Uganda, op naar de Chimpansees
Blijf op de hoogte en volg Johan
19 November 2014 | Oeganda, Ishasha
Uganda, op naar de Chimpansees
Na een heerlijke nacht te hebben gehad in een poepieluxe kamer (voor Afrikaanse begrippen helemaal), worden onze rugzakken door 2 vrouwelijke personeelsleden naar de jeep gebracht, de rugzakken waren net zo groot als de dames zelf dus leek het net of onze bagage zelf kon lopen!? Deze dag rijden we richting Kibale N.P. dit park is bekend om zijn vele Chimpansees en ongeveer 13 verschillende andere aap soorten.
Hadden we gister nog het idee dat het niet veel beter en luxer kan dan in Hoima, maar bij aankomst werden we welkom geheten met een cocktail en met knal rode vingers van de suiker die gekleurd op het glas zit, worden we naar ons eigen blokhut gebracht en waar een van de personeelsleden de kachel net heeft opgestookt voor een warme douche, die later letterlijk een grote hoeveelheid water van super heet water leverde waardoor de douche in een grote stoomcabine veranderde verder bleken we de enige 2 gasten te zijn die avond en bleken er 21 man personeel hier te werken. Tafeltje voor 2 bij het kampvuur. Eerst nog een beetje verkeerd gedekt, want we bleken geen stelletje te zijn, dus maar naast elkaar met ons gezicht naar het personeel. Het leek er dus op of wij de jury waren bij Expeditie Robinson en we een eliminatieronde gingen doen met het personeel. Beetje gênant in eerste instantie, want we hoefde niet eens ons bier zelf in te schenken of bij te vullen. Bij elke slok kwam er iemand bijschenken en leek het net of ze uit gingen vogelen of ze ook maar iets konden doen. Maar goed, dit vergeten we niet snel, zo moeten VIP gasten zich dus ongeveer voelen?
Vandaag zijn we weer op tijd opgestaan en zijn we het regenwoud ingedoken. Op zoek naar de Chimpansees. Na een korte briefing zijn we weer over wat weggezakte modderwegen de rimboe ingereden. Daar zouden we een urenlange tocht maken om de Chimpansees te vinden…… Niet dus… We waren nog geen 30 meter onderweg en de eerste stak toevallig de weg over. Na die even gevolgd te hebben, bleken er nog een stuk of 6 in de bomen vlakbij te zitten. Hier hebben we ongeveer een half uur rondgehangen, omsingeld door wat bavianen die even een 18+ showtje weggaven en toen er een paar Chimpansees toch maar weer naar beneden besloten te gaan, hebben we ook van deze wat foto’s kunnen schieten. Daarna zijn we even een andere route gaan nemen en na een half uur kwamen we bij een ander groepje aan en ook hier hebben we een aardige tijd doorgebracht. Alles bij elkaar toch iets langer dan normaal gezien toegestaan, maar we hadden dus geluk. (Misschien karma van voorgaande dagen?) Eenmaal terug op honk, kregen we weer een mega luxe 3 gangen lunch voorgeschoteld en toen we die zo goed als op hadden, kwam er eventjes een gigantische tropisch buitje voorbij. Gelukkig was de bui ook weer zo over, want we moesten nogmaals de beentjes strekken.
Nu doken we letterlijk en figuurlijk het moeras, de Bigodi Wetlands in en hebben we hier 2 en half uur rondgelopen met een lokale gids die veel wist te vertellen van deze omgeving, en hoe ze hier de boeren en de dieren in een goed evenwicht weten te houden, dieren trekken nl uit het gebied de landerijen op en brengen schade aan, terwijl in het verleden de boeren de dieren doden, dit is nu gelukkig niet meer nodig en leeft met in een goede harmonie.
De volgende morgen zeggen we ons personeel gedag en rijden we een lange rit richting Semliki N.P. waar we aan het eind van de ochtend aankomen, ook hier weer een lokale gids die ons het park laat zien, de reden waarom wij hier zijn, zijn de Hot Springs die hier te vinden zijn, in een ver verleden waren hier diverse vulkanen en vulkanische activiteiten en op diverse plaatsen hier vind je nog warm water die uit de grond borrelt, niet zoals op IJsland met veel kracht maar een continue stroom water van ongeveer 106 garden Celsius, er zijn er 3 en de 2 grootste gaan we bezoeken en licht verscholen in een soort Jurrasic parkachtige omgeving, en de paden zijn licht sompig tot enkelhoogte prut dus dat wordt goed uitkijken waar je loopt. De eerste is klein en heet “Female” hotspring, bij aankomst neemt een uit de kluiten gewassen hagedis zich met grote spoed uit de voeten en kunnen we het stromende warme water van dichtbij benaderen, de omgeving bestaat verder uit kleinere borrelende modderpoeltjes en opborrelt water wat kraak helder van kleur is maar wel een typische lucht hangt, na het vastleggen op foto’s lopen we door een dichtbegroeid gebied met over het algemeen sompige grond en na het oversteken van een dichtbegroeid meer over een lange brug van houten plankjes, let wel op soms ontbreek er wel eens een en dan bereiken we de 2de deze “Male” Hotspring is een stuk groter en is naar zeggen ongeveer 50 meter diep, het lijkt op een prachtig gevormd zwembad, echter is het niet echt geschikt om te zwemmen, en ook hier vloeit het water rijkelijk diverse kanten op, en zijn de uiteinden van het open water prachtig gekleurd door diverse metalen die zich afgezet hebben op het steen, en is het water prachtig blauw van kleur en nodigt bijna uit tot een duik.
Als we terug lopen stoppen we nog even bij een soort uitkijk punt waar we een groot deel van het vlakke terrein kunnen over zien, na een jungle toer terug naar de ingang van het park staat onze gids met de wagen alweer klaar.
Volgende stop wordt Fort Portal, een redelijke stad waar we in een Guesthouse verblijven van een Nederlandse vrouw en haar Oegandese man, we krijgen de familie kamer en hebben een kamer met uitzicht op de tuin, de rest van de middag zijn we lekker vrij en ik geniet even van de zon op een ligbed die al klaar staat met kussens er in, als ik net mijn ogen dicht hebt wordt ik verrast door de hond van de eigenaar die naast mij op het bed springt en er besluit om er gezellig bij te komen liggen. Die avond is er een gezamenlijk diner met de overige gasten, een groep je Nederlanders, Belgen en Fransozen en de vrouw des huizes, weer een drie gangen menu en we praten over van alles en nog wat, de Nederlanders doen een project met de bouw van een waterkracht centrale voor een nieuwe energie centrale, want dat is wel een groot probleem hier, de meeste zijn niet aangesloten op een netwerk dus deze net als ons Guesthouse hebben een generator staan voor stroom, maar omdat diesel best duur is dat niet de goedkoopste oplossing. Wel zie je ook hier wat meer zonnepanelen op daken liggen maar dat schijnt hier best nog wel een dure grap te zien vandaar dat dat nog niet de overhand heeft. De overige gasten zijn allemaal op reis, de avond sluiten wij af met een drankje genaamd Warangi, dit is een alcoholische versnapering uit Uganda die van bananen wordt gemaakt, ik moet zeggen, ik spuug er niet in!
De volgende morgen wordt er ook weer gezamenlijk ontbeten en komen we weer eens niets te kort, we laden de rugzakken weer in onze riante 8 personen Landcruiser Jeep en rijden we door een heuvelachtig gebied wat allemaal actieve vulkanen zijn geweest, in een heel ver verleden, een enorm aantal van 45 meren, “Crater Lakes” genoemd spreid zich uit over een groot gebied en bij een van deze stoppen wij en maken een kleine wandeling naar een van de meren, hier zien we diverse apen, waaronder de Colobus aap, een prachtig dier zwart en wit en met een lange staart in dezelfde kleuren, met een prachtige pluim op het eind.
Niet veel verder ligt “Top of the World” een nieuw gebouwd restaurant en cottages, die pas volgend jaar (2015) open gaat maar waar we wel even van het uitzicht kunnen genieten op ruim 1600 meter hoogte, het uitzicht is fenomenaal en vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de diverse krater meren, en één nijlpaard, de andere is recent geleden overleden. Wat opvalt tijdens de reis tot nog toe is hoe groen het overal is, en vanaf hier is dat geweldig goed te zien.
We stoppen ook ergens bij een markt, waar vooral wij de bezienswaardigheid zijn, de markt is druk en broeierig warm, niet veel later volgt er een verfrissende bui, heel raar maar binnen een paar seconden is de markt leeg, waar al die mensen op eens zijn? We schuilen even onder een lokaal kraampje en als de bui overgetrokken is iedereen weer net zo snel terug als dat ze weg waren!? Wel is het een bijzondere ervaring om te zien dat de groenten en fruit per stuk verkocht en of geruild worden, sommige producten worden groot ingekocht en gaan op een vrachtwagen mee naar een grotere stad, hele trossen met bananen, opgestapeld op een fiets gaan de marktplaats op en af, op de grond zit een mannetje die van oude autobanden slippers maakt, op een andere berg liggen wel honderd paar verschillende soorten schoenen in alle kleuren en maten, het vlees hangt in de open lucht aan een vleeshaak en de kop van het rund wordt net door de nieuwe eigenaar in de pick-up gelegd!? Kleding is voor een groot deel wel nieuw want er hangen nog labels aan.
Op een kleine afstand van de markt als we inmiddels weer op weg zijn dan komen we een kratermeer tegen waarvan de afbeelding op een 20duizend schilling billet staat, leuk detail hebben we ook even een foto van met het meer op de achtergrond, de wegen zijn weer erg slecht en vooral glibberig na de laatste regen bui, zelf mensen die we onderweg tegen komen lopen naast de fiets, waarschijnlijk om dezelfde reden! Ook hier weer veel enthousiast zwaaiende fans!
In de middag na de lunch passeren we de Evenaar, wel weer even een bijzonder moment de laatste maal dat ik wandelend de Evenaar over stak was in 1995 in Indonesië en maken natuurlijk even een mooi plaatje voor facebook en het album en zien we vanaf de weg weer de eerste Olifanten staan en rijden we het volgende N.P. binnen nl. Queen Elizabeth, ook hier weer de Buffels, Antilopen, Apen en een meer vol Flamingo’s, die hadden we nog niet eerder gezien.
Hier bezoeken we ook een zoutmeer, het ziet er uit als een kratermeer maar het zout gehalte in het water is enorm, gelijkend aan de Dode zee, in kleine waterbekkens wordt water verzameld en de zon moet dan het water laten verdampen, door het hoge gehalte aan zout worden deze in lagen gekristalliseerd en kunnen dan als plakken naar boven worden gewonnen een zwaar en ook niet geheel ongevaarlijke bezigheid, daar ze zo in het zoute water staan en daardoor hun huid erg uitdroogt door hetzelfde zout. Alles gebeurd natuurlijk met de hand en ook het laden van de vrachtwagen wat net gebeurd als wij er zijn gaat handmatig, grote plakken zout van meer dan 50 kilo worden op hun nek naar de auto gedragen, ongelofelijk!
Als we terug rijden naar de grote weg, stuiten we op een grote groepen Olifanten die links en rechts opeens te zien zijn,. Direct naast ons loopt een moeder met kind en daar achter zijn 2 olifanten aan het spelen, fantastisch, wat een timing! We logeren in een tenten kamp waar de tenten al klaar staan voor gebruik, aan de over van het kanaal wat Lake Edward en Lake Albert verbind en waar we dus eigenlijk midden in het N.P. verblijven.
De zonsondergangen en opkomsten zijn hier bijzonder mooi, en blijven een genot om naar te kijken, wanneer we de volgende morgen op weg gaan in het park hebben we weer zo’n prachtig moment, wanner we de brug van het kanaal passeren zien we tientallen vissersbootjes, het dorp wat we tegenkomen staan en liggen de geiten midden op de weg, het blijft avontuurlijk. Het N.P. grenst aan Congo en de bergen in de verte vormen de natuurlijke grens. Hier zien we de eersten leeuwen, een groep waarvan de Leeuwe koning lekker onderuit ligt met zijn poten in de lucht en de leeuwinnen met kroost op gepaste afstand ligt. We nemen even uitgebreid de tijd om er naar te kijken en vervolgen dan ons rit door het park, we komen niet veel meer tegen alleen nog een verdwaald nijlpaard en de vele vogels en antilopen. Aan de oevers van het meer kijken we even bij de visafslag, een klein huisje waar de vers gevangen vis wordt gebracht, de vangst is redelijk er worden vooral meervallen aan land gebracht.
Vanaf hier rijden we terug naar het kamp voor de lunch en hebben we even de tijd aan ons zelf voor wat te relaxen en van de zon te genieten. De rest van de dag maken we een boot tocht en op de weg er naar toe komen we een groep buffels tegen die lekker gebruik maken van een modderbad, niet voor een zachte huid maar als bescherm laag tegen vliegen en insecten en het afkoelen van de lichaamstemperatuur.
Dit deel van het park, “Mweya” geheten is ontstaan nadat de twee onderliggende platen van de aardkorst uit elkaar gingen schuiven en het boven deel in zakte en er dus een kloof ontstond met verschillende dieptes waarvan je in het park heel goed deze verschillende hoogtes kan zien. De boot tocht duurt een kleine 2 uur en voort langs de oevers van het park, waar je een prachtig zicht hebt op de vele nijlpaarden, buffels en Olifanten die net uit het bos naar het meer komt om te drinken, ook veel vogels en diverse andere dieren waarvan ik de naam niet meer allemaal kan onthouden.
Leuk detail op de boot zaten een 4 tal mannen uit India die helemaal onder de indruk waren van de Nijl Krokodil, een beestje van 2 a 3 meter terwijl er op de kant 40 Olifanten op een rij stonden!? (Oh look, crocodile, look look, crocodile, rare lui die Indiërs!?
Die dag logeren wij nogmaals in de Busch Logde en hebben een diner direct aan het water, aangezien het al donker is zitten wij aan een tafel met een olielamp die tot 3 maal toe door een stagiair bijna omvergelopen wordt en na het hoofdgerecht horen we wat gerommel in de bosjes, de serveerster meld ons of wij bang zijn van nijlpaarden, en antwoorden eigenlijk niet, blijkt er op 10 meter afstand een nijlpaard aan het grazen te zijn, nieuwsgierig als we zijn schijnen we in de richting van het dier en bij het zien van deze kolos is de tafel achter ons meteen leeg van schrik! Geweldig!
Na een heerlijke nacht in het park, een uitstekend ontbijt rijden we naar een ander deel van Queen Elizabeth Park waar we mogelijk de leeuwen kunnen vinden die een groot deel van de dag door brengt in de wat groter bomen, helaas hebben we dit keer minder geluk, we rijden een heel eind en zien veel maar geen Tree Climbing leeuwen, jammer we hebben niet altijd geluk, Het park is verder prachtig en de vergezichten zijn fenomenaal inclusief de prachtige wolken luchten, we hebben en lunch aan een klein riviertje met Congo waar we ons eigen lunch pakket nuttigen en waar we genieten van een jonge snorkelende nijlpaard die rollend over de bodem van de rivier speelt, natuur blijft toch geweldig.
Na een mooie rit van ruim 100 km rijden wij het park uit en zijn we vlakbij onze nieuwe camping, een rit door de riet en rijstvelden waar we letterlijk met de jeep door heen waden komen we op een mooie plek uit bij een rivier waar een aantal huisjes staan waar we overnachten. Het is nog wat vroeg in de middag en nemen in het restaurant een lekker koel biertje samen met een Belg die ook net is gearriveerd en de eigenaar van de toko, meer gasten komen er niet vandaag! Dat hebben we eerder meegemaakt, een gezellig avond volgt en we laten ons het diner goed smaken. In de avond neem ik nog even een heerlijk lauw warme douche onder een strak heldere sterrenhemel, wat zijn dit dan toch bijzondere momenten!
Ishasha, 13 November 2014
Na een heerlijke nacht te hebben gehad in een poepieluxe kamer (voor Afrikaanse begrippen helemaal), worden onze rugzakken door 2 vrouwelijke personeelsleden naar de jeep gebracht, de rugzakken waren net zo groot als de dames zelf dus leek het net of onze bagage zelf kon lopen!? Deze dag rijden we richting Kibale N.P. dit park is bekend om zijn vele Chimpansees en ongeveer 13 verschillende andere aap soorten.
Hadden we gister nog het idee dat het niet veel beter en luxer kan dan in Hoima, maar bij aankomst werden we welkom geheten met een cocktail en met knal rode vingers van de suiker die gekleurd op het glas zit, worden we naar ons eigen blokhut gebracht en waar een van de personeelsleden de kachel net heeft opgestookt voor een warme douche, die later letterlijk een grote hoeveelheid water van super heet water leverde waardoor de douche in een grote stoomcabine veranderde verder bleken we de enige 2 gasten te zijn die avond en bleken er 21 man personeel hier te werken. Tafeltje voor 2 bij het kampvuur. Eerst nog een beetje verkeerd gedekt, want we bleken geen stelletje te zijn, dus maar naast elkaar met ons gezicht naar het personeel. Het leek er dus op of wij de jury waren bij Expeditie Robinson en we een eliminatieronde gingen doen met het personeel. Beetje gênant in eerste instantie, want we hoefde niet eens ons bier zelf in te schenken of bij te vullen. Bij elke slok kwam er iemand bijschenken en leek het net of ze uit gingen vogelen of ze ook maar iets konden doen. Maar goed, dit vergeten we niet snel, zo moeten VIP gasten zich dus ongeveer voelen?
Vandaag zijn we weer op tijd opgestaan en zijn we het regenwoud ingedoken. Op zoek naar de Chimpansees. Na een korte briefing zijn we weer over wat weggezakte modderwegen de rimboe ingereden. Daar zouden we een urenlange tocht maken om de Chimpansees te vinden…… Niet dus… We waren nog geen 30 meter onderweg en de eerste stak toevallig de weg over. Na die even gevolgd te hebben, bleken er nog een stuk of 6 in de bomen vlakbij te zitten. Hier hebben we ongeveer een half uur rondgehangen, omsingeld door wat bavianen die even een 18+ showtje weggaven en toen er een paar Chimpansees toch maar weer naar beneden besloten te gaan, hebben we ook van deze wat foto’s kunnen schieten. Daarna zijn we even een andere route gaan nemen en na een half uur kwamen we bij een ander groepje aan en ook hier hebben we een aardige tijd doorgebracht. Alles bij elkaar toch iets langer dan normaal gezien toegestaan, maar we hadden dus geluk. (Misschien karma van voorgaande dagen?) Eenmaal terug op honk, kregen we weer een mega luxe 3 gangen lunch voorgeschoteld en toen we die zo goed als op hadden, kwam er eventjes een gigantische tropisch buitje voorbij. Gelukkig was de bui ook weer zo over, want we moesten nogmaals de beentjes strekken.
Nu doken we letterlijk en figuurlijk het moeras, de Bigodi Wetlands in en hebben we hier 2 en half uur rondgelopen met een lokale gids die veel wist te vertellen van deze omgeving, en hoe ze hier de boeren en de dieren in een goed evenwicht weten te houden, dieren trekken nl uit het gebied de landerijen op en brengen schade aan, terwijl in het verleden de boeren de dieren doden, dit is nu gelukkig niet meer nodig en leeft met in een goede harmonie.
De volgende morgen zeggen we ons personeel gedag en rijden we een lange rit richting Semliki N.P. waar we aan het eind van de ochtend aankomen, ook hier weer een lokale gids die ons het park laat zien, de reden waarom wij hier zijn, zijn de Hot Springs die hier te vinden zijn, in een ver verleden waren hier diverse vulkanen en vulkanische activiteiten en op diverse plaatsen hier vind je nog warm water die uit de grond borrelt, niet zoals op IJsland met veel kracht maar een continue stroom water van ongeveer 106 garden Celsius, er zijn er 3 en de 2 grootste gaan we bezoeken en licht verscholen in een soort Jurrasic parkachtige omgeving, en de paden zijn licht sompig tot enkelhoogte prut dus dat wordt goed uitkijken waar je loopt. De eerste is klein en heet “Female” hotspring, bij aankomst neemt een uit de kluiten gewassen hagedis zich met grote spoed uit de voeten en kunnen we het stromende warme water van dichtbij benaderen, de omgeving bestaat verder uit kleinere borrelende modderpoeltjes en opborrelt water wat kraak helder van kleur is maar wel een typische lucht hangt, na het vastleggen op foto’s lopen we door een dichtbegroeid gebied met over het algemeen sompige grond en na het oversteken van een dichtbegroeid meer over een lange brug van houten plankjes, let wel op soms ontbreek er wel eens een en dan bereiken we de 2de deze “Male” Hotspring is een stuk groter en is naar zeggen ongeveer 50 meter diep, het lijkt op een prachtig gevormd zwembad, echter is het niet echt geschikt om te zwemmen, en ook hier vloeit het water rijkelijk diverse kanten op, en zijn de uiteinden van het open water prachtig gekleurd door diverse metalen die zich afgezet hebben op het steen, en is het water prachtig blauw van kleur en nodigt bijna uit tot een duik.
Als we terug lopen stoppen we nog even bij een soort uitkijk punt waar we een groot deel van het vlakke terrein kunnen over zien, na een jungle toer terug naar de ingang van het park staat onze gids met de wagen alweer klaar.
Volgende stop wordt Fort Portal, een redelijke stad waar we in een Guesthouse verblijven van een Nederlandse vrouw en haar Oegandese man, we krijgen de familie kamer en hebben een kamer met uitzicht op de tuin, de rest van de middag zijn we lekker vrij en ik geniet even van de zon op een ligbed die al klaar staat met kussens er in, als ik net mijn ogen dicht hebt wordt ik verrast door de hond van de eigenaar die naast mij op het bed springt en er besluit om er gezellig bij te komen liggen. Die avond is er een gezamenlijk diner met de overige gasten, een groep je Nederlanders, Belgen en Fransozen en de vrouw des huizes, weer een drie gangen menu en we praten over van alles en nog wat, de Nederlanders doen een project met de bouw van een waterkracht centrale voor een nieuwe energie centrale, want dat is wel een groot probleem hier, de meeste zijn niet aangesloten op een netwerk dus deze net als ons Guesthouse hebben een generator staan voor stroom, maar omdat diesel best duur is dat niet de goedkoopste oplossing. Wel zie je ook hier wat meer zonnepanelen op daken liggen maar dat schijnt hier best nog wel een dure grap te zien vandaar dat dat nog niet de overhand heeft. De overige gasten zijn allemaal op reis, de avond sluiten wij af met een drankje genaamd Warangi, dit is een alcoholische versnapering uit Uganda die van bananen wordt gemaakt, ik moet zeggen, ik spuug er niet in!
De volgende morgen wordt er ook weer gezamenlijk ontbeten en komen we weer eens niets te kort, we laden de rugzakken weer in onze riante 8 personen Landcruiser Jeep en rijden we door een heuvelachtig gebied wat allemaal actieve vulkanen zijn geweest, in een heel ver verleden, een enorm aantal van 45 meren, “Crater Lakes” genoemd spreid zich uit over een groot gebied en bij een van deze stoppen wij en maken een kleine wandeling naar een van de meren, hier zien we diverse apen, waaronder de Colobus aap, een prachtig dier zwart en wit en met een lange staart in dezelfde kleuren, met een prachtige pluim op het eind.
Niet veel verder ligt “Top of the World” een nieuw gebouwd restaurant en cottages, die pas volgend jaar (2015) open gaat maar waar we wel even van het uitzicht kunnen genieten op ruim 1600 meter hoogte, het uitzicht is fenomenaal en vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de diverse krater meren, en één nijlpaard, de andere is recent geleden overleden. Wat opvalt tijdens de reis tot nog toe is hoe groen het overal is, en vanaf hier is dat geweldig goed te zien.
We stoppen ook ergens bij een markt, waar vooral wij de bezienswaardigheid zijn, de markt is druk en broeierig warm, niet veel later volgt er een verfrissende bui, heel raar maar binnen een paar seconden is de markt leeg, waar al die mensen op eens zijn? We schuilen even onder een lokaal kraampje en als de bui overgetrokken is iedereen weer net zo snel terug als dat ze weg waren!? Wel is het een bijzondere ervaring om te zien dat de groenten en fruit per stuk verkocht en of geruild worden, sommige producten worden groot ingekocht en gaan op een vrachtwagen mee naar een grotere stad, hele trossen met bananen, opgestapeld op een fiets gaan de marktplaats op en af, op de grond zit een mannetje die van oude autobanden slippers maakt, op een andere berg liggen wel honderd paar verschillende soorten schoenen in alle kleuren en maten, het vlees hangt in de open lucht aan een vleeshaak en de kop van het rund wordt net door de nieuwe eigenaar in de pick-up gelegd!? Kleding is voor een groot deel wel nieuw want er hangen nog labels aan.
Op een kleine afstand van de markt als we inmiddels weer op weg zijn dan komen we een kratermeer tegen waarvan de afbeelding op een 20duizend schilling billet staat, leuk detail hebben we ook even een foto van met het meer op de achtergrond, de wegen zijn weer erg slecht en vooral glibberig na de laatste regen bui, zelf mensen die we onderweg tegen komen lopen naast de fiets, waarschijnlijk om dezelfde reden! Ook hier weer veel enthousiast zwaaiende fans!
In de middag na de lunch passeren we de Evenaar, wel weer even een bijzonder moment de laatste maal dat ik wandelend de Evenaar over stak was in 1995 in Indonesië en maken natuurlijk even een mooi plaatje voor facebook en het album en zien we vanaf de weg weer de eerste Olifanten staan en rijden we het volgende N.P. binnen nl. Queen Elizabeth, ook hier weer de Buffels, Antilopen, Apen en een meer vol Flamingo’s, die hadden we nog niet eerder gezien.
Hier bezoeken we ook een zoutmeer, het ziet er uit als een kratermeer maar het zout gehalte in het water is enorm, gelijkend aan de Dode zee, in kleine waterbekkens wordt water verzameld en de zon moet dan het water laten verdampen, door het hoge gehalte aan zout worden deze in lagen gekristalliseerd en kunnen dan als plakken naar boven worden gewonnen een zwaar en ook niet geheel ongevaarlijke bezigheid, daar ze zo in het zoute water staan en daardoor hun huid erg uitdroogt door hetzelfde zout. Alles gebeurd natuurlijk met de hand en ook het laden van de vrachtwagen wat net gebeurd als wij er zijn gaat handmatig, grote plakken zout van meer dan 50 kilo worden op hun nek naar de auto gedragen, ongelofelijk!
Als we terug rijden naar de grote weg, stuiten we op een grote groepen Olifanten die links en rechts opeens te zien zijn,. Direct naast ons loopt een moeder met kind en daar achter zijn 2 olifanten aan het spelen, fantastisch, wat een timing! We logeren in een tenten kamp waar de tenten al klaar staan voor gebruik, aan de over van het kanaal wat Lake Edward en Lake Albert verbind en waar we dus eigenlijk midden in het N.P. verblijven.
De zonsondergangen en opkomsten zijn hier bijzonder mooi, en blijven een genot om naar te kijken, wanneer we de volgende morgen op weg gaan in het park hebben we weer zo’n prachtig moment, wanner we de brug van het kanaal passeren zien we tientallen vissersbootjes, het dorp wat we tegenkomen staan en liggen de geiten midden op de weg, het blijft avontuurlijk. Het N.P. grenst aan Congo en de bergen in de verte vormen de natuurlijke grens. Hier zien we de eersten leeuwen, een groep waarvan de Leeuwe koning lekker onderuit ligt met zijn poten in de lucht en de leeuwinnen met kroost op gepaste afstand ligt. We nemen even uitgebreid de tijd om er naar te kijken en vervolgen dan ons rit door het park, we komen niet veel meer tegen alleen nog een verdwaald nijlpaard en de vele vogels en antilopen. Aan de oevers van het meer kijken we even bij de visafslag, een klein huisje waar de vers gevangen vis wordt gebracht, de vangst is redelijk er worden vooral meervallen aan land gebracht.
Vanaf hier rijden we terug naar het kamp voor de lunch en hebben we even de tijd aan ons zelf voor wat te relaxen en van de zon te genieten. De rest van de dag maken we een boot tocht en op de weg er naar toe komen we een groep buffels tegen die lekker gebruik maken van een modderbad, niet voor een zachte huid maar als bescherm laag tegen vliegen en insecten en het afkoelen van de lichaamstemperatuur.
Dit deel van het park, “Mweya” geheten is ontstaan nadat de twee onderliggende platen van de aardkorst uit elkaar gingen schuiven en het boven deel in zakte en er dus een kloof ontstond met verschillende dieptes waarvan je in het park heel goed deze verschillende hoogtes kan zien. De boot tocht duurt een kleine 2 uur en voort langs de oevers van het park, waar je een prachtig zicht hebt op de vele nijlpaarden, buffels en Olifanten die net uit het bos naar het meer komt om te drinken, ook veel vogels en diverse andere dieren waarvan ik de naam niet meer allemaal kan onthouden.
Leuk detail op de boot zaten een 4 tal mannen uit India die helemaal onder de indruk waren van de Nijl Krokodil, een beestje van 2 a 3 meter terwijl er op de kant 40 Olifanten op een rij stonden!? (Oh look, crocodile, look look, crocodile, rare lui die Indiërs!?
Die dag logeren wij nogmaals in de Busch Logde en hebben een diner direct aan het water, aangezien het al donker is zitten wij aan een tafel met een olielamp die tot 3 maal toe door een stagiair bijna omvergelopen wordt en na het hoofdgerecht horen we wat gerommel in de bosjes, de serveerster meld ons of wij bang zijn van nijlpaarden, en antwoorden eigenlijk niet, blijkt er op 10 meter afstand een nijlpaard aan het grazen te zijn, nieuwsgierig als we zijn schijnen we in de richting van het dier en bij het zien van deze kolos is de tafel achter ons meteen leeg van schrik! Geweldig!
Na een heerlijke nacht in het park, een uitstekend ontbijt rijden we naar een ander deel van Queen Elizabeth Park waar we mogelijk de leeuwen kunnen vinden die een groot deel van de dag door brengt in de wat groter bomen, helaas hebben we dit keer minder geluk, we rijden een heel eind en zien veel maar geen Tree Climbing leeuwen, jammer we hebben niet altijd geluk, Het park is verder prachtig en de vergezichten zijn fenomenaal inclusief de prachtige wolken luchten, we hebben en lunch aan een klein riviertje met Congo waar we ons eigen lunch pakket nuttigen en waar we genieten van een jonge snorkelende nijlpaard die rollend over de bodem van de rivier speelt, natuur blijft toch geweldig.
Na een mooie rit van ruim 100 km rijden wij het park uit en zijn we vlakbij onze nieuwe camping, een rit door de riet en rijstvelden waar we letterlijk met de jeep door heen waden komen we op een mooie plek uit bij een rivier waar een aantal huisjes staan waar we overnachten. Het is nog wat vroeg in de middag en nemen in het restaurant een lekker koel biertje samen met een Belg die ook net is gearriveerd en de eigenaar van de toko, meer gasten komen er niet vandaag! Dat hebben we eerder meegemaakt, een gezellig avond volgt en we laten ons het diner goed smaken. In de avond neem ik nog even een heerlijk lauw warme douche onder een strak heldere sterrenhemel, wat zijn dit dan toch bijzondere momenten!
Ishasha, 13 November 2014
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
