Nicaragua deel 1

Het licht van de volle maan schittert over het water van het meer van Nicaragua, als ik van de open lobby van ins hotel over het water kijk, er staat een sterke wind en de golven spoelen continu over het strand, aan het eind van de dag hebben we in het zelfde water een heerlijke duik gemaakt, alhoewel duik, het water is ondiep en je moet een behoorlijk stukje uit de kust wil je tot kruishoogte in het water staan, water voelde ongeveer 10 graden warmer dan het water van de Pacific Ocean, maar de wind maakte het als je boven water kwam weer een stuk koeler, we slapen in een klein hotelletje in het plaatsje Santa Dominco, een stukje land tussen twee vulkanen in op het eilandje Ometepe, letterlijk vertaald, de 2 bergen, Ome is 2, teppe is berg. We hebben net heerlijk gegeten en ik neem nog even plaats in de open lobby van het hotel om weer even de laatste dagen te beschrijven.

De reis van Liberia in Costa Rica liep gesmeerd, nadat we in deze plaats hebben overnacht, bij de plaatselijke Jumbo een ontbijt gescoord hebben en de auto getankt, rijden we naar Budget om onze trouwe vierwieler van de afgelopen 2 weken in te leveren, hij zag er enig sinds iets anders uit dan toen we hem meekregen in San Jose, iets meer stof in, en op de auto, zo af en toe hebben we wel de ramen een beetje schoon gemaakt maar voor de rest niet veel, werd er bij budget niet van opgekeken, blijkbaar zijn ze er aan gewend geraakt, ze checken de papieren, er staat ongeveer 2000 km meer op de teller, rekenen af met onze plastic vriend en staan in “no-time” bij de bushalte, waar een lokale bus ons voor 500 colones, dat is de munt eenheid hier, weer naar het centrum van Liberia brengt, waar we uitstappen bij de busterminal, vanwaar de bus vertrekt die ons naar de grens gaat brengen, en we zijn precies op tijd de bus staat klaar en kunnen zo instappen, rugzakken gaan onder in en de bus is van zeer redelijke kwaliteit, de rit naar de grens duurt een kleine 2 uur en wanneer we er bijna zijn dan zien we de lange rijen met vrachtwagens al staan, in de reisgids stond vermeld dat dit een van de drukste grensovergang is die tussen Costa Rica en Nicaragua ligt, dus zijn we op alles voorbereid, wonderwel rijdt de bus de hele file voorbij en vlakbij de grens mogen we uitstappen, eerst de formaliteiten aan de Costa grens, dat gaat soepel, vervolgens lopen over een stukje niemandsland naar de grenspost van buurland Nicaragua, en ook daar vallen de wachttijden mee, na het invullen van een visa formulier en betalen van de belasting, a 12 US dollar per persoon, krijgen we het stempeltje en zijn we vrij om het land in te komen!

We wisselen nog even onze laatste 25duizend colones om voor 1100 cordoba en zoeken dan een bus die ons naar San Jose del Sur wil brengen, er rijden alleen bussen naar Managua, de hoofdstad van het land maar we kunnen wel meerijden tot Virgen, een plaatsje waar de kruising is naar onze bestemming daar kunnen we overstappen op een andere lokale bus, we kopen een kaartje van omgerekend 70 euro cent en zitten in een oude afgedankte Amerikaanse schoolbus, meteen is het zichtbaar dat dit land een stuk armer is als onze voorganger, aangekomen op de bewuste kruising, lopen we langs een winkel waar je niet naar binnen kan maar je bestelling voor het raam doet en je deze daar ook krijgt uitgereikt. We moeten toch wachten, onderwijl stopt er een taxi, die ons voor een paar dollar mee wil nemen, nou dat moesten we maar doen, en niet veel later zitten we opgevouwen met 2 andere passagiers in de gammele oude wagen, waarvan de deuren niet met de klinkt maar met een touwtje opengaat, heel apart, wel hebben we full airco, er zitten aan een zijde geen ramen in die ooit open of dicht konden!?

Na een ritje van ongeveer 20 minuten rijden we dan toch onze bestemming in, de chauffeur weet nog wel een plek om te slapen, maar deze is helaas vol, na nog 2 adressen vragen wij om ons dichtbij het strand sq centrum van de stad af te zetten, we lopen een straatje in met meerder hostels en vragen links en recht of er plaats is, vele zitten al vol maar dan is onze redding nabij, een klein straatje, vlakbij het dorpsplein is “Andre’s Wasserette” en zij verhuurd ook kamers, helemaal top, kunnen we gelijk de was laten doen, dat was wel een keer nodig, we spreken een prijs af inclusief de was, wij blij en zij blij!

Dan wordt het tijd om de locatie te verkennen en we lopen over de boulevard op zoek naar een pinautomaat, wanneer ik een klein huisje herken die ik in een aflevering van `3opreis` gezien heb, in dat huisje staat een man die een interview deed met Katja toen zij hier kort geleden is geweest voor het gelijknamige programma, we spreken hem aan en zeggen dat hij wereld beroemd is in Holland en was blij verrast dat hij herkend was en was ook apetrots, natuurlijk even op de foto met onze held en hij wist zich het programma nog goed te herinneren, dan op naar het strand, die ligt in een baai, wat meteen opvalt zijn de vele bootjes die hier liggen en het `Jezus beeld` wat aan de overkant van de baai op een helling staat, het strand is zo goed als leeg en we hebben dus keus genoeg om ergens te gaan liggen, nadeel was dat het behoorlijk waaide, wat het wel aangenaam maakt maar wat het zeer fijne strand alle kanten deed opwaaien. Ik begrijp dat het een luxeprobleem is dus maakt ik er ook niet echt een punt van!

We wisselen een duik en zonnen de rest van de dag af en vullen de avond met een hapje en drankje in de verschillende strand tenten, wat op valt zijn ook de WiFi verbindingen, was dat ook vaak in Costa Rica, ook in deze badplaats is dat zo. Na een vermoeiende dag, en de diverse cocktails besluiten we maar te gaan slapen, blijkt dat de wasserette dicht is! En we moeten via deze ingang naar onze kamer, gelukkig is onze gastvrouw nog wakker en opent de deur na een paar keer hard op de deur kloppen
.
In de nacht blijft het heel hard waaien en heb ik soms het idee dat de golfplaatjes waar ik onder leg elk moment van de gordingen kunnen waaien en ik naar de sterrenhemel kan kijken inclusief bijna volle maan, maar zover komt het niet!
De ochtend begint met veel muziek van beneden, als ik wakker wordt, ik stap uit bed en probeer de douche, geen water! Blijkt dat het hele dorp zonder water zit en dat het binnen een paar uur weer geregeld is, nou ja dan zomaar naar de ontbijt tafel! We nemen een ontbijt op het strand en slaan meteen op de terugweg wat drinken in voor de dag, als we terugkomen bij de wasserette is het water weer op de kraan en kunnen we alsnog even een heerlijk koude douche nemen, en de gastvrouw staat met de HiFi stereo op stand heel hard druk de was te doen, geweldig! En ik sta onder bonkend geluid van salsa muziek mijn haar te soppen!

Er zijn nog 8 andere stranden te vinden behalve die in het dorp, we vragen wat de leukste is en regelen een gezamenlijke taxi die naar Playa Madera rijd, dit is een strand dat 9 km verder van het plaatsje ligt, maar met een taxi kost dat een paar euro, om half een kunnen we mee en we zijn om een uur op het kleine paradijsje, we maken er weer een relax middag van en wisselen zon en zwemmen af met een lunch en een koele versnapering goed op elkaar afgestemd, we ontmoeten diverse mensen en mijn reismaatje leent nog ergens een surfboord en zo hebben we een heerlijke dag, om 5 uur rijdt de taxiwagen, het is eigenlijk een omgebouwde pick-up truck waar ook de diverse surfboorden mee terug moeten, eenmaal terug in het dorp spoelen we even het zout van ons af alvorens wij van de komende avond gaan genieten, het is tenslotte zaterdag dus stap avond.

Het ruige stappen is wat beperkt, je merkt dat alles nog heel erg beperkt is, we nemen een ijsje, luisteren naar live muziek aan de overzijde van de ijstent en slaan een paar cocktails achterover en daar blijft het een beetje bij, toch met een voldaan gevoel gaan we weer naar bed, en genieten nog van de harde muziek die ergens uit het dorp vandaan blijkt te komen, eenmaal aan het luiteren naar het ritmische gebonk krijg ik toch zwaare oogleden en val dan toch in slaap.

Er staat weer een nieuwe bestemming op de lijst vandaag, we reizen vandaag naar Ometeppe, een eiland dat bestaat uit 2 vulkanen die in het grootste zoetwatermeer liggen van de regio, we nemen afscheid van onze zeer vriendelijke en praatgrage gast vrouw en stappen in een taxi, en voor 15 dollar brengt hij ons in San Jorge, hiervandaan vertrekt de ferry naar het eiland, we zijn een half uur te vroeg dus kunnen we eerst de tickets kopen, a 70 cordoba per persoon en nemen nog even wat foto´s van het strand want dat is druk bezocht vandaag omdat het zondag is en iedereen dus vrij is, stipt op tijd vertrekt de ferry en we varen er een uurtje over, tijdens de reis hebben we een prachtig zicht op beide vulkanen, en de meest actieve kleurt prachtig in het zonlicht. Het meer is enorm van afmeting, 70 km breed en 300 km lang en heeft buiten Ometeppe nog een groot aantal kleinere eilandjes, het meer is 50 meter diep en er komen 28 rivieren op uit waarvan er 11 ontstaan in Costa Rica, maar 1 rivier lijdt het water uit het meer naar de Oceaan. Al heel lang wordt er gesproken over mogelijk een tweede kanaal voor de oversteek van boten, alle Panama, echter in tegenstelling tot Panama hebben ze hier een groter risico op aardbevingen en vulkaan uitbarstingen wat de aanleg van een dergelijk project een groter risico meebrengt!?

Zoals gezegd het eiland is 31 km lang en op zijn smalst 5 km breed, bestaat uit 2 vulkanen waarvan de een slapende is met een kratermeer in de top en de andere tevens de hoogste en nog steeds actief, laatste grote uitbraak was in 1986 en sinds dien de meest actieve van het land, de helling zijn gedeeltelijk begroeid en gedeeltelijk bedekt met recente lava uitstroom, deze worden in het zonlicht prachtig van kleur en op sommige punten is het net een samensmelting van verschillende regenboog kleuren, wanneer de boot aanlegt, springt er een matroos van boord en loopt over de zandbodem van het meer naar een punt om de touwen van de ferry goed vast te knopen, bijzondere vorm van aanmeren, we gaan we het dorpje in eerst even opzoek voor een lunch, hier ontmoeten we 2 andere Hollanders die al een slaapplaats hebben en in overleg besluiten we gezamenlijk een taxi te nemen tot aan Santa Dominco, aan de andere zijde van het eiland daar wij denken dat we de meeste kans maken op een overnachting, daar moeten hun nog een stukje verder, maar daar zijn de wegen niet heel goed dus gaan ze vanaf hier met een quad verder, wij regelen een klein bungalowtje en nemen een heerlijk warme duik, voor de dag eindigt regelen we nog een scooter en een motor, beide voor 28 dollar, voor morgen zodat we op ons gemakje het eiland kunnen verkennen. Een heerlijk maaltijd in het naastgelegen hotel besluit de avond en zo zit ik nog even van het paradijsje te genieten, ik kijk af en toe over het water en de glinstering van het licht van de volle maan, maar volgens mij had ik dat al geschreven, mijn reismaatje ligt al in bed, ik denk dat het tijd wordt dat ik dat nu ook maar eens ga doen!

De ochtend ontwaakt over Santa Dominco, ik heb redelijk geslapen en ben best wel vroeg wakker, we willen de dag goed besteden en gaan op tijd ontbijten, een soort hotdog brood met eieren en tomaat, ja er is weinig keus, wij kijken vol uit over het meer, en de vogels vliegen in en uit de ontbijt plaats, dan op naar de scooter verhuur, we krijgen een kaartje mee met een uitleg waar we wel en niet mogen rijden en knikken vrolijk ja en nee, en na een klein kwartier zitten we op de weg.

Een groot deel van de rondweg is verhard middels klinkers en de rest is vlak geschoven lava stenen en gruis, onderweg stoppen we regelmatig om de verschillende mooie uitzichten of huisjes vast te leggen. De zijde met de slapende vulkaan is het slechtst toegankelijk en we gaan dan maar voor de andere kant, we passeren een aantal kleine dorpjes en stadjes waar soms ook nog markten gehouden worden, in een grotere plaats stoppen we even voor een koel drankje en maken we wat foto’s van beelden die van vulkanisch steen gemaakt zijn, deze staan op een pleintje bij een oude kerk, de pleinen zijn over het algemeen wel vrolijk gekleurd en de diverse huizen hebben allemaal wel een frisse uitstraling, het land is niet rijk maar het ziet ook niet armoeding!

Dan volgt er toch een stuk met een slechte weg en we stuiteren de komende kilometers behoorlijk over een keiige weg en deze is ook bezaait met vulkaan gruis wat het lastig maakt om te sturen, maar het uitzicht en de paadjes waar we rijden worden regelmatig afgewisseld met paarden en ossenwagens, leeg of compleet bepakt met bananen of open haard hout, bijzonder is de vrolijkheid en vriendelijkheid van de mensen, ik versta ze niet maar lach en zwaai terug als of ik het staatshoofd ben.
Na een lange tocht komen we weer op de weg met klinkers en stoppen in de haven plaats voor een lunch. Een bijzonder punt is de lokale begraafplaats met ook hier alle kleuren van de regenboog met de vulkaan op de achtergrond!

Ook stoppen we in dezelfde buurt voor een duikje voor de nodige afkoeling, als we bij het strand arriveren komen we net een koppel koeien tegen die net uit het meer gedronken hebben, als wij zelf klaar zijn om het water in te gaan komen er 4 paardjes aan die ook even een lekkere duik gaan maken, en niet veel later volgt een ander groepje koeien, het loopt storm hier, zeker een goede plek!?

De dag vordert al aardig als we bij Eiskimo een ijsje scoren, dat rijden op een scooter maakt je hongerig, we hebben nog een stop een park aan de rand van het eiland wat bestaat uit begroeiing en een lagune, een wandeling van anderhalf uur blijkt, dat is een makkie voor ons! We kopen een kaartje en gaan aan de wandel, na een klein kwartier hebben we een pracht zicht op de lagune vanaf een kurk droge helling, een vonkje en de hele zooi staat direct in vuur en vlam, we spotten daar allen wat vogels en hagedissen maar verder is er niets te vinden, duidelijk is wel dat de natuur hier op water zit te wachten, nog even en dan is de lange droge periode voorbij en start eind van de maand weer de regentijd.

We lopen verder en komen uit bij een klein strandje vol zwart zand en hebben een pracht zicht op de slapende vulkaan, even verder op lopen we langs de oever van de lagune en spotten we een schildpad en duizenden kikkervisjes. Als we bijna terug zijn bij het begin stuiten we op een hele kolonie brulapen die letterlijk een paar meter voor ons en boven ons hoofd het voetpad over de kruinen van de bomen oversteken, ook spotten wij nog hele jonge aapjes die bij moeders op de rug hangen, geweldig! Het is aan het eind van de dag als we met onze vervoermiddelen naar de pomp rijden om te tanken, blijkt de pomp stuk te zijn, even geduld er moet even aan gesleuteld worden en ja hoor na een kwartier doet ie het weer!

Na een mooie en enerverende dag zijn we vlak voor de zon weer onder gaat in Santa Dominco terug, daar leveren we de scooter en motor in en nemen in de open lobby een heerlijk lokaal Victoria biertje. Het is bladstil een heel contrast met de dag ervoor en we kijken nog heel even uit over het water van het meer wat steeds lastiger wordt naarmate het donker wordt. We douchen het stof van ons af en gaan in het naast gelegen hotel weer eten dat was zeer goed bevallen.

Het is alweer maandagavond en de trip op Ometeppe zit erop, morgen de ferry weer terug naar het vaste land en dan gaan we richting Granada en Managua (de hoodstad van het land), op naar het volgende avontuur!

Isla Ometeppe, 17 maart 2014

Johan van Keulen