Discovery....Fraser Island!!

Hoi allemaal,

Dit keer even een wat snellere update, aangezien ik hier een prima internet verbinding heb en de belevenissen van het eiland anders allemaal niet meer kan onthouden, ja ik wordt ook een dagje ouder!?

Vrijdag avond was het toch nog even zoeken naar een geschikte toer naar het eiland, er zijn net als op zoveel toeristische plaatsen veel aanbieders, en de prijzen verschillen dan ook behoorlijk, zeker als je 2 of meerdere dagen wil, mijn voorkeur gaat uit naar 2 dagen, de ervaringen die ik inmiddels hebt gehoord van de mensen die ik onderweg ben tegengekomen zijn allemaal zeer positief maar met 2 dagen kan je op je gemak 80% van het eiland zien, variabel in groepen tot 40 personen in een omgebouwde truck/bus en tot prive 4x4wd.
De overige 20% trouwens is niet mogelijk omdat via vervoer op wielen te doen, hiervoor zul je een boot of vliegtuig nodig hebben maar daarover later meer.
Ik heb gekozen voor een 2 daagse toer met max 20 personen.
De volgende ochtend moet ik weer vroeg uit de veren, je het lijkt wel een beetje of ik naar mijn werk moet, maar goed alles voor het goede doel.Een grote truuk staat op de P-plaats van het YHA (Youth Hosteling Australia) hier kan je voor nog geen 10 dollar per nacht camperen en de nacht die ik op Fraser blijf is vrij, dus dat is een koopje, er zijn nog 3 andere die ook van hier uit meegaan, maar deze hebben een andere toer geboekt, zo blijkt later. Wij zijn in iedergeval op tijd bij de ferryboot en kunnen nog even van het uitzicht op Fraser genieten, het is laag water en zoals ik al eens eerder hebt opgemerkt het lijkt op het droog vallen van de waddenzee, als eerste gaan de passegiers aan boord en daarna worden alle voertuigen die geschikt zijn voor op het eiland achterwaarst gepakkeerd en staan zo heel strak tegen alkaar op de boot, deze is nl niet heel erg groot en er gaan toch best wel veel voertuigen mee, het eiland ligt slechts op 55 minuten varen van de vaste wal maar maakt net als op de waddeneilanden een ruime S bocht om op de juiste plek weer aftemeren!?
Aan de overkant staan een aantal voertuigen en chaffeurs te wachten en wordt een ieder naar de bus geleid die zijn of haar trip geboekt heeft, de bus is lang niet vol, naar dat is alleen maar plezierig.
Even voor de geografie het eiland ligt ongeveer 300 km boven Brisbane, voor de deelstaat Queensland, het eiland is ongeveer 130 km lang en is op het breedste stuk 26 km. het is het grootste zandeiland in de wereld en er zijn geen wegen, behalve van zand, vandaar ook de nodige 4x4wd!
Het eiland wordt pas sinds eind jaren 80 een beschermd Unesco Werelderfgoed, wat dus een uitstekend bescherming bied voor het instand houden vam het eiland.
Behalve zand bestaat het eiland ook uit een weelderige groen van zowel een natte rainforest als een droog deel en uit een groot aantal zoetwater meren, ik weet het niet meer precies maar ongeveer 40.
De reis gaat als eerste dwars over het eiland naar het stand waar een soor eco resort gebouwd is daar pikken we nog een aantal deelnemers op die meegaan op onze trip.
Als eerst volgende gaan we naar een van de meren waar er gezwonnen kan worden, Lake MacKenzie, een prachtig lagune omgeven door veel groen en kristalhelder water, het zonnetje schijnt volop en het water schitterd in de zon, ook hier weer prachtige zuiver zand, wederom een klein paradijsje, we kunnen hier ruim een uurtje verblijven alvorens we richting het centrale deel van het eiland gaan, hier stappen we uit en krijgen van de gids een verhaal over het eiland, de flora en fauna te horen, onderwijl lopen we langs beekjes die verscholen zijn in weelderig groen waar aan je niet merkt dat je eigenlijk maar op een relatief klein eiland zit. Na deze wandeling is het tijd voor de luch, deze gebruiken we op dezelfde plek als waar we de ander die ochtend hebben opgehaald, ik kan niet anders zeggen maar het smaakt uitstekend en er is ruim voldoende.
De middag gaan we met de truuk het strand op, leuk is dat je hier 80 km op het strand mag rijden dus dat is dan ook geen probleem voor de gids.
Al stuiterend, links en rechtsafslaand omdat er ook nog andere voortuigen op het strand rond racen en met de lunch net onder het strottehoofd, parkeert hij de wagen met gierende banden en versnellingsbak ergens voor de duinen, de zee is heel erg ruig en het waait hier behoorlijk, als je hier in de boot stapt en alsmaar rechtdoor zou varen kom je uit ergens halverwege Chilie! Het strand hier is een van de gevaarlijkste van heel Australie omdat de haaien hier heel dichtbij de kust kunnen komen, en er een hele gevaarlijke stroom onderwater bestaat die continu naar het noorden stroomt, dus kom je hier te water en je wordt tussentijds niet opgegeten door een haai dan zou je ergens in Cairns aan spoelen, ongeveer 2000 km verderop!!
De wandeling start hier de duinen in naar "Lake Wabby", een bizarre plek, de 40 minuten durende wandeling vanaf de zee landinwaarts, de duinen verplaatsen zich continu en de laatste jaren zo snel dat bijna het gehele meer verdwenen in onder het zand, ook metershoge bomen verdwijnen in het opwaaiende zand afkomstig van het strand. Opmerkelijk zijn de grote hoeveelheid vissen die hier in dit kleine meertje nog rond zwemmen, ook omdat er geen open verbinding is naar zee, het lijkt wel op een soort meerval, met van die antennes voorop de kop!?
Het water is heerlijk voor een verfrissende duik, wat dan ook graag wordt gedaan, een ieder kan vanaf hier weer terug naar de bus lopen is zijn eigen tijd.
Na een heerlijke middag komen we aan op het logeer adres, ik deel de kamer met een wat oudere man uit Duitsland en een jongen uit Liverpool, leve Dirk Kuyt, hij is dol enthousiast en al snel volgt er een leuk gesprek in de "Beachbar", wat orgineel op deze plek!?
Wat mij opviel is dat er deze keer geen enkele hollander in deze groep zit, heel vreemd. Wel dit keer een grote groep duitsers en scandinaviers en natuurlijk aziaten.
Na het dinee, wat ook weer voortreffelijk is, schuiven we aan bij onze letterlijk duitse oosterburen om de meegenomen biertjes te nuttigen. Na wat grappen en grollen over en weer gaan we lekker slapen aangezien we morgen weer om 7 uur aan het ontbijt moeten zitten.
De trip gaat vandaag naar het verst mogelijke punt van het eiland wat je met een voertuig op 4 wielen kan bereiken, halverwege op het strand staat er echter een klein vliegtuigje klaar en in een groepje van max 6 maken we met dit vliegtuigje een vlucht over de resterende 20% van het eiland, waar ik het eerder overhad!
De vlucht is redelijk ruig vanwege de wind maar het uitzicht is fabuleus mooi, en kan je nu pas goed zien hoe groot het eiland echt is en zie je de meren van bovenaf en de kaarsrechte strandlijn.
Na een kleine 20 minuten land je weer op het het strand en ga je met de truuk verder.
Wij landen precies op de plek waar in 1935 een passagiers stoomboot "Maheno" gestrand is na een zware storm, het schip was zo zwaar en het zand zo los dat ze al heel snel muurvast kwam te zitten in een soort drijfzand, het is heel raar als je ook op het strand staat en je staat in de branding dat voel je al heel gauw je voeten zakken in het zand en voor je het wet sta je knie diep, het schip ligt dan ook al meerdere meters in het zand en men besloot het maar te laten liggen, inmiddels is het ook niet meer dan een hoop oud roest maar de omvang is wel imponerend.
Aan het eind van het strand, is een kleine rostformatie die een markering bied tussen het strand en het land, achter deze rotsen bevinden zich de champagne pools, deze ondiepe plaatsen vullen zich continu met golven uit zee en lopen aan de achterzijde weer leeg, dit is ongeveer kniehoogte water en met een schitterend uitzicht, enerzijds op het eiland en anderzijds op de zee, en dan onder de strakblauwe hemel weet jij wel waar ik in gezeten heb?
Na een heerlijke, zeg maar jaccuzi, gaan we weer een eind terug over het strand, en maken een stop op "Indian Heads" een rotsformatie die lijkt op een indianen hoofd en waar je ook weer kan genieten van een prachtig uitzicht. De lunch hebben we dit keer mee en gebruiken wij bij "Lake Elliot", een heerlijke ondiepe lagune op nog geen 500 meter van het strand, ook weer met prachtige begroeing en kristal helder water, hier kan je de waterflessen vullen, en het water is heerlijk zacht van smaak.
Na nog wat verschillende foto stops keren we weer terug naar ons begin punt van vanmorgen, hier worden de bussen, er staan er inmiddels meerder om passagiers uit te wisselen omdat eeen aantal, op verschillende plaatsen nog op het eiland blijven, zoals op campings!?
Wij door kruisen het eiland weer richting de haven en moeten helaas alweer afscheid nemen van Fraser, een bijzonder eiland zo kan ik wel stellen, en mogelijk had ik zelfs ook wel wat langer kunnen blijven, maar ja er zijn nog zoveel ander plaatsen te gaan en ik moet toch aan het eind van de maand in Sydney zijn.
Ik neem afscheid van Jordan, mijn engelse roomie en hij gaat vandaag nog met de bus van Geyhound naar Brisbane en vandaar vliegt hij vannacht nog naar Cairns, waar hij een Skydive gaat maken, hij was wel een beetje nerveus!? Ik heb hem in iedergeval succes gewenst en zal aan hem denken wanneer hij uit het vliegtuig springt!?
De komende avond maar een beetje op tijd slapen en ga ik morgen proberen in de buurt of richting Brisbane te komen, volgens de kenners is dat een kleine 400 km van hier maar zal nog wel een aantal stops maken. Nog 6 dagen tot de Kerst, de tijd vliegt, When your are having fun.

Groetjes uit een inmiddels donker geworden Hervey bay,

Johan