Uganda, terug naar Entebbe

Uganda, terug naar Entebbe

De volgende morgen valt de spierpijn eigenlijk best mee en zijn we op tijd weer wakker, we hebben weer een lange dag rijden voor de boeg, we moeten de bergen uit en gaan op voor de laatste stop op deze trip, Lake Mburo. Dit park ligt in het zuidoostelijk deel van het land aan de andere zijde van de bergen waar we nu zitten, we genieten nog na van de belevenissen van de vorige dag en van de mooie uitzichten en als de ochtend vordert komen we steeds meer in vlak land terecht en wordt de temperatuur weer wat hoger en meer zonniger, dit park is het kleinste van het land en kenmerkt zich door bijvoorbeeld de zebra’s en het ontbreken van giraffes.

Hier slapen we in een tent met weer opgemaakte bedden en hebben een boottocht over het meer, waar vooral veel vogels zoals de Visarend en Kingfisher te zien zijn, de laatste is vooral veel te zien in de papyrus planten die in grote getale aan de randen van het meer groeien, papyrus werd in de tijd van de romeinen gebruikt als briefpapier ook hier weer de nodige nijlpaarden, maar die hadden we natuurlijk al eerder gezien deze vakantie, na de tocht over het meer hebben we nog een safari tocht door het park tijdens de ondergaande zon, het is helaas wat meer bewolkt dus het is daardoor ook sneller donker en wordt het lastig om nog wat te zien, wel komen we een hele grote groep koeien tegen met enorme horens van wel een meter, indrukwekkend! Daarbij zien we de nodige Impala’s, Buffels, Zebra’s en Mangoos. Dit zijn kleine wezelachtige diertjes die in een burcht wonen.

De volgende morgen moeten we vroeg op en maken met een ranger van het park een wandeling door het park, te voet dus dit keer en hij verteld over van alles en nog wat, dan komen we een groep buffels tegen waarvan hij net verteld heeft dat zij met de nijlpaarden de meeste dodelijkste dieren zijn van het land, even lijkt het er op dat ze ons negeren maar dan toch neemt een van hen het voortouw en komen steeds dichterbij en lost ons pistolen Paultje een waarschuwingsschot zodat de Buffels na de schrik van de knal, wij ook trouwens, rechtsomkeert maken.

De wandeling gaat naar een van de hoogste punten van het park van waar je een prachtig uitzicht hebt over de gehele omgeving, op een van de hellingen komen we nog een familie tegen van de Eland, ook deze dieren zijn maar zeldzaam te zien, na een kleine 2 uur worden wij door onze chauffeur opgehaald en gaan naar het restaurant aan de rand van het meer voor het ontbijt.

De route volgt nog door een deel van het park en voor we het weten zijn we weer op de grote weg, althans zo leek het, de eerste km gaan nog over een redelijke asfalt weg maar na korte tijd, blijkt het te mooi om waar te zijn, er wordt hard aan deze weg gewerkt, het was ooit een tweebaansweg, maar door het intensieve verkeer en het slechte onderhoud en de slijtage door stromend regenwater lijkt het meer op een landweggetje, verkeer rijdt deels door de bermen en de gaten in de weg zijn soms erg diep, we stoppen even voor een lekkere snack, een zoete maïskolf en vlak voor het opnieuw passeren van de Evenaar, staat ook weer een zelfde monument als aan de andere zijde van het land is de weg een stuk beter en gebruiken om de benen te strekken en voor de lunch. We zijn dan alweer dichtbij Kampala de hoofdstad.

Het eind van de reis komt nu wel in zicht, in Kampala in een westers uitziende koffie tent alla SB, ontmoeten we nog Gorden onze man die voor ons deze reis heeft samen gesteld en hij was natuurlijk benieuwd hoe de reis gelopen was en onze ervaringen onder weg en hoe het contact met onze held “Moses” is geweest, we kunnen alleen maar hele positieve opmerkingen maken, natuurlijk moet je alles in perspectief zien van het land, maar we konden echt geen negatieve dingen opnoemen, het is een prachtig land, veel groener dan ik zelf had verwacht, de mensen zijn zeer bescheiden en gastvrij, de maaltijden waren overal goed tot zeer goed als je weet met wat voor middelen ze het moeten bereiden, de wegen waren en zijn over 90% van de land slecht maar ook dat is weer typisch Afrika, de parken liggen ondanks de lange dagen redelijk dichtbij elkaar en de verscheidenheid aan natuur en dieren is groot, al met al was een hele andere Afrika ervaring dan de vorige twee keren, natuurlijk zijn er zaken van herkenning maar Uganda heeft wel duidelijk een eigen gezicht en heeft met recht de naam “De Parel van Afrika”

Nog een paar uurtjes en dan zijn we op het vliegveld in Entebbe, we rijden de stad in en daar herkennen we weer de punten en gebouwen van de eerste dagen dat we hier waren en omdat je niet weet hoe het op de weg gaat zijn we er natuurlijk te vroeg, we nemen afscheid van Moses en Gorden die meegereisd is naar het vliegveld en maken nog even een leuke groepsfoto.
We nemen plaats in een aparte wachtruimte en kleden ons hier even om en tot het tijd is om ons aan te melden voor de vlucht. Er zijn voldoende plaatsen dus maken ons geen zorgen. Een uur later dan gepland, omdat er een bed achter in het vliegtuig geplaatst moet worden gaan we de lucht in op weg naar Amsterdam. Een prachtige ervaring rijker, een gorilla wens die in vervulling is gegaan, ik kijk er met een tevreden gevoel op terug, land nummer 72 is een feit!

Johan

Purmerend, 18 November 2014.