje weer naar de boot terug en ga lekker even op het dek genieten van het heerlijke zonnetje wat alweer een stukje lager stond dan toen we de haven verlieten. Terug aan de wal kleden wij ons weer om en gaan dan dezelfde weg terug als we heen gekomen zijn, er is weinig keus aan deze kant van het eiland.

Eind doel van de dag wordt vandaag Vinalis, een prachtig dorpje in een van de mooiste plekjes van Cuba, we stoppen ergens onderweg om te tanken en nemen een potje genieten, een grote beker Mango ijs en rijden dan weer stug verder, inmiddels heeft de zon het laten afweten en rijden we op aarde donkere wegen vol gaten en kuilen en andere weggebruikers zonder verlichting of iets dergelijks naar “Pinar del Rio”, vanaf hier is het nog een kleine 27 km naar de eind bestemming, echter gaat deze weg over een slingerende berg helling waar meestal geen vangrail of bordjes staan, je begrijpt dat is opletten geblazen, uiteindelijk halen we heelhuids de plaats Vinalis, nu nog even zoeken naar onze Casa, hebben we het eindelijk gevonden, blijkt deze vol te zijn, maar zoals zo vaak, wordt er even een familie, vriend of kennis gebeld en kunnen we 10 minuten later in de dezelfde straat onze Casa betreden. Een heerlijk koud biertje op de veranda besluit deze toch wel lange dag en ze smaken extra lekker als we de dag even evalueren, ook gaat vannacht hier de zomertijd in, dat betekend dat de klok hier al een uurtje vooruit gaat.

  • 21 Maart 2013 - 09:50

    Anja:

    Geweldig. Ik ben heel benieuwd naar je foto's

  • 21 Maart 2013 - 21:44

    Magda:

    wat een verrassing die verslagen van jou, leuk, ik zit te genieten, zou er zo ook wel heen willen,ga gauw verder lezen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Cuba, Pinar del Río

Het swingendste land in de Caribische zee?

Wie wil er niet naar het swingendste land in de Caribische zee? De Cubanen zijn zeer vriendelijke mensen, die dol zijn op salsa, sigaren en rum. Het lijkt wel alsof er op elke hoek van de straat muziek gemaakt wordt. Iedereen komt volledig gecharmeerd terug van dit tropische eiland met zijn prachtige koloniale stadjes, weelderige natuur, witte zandstranden met koraalriffen en het indrukwekkende Havana, de oudste Spaanse stad in Amerika met tal van musea en een bruisend nachtleven. Cuba kent een unieke stijl van leven, dat nog met verve verdedigd wordt tegen de invloeden van de grote Amerikaanse buurman.
Na een periode van ruim dertig jaar, waarin het communistische Cuba van de eigenzinnige Fidel Castro en het 'kapitalistische' Westen uit elkaar groeiden, heeft dit fascinerende land nu zijn deuren geopend voor westerlingen. De Cubanen ontvangen je met open armen en de mensen zijn oprecht geïnteresseerd in buitenlanders. Je kunt ruimschoots genieten van de geneugten van het goede leven. Waar je mee over weg moet kunnen, is de bevoorrechte positie die je tegenwoordig hebt als gast. Cuba kiest voor het toerisme, vooral uit nood geboren, vanwege de diepe economische crisis waarin het land belandde na het wegvallen van de bondgenoten in Oost-Europa. De mensen zijn arm en veel zaken zijn schaars. Met hart en ziel werken de Cubanen aan de verbetering en uitbouw van de voorzieningen voor het toerisme, inmiddels de kurk waar de economie op drijft. Met zijn enerverende historie en cultuur, en zijn wonderschone natuur is Cuba het veelzijdigste vakantieland in het Caribisch gebied. Jarenlange verwaarlozing hebben de steden er niet fraaier, maar wel doorleefder op gemaakt. Je kunt er heerlijk slenteren en genieten van de schilderachtige barokke architectuur en het alledaagse straatleven. De monumenten van nationale helden vertellen het verhaal van een lange en heroïsche strijd tegen onderdrukking en afhankelijkheid. In de muziek, de religie en de beeldende kunst komen de Afrikaanse wortels naar boven.

Het eiland Cuba ligt in de Caribische Zee, grenzend aan de Atlantische Oceaan, met Jamaica in het zuiden, Mexico in het westen en Florida zo'n 180 kilometer noordelijk, aan de overkant van de straat van Florida. Overal rondom het eiland komen koraalriffen bijna aan de oppervlakte wat het land een paradijs voor duikers en snorkelaars maakt. Het eiland zelf is een langgerekte bergketen waarvan de basis heel diep verzonken is in de Caribische Zee. Een van de diepste zeetroggen ter wereld, 7243 meter!, bevindt zich 60 km uit de kust bij Santiago de Cuba. Het grootste gedeelte van de bijna 5800 km lange kustlijn bestaat uit rotswanden. De meeste en breedste zandstranden zijn te vinden in het noorden; het strand van Varadero is een van de mooiste van het eiland. Het binnenland bestaat voor een groot gedeelte uit savannes; uitgestrekte tropische vlaktes met hier en daar plantages met citrusbomen en (veel) suikerriet. In de Sierra de los Organos, een van de bergketens in het westen van het eiland, ligt de prachtige, groene vallei van Viñales van waaruit de vele mogotes oprijzen, wonderlijk gevormde heuvels tegen een achtergrond van hogere toppen. De poreuze zandgrond tussen deze heuvels in vormt een goede voedingsbodem voor de fijne tabak voor de Havana's en andere sigaren waar Cuba zo beroemd om is geworden.

Cuba heeft ongeveer 12 miljoen inwoners waarvan er ruim 2 miljoen in Havana wonen. De oorspronkelijke bewoners van Cuba stammen af van de Arawak-indianen. Van de paar honderdduizend bewoners die Columbus aantrof toen hij in 1492 op het eiland arriveerde, waren er honderd jaar na de komst van de Spanjaarden nog maar enkele honderden over, de rest was óf uitgemoord óf geveld door de nieuwe ziekten die de conquistadores hadden meegebracht. Vanaf het begin van de 16e tot in de 19e eeuw werden meer dan een half miljoen slaven geimporteerd uit Afrika; een gevolg van het idee van de Spanjaarden dat de sterke negers beter bestand waren tegen zwaar werk dan de zachte en meegaande Indianen.
Volgens een volkstelling uit 1981 is 66 procent van de bevolking blank (afstammelingen van de Spanjaarden), 12 procent zwart, 21,9 procent is mulat of mesties (resp. gemengd zwart/blank of gemengd Indiaans/blank, maar op Cuba worden beide begrippen door elkaar gebruikt) en 0,1 procent Aziatisch. Als je op Cuba bent kun je je moeilijk voorstellen hoe die 22 procent mulat of mesties is gemeten: andere schattingen (en het straatbeeld) komen op hoger dan 50 procent.

De eerste bewoners zijn, volgens archeologen, rond 4000 v. C. de oceaan overgekanoed op weg naar Cuba. Toen Columbus in 1492 voor het eerst voet aan wal zette op het eiland dacht hij het oostelijke puntje van Azie (Las Indias) gevonden te hebben. Aan deze misrekening danken de bewoners hun naam, Los Indios oftewel Indianen. Pas in 1509, drie jaar na de dood van Columbus, werd ontdekt dat Cuba een eiland was. De komst van Columbus is het begin van een lange periode van Spaanse overheersing. Aan deze koloniale tijd komt pas in 1899 een einde. Na jaren van onafhankelijksheidsstrijd grijpen in april van dat jaar de Verenigde Staten in en worden de spaanse troepen in drie maanden verslagen. In plaats van een Spaanse koning komt er een Amerikaans militair bestuur op Cuba, niet helemaal wat de Cubanen voor ogen hadden toen ze om hulp gevraagd hadden. In 1901 wordt een amendement aangenomen dat er o.a. voor zorgt dat al snel Amerikaanse zakenlieden bijna de hele suikerriet- en sigarenindustrie monopoliseren en dat Cuba land moet afstaan voor militaire doeleinden. De laatste president van deze pseudorepubliek, zoals de Cubanen de periode van 1902 tot 1959 noemen, is Fulgencio Batista. Hij is in 1934 na een staatsgreep aan de macht gekomen en regeert als een ware tiran. Amerikaanse zakenlieden hebben bijna de hele economie in handen. De enigen die hiervan profiteren zijn Batista en zijn familie, terwijl de bevolking werkloos is en ondervoed raakt, en Havana uitgroeit tot 'het bordeel van Amerika' vol gangsters en casino's. En dan verschijnt de jonge advocaat Fidel Castro ten tonele om de onafhankelijkheidsstrijd nieuw leven in te blazen. Na een mislukte, gewapende overval op de Moncada kazerne vlakbij Satiago de Cuba wordt hij, samen met zijn medestanders berecht en veroordeeld. Bij een amnestie in 1955 komen ze vrij waarna ze naar Mexico vertrekken om zich verder voor te bereiden op de revolutie. Samen met zijn broer Raul en de jonge Argentijnse arts Ernesto 'Che' Guevara, die hij in Mexico ontmoet organiseren ze een groep van 80 man die met het bootje de Granma op 2 december 1956 aankomt op Cuba. Na twee jaar van verbeten strijd in de Sierra Maestra verovert de groep van Che Guevara de stad Santa Clara met kerstmis 1958. Batista vlucht op oudjaarsnacht naar Santo Domingo en op 8 januari 1959 komen de triomfantelijke guerrillos met Castro aan het hoofd Havana binnen. De verstandhouding met de Amerikanen verslechtert snel. Als Amerika de afgesproken hoeveelheid suiker niet meer afneemt en een handelsembargo afroept koopt de Sovjet Unie de suiker. In 1961 verklaart Castro, steeds meer de armen van de Russen ingedreven door het verbreken van alle diplomatieke betrekkingen van de Amerikanen, dat zijn revolutie een socialistische revolutie was. Na de Varkensbaai-invasie worden de banden met de Sovjet Unie verder aangehaald en worden er Russische raketten geplaatst in de provincie Pinar del Rio. Een nucleaire oorlog wordt op het nippertje vermeden. Pas in 1975 treedt er wat dooi op in de ijskoude betrekkingen met de Verenigde Staten. Vanaf 1977 en 1979 mogen resp. Amerikanen en Amerikaanse Cubanen weer naar Cuba reizen. In 1980 volgt een emigratiegolf van Cubanen naar de Verenigde Staten. Afgesproken wordt dat er jaarlijks 20.000 Cubanen zullen worden toegelaten. Vanaf 1990 gaat het economisch bergafwaarts. Politieke veranderingen in Oost-Europa raken Cuba hard, schaarste breekt aan. De laatste jaren is er een versoepeling van het beleid; prive-ondernemingen worden toegestaan en Cubanen mogen dollars bezitten en uitgeven in zogenaamde dollarwinkels op Cuba.
Fidel Castro is in februari 2008 na bijna een halve eeuw afgetreden als president van Cuba. Zijn taken worden al sinds 2006 waargenomen door zijn 76-jarige broer Raul. De Cubanen lijken zich inmiddels goed aan Raul Castro te hebben aangepast. Velen hopen dat Raul, als zijn leiderschap een permanent karakter krijgt, een kleine bres kan slaan in de streng gereguleerde staatseconomie, die het de Cubanen nu vrijwel onmogelijk maakt hun magere inkomen op legale wijze aan te vullen. De ambtenarensalarissen in Cuba bedragen gemiddeld € 11,60 per maand.
Al met al een heel interessant eiland die een bezoek meer dan waard is, vanaf 7 maart verblijf ik op Cuba, ik ga dit keer met een reisgenoot waarmee ik 2 jaar geleden het noorderlicht in Noorwegen heb aanschouwt. We vliegen uiteraard per KLM naar de hoofdstad van het land, Havana en gaan daar een nachtje logeren in een “Bed en breakfast” zoals wij dat kennen, alleen noemen ze het daar “casa partuculare” (logeren bij de mensen thuis) en planning is per huurauto het eiland te gaan verkennen, en daarna via het bovengenoemde systeem te gaan overnachten op andere steden en plaatsen op het eiland. Mobiel en internet zal helaas wat beperkt of soms geheel niet aanwezig zijn dus of er tijdens de reis een verhaal op internet te plaatsen is weet ik niet. Terug reis datum staat ook nog even open, aangezien wij op ipb basis weer terug vliegen. Vanuit Purmerend wens ik jullie net zulke aangename dagen als de laatste dagen hier en tot het eerst volgende reisverslag.

Groetjes, Johan van Keulen

Recente Reisverslagen:

20 Maart 2013

Terug in Olanda!

17 Maart 2013

Terug naar Havana

15 Maart 2013

Naar Caya Coca en Santa Clara

12 Maart 2013

Van Vinalis naar Trinidad

09 Maart 2013

Havana, de koloniale hoofdstad!
Johan

Actief sinds 27 Jan. 2011
Verslag gelezen: 575
Totaal aantal bezoekers 124541

Voorgaande reizen:

17 Maart 2016 - 27 Maart 2016

Alberta Canada

13 Januari 2016 - 13 Februari 2016

Chili

18 November 2015 - 26 November 2015

Curacao en Bonaire

15 Augustus 2015 - 18 Augustus 2015

Belfast, de Trots van Noord-Ierland

04 Augustus 2015 - 07 Augustus 2015

Gothenburg - Havenstad met klasse

03 Juli 2015 - 06 Juli 2015

Warschau 3-6 juli 2015

16 December 2014 - 21 December 2014

Welcome to New York!

01 November 2014 - 17 November 2014

Oeganda, de parel van Afrika

22 Augustus 2014 - 26 Augustus 2014

Zagreb, Kroatië

11 Juli 2014 - 13 Juli 2014

Bilbao, verborgen parel in Spaans Baskenland.

06 Juni 2014 - 14 Juni 2014

Noorwegen van Oslo naar Bergen

09 Mei 2014 - 12 Mei 2014

Torino of Turijn

26 Februari 2014 - 02 April 2014

Van Panama stad tot San Salvador

10 September 2013 - 22 September 2013

Vancouver Stad en Vancouver Island

07 Maart 2013 - 18 Maart 2013

Het swingendste land in de Caribische zee?

19 September 2012 - 12 Oktober 2012

Het land van de rijzende zon, Japan!

07 Augustus 2012 - 10 Augustus 2012

Tallinn, Estland Augustus 2012

07 Augustus 2012 - 10 Augustus 2012

Tallinn, de verrassende hoofdstad van Estland.

04 Mei 2012 - 08 Mei 2012

Kopenhagen en Malmo Mei 2012

13 April 2012 - 17 April 2012

Lissabon April 2012

01 December 2011 - 19 Januari 2012

Australie - NZ - Pacific 2011-2012

30 November -0001 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: