Costa Rica Deel 3

De natuur is al zo’n kleine 2 uur wakker als ik met mijn laptop even plaatsneem op het bankje van ons hotelkamer waar ik een mooi uitzicht heb op de tuin van het hotel en ik een goed zicht zou moeten hebben op de contouren van de Arenal vulkaan die schuin voor ons ligt, maar door de laaghangende bewolking is dat op dit moment moeilijk te zien. Gister zijn we aangekomen in La Fortuna een plaats die het dichtstbij de vulkaan ligt en die eigenlijk ook pas is ontstaan toen de vulkaan in de zomer van 1968 spontaan tot ontploffing kwam en daarbij een kleine 80 mensen uit het gebied de dood vonden, sindsdien is deze vulkaan de meest actieve in deze regio en trok de vulkaan opnieuw de wereldpers toen deze in 1992 opnieuw een enorme eruptie te weeg bracht, vanaf toen kwamen er meer toeristen naar deze plek kwamen omdat dit toch is een enorme aantrekkingskracht heeft op mensen, zo ook wij! Mooi feit was dat je van deze zijde de nog steeds vuurspugende berg in het donker de lava naar beneden zag komen maar dat is nu helaas niet meer zo, dat kan je alleen nog zien aan de andere zijde mits je een beetje geluk hebt natuurlijk.

Maar ik zal nog even beginnen waar mijn verhaal de vorige keer gestopt t is, we zaten in Puerto Viejo een klein dorpje aan de Caraibische kust, het was door zo relaxed dat we er nog een dagje aan vast geplakt hebben en mijn reismaatje wilde graag nog even surfen, dus zo gezegd zo gedaan, we sliepen in hetzelfde huisje als de nacht ervoor, deze was netjes en keurig en lag mooi centraal, ook was deze voorzien van een heerlijk klein zwembad wat de start van de dag natuurlijk alleen maar mooier maakt, na alles weer ingepakt te hebben gaan we voor een ontbijt in het dorp, er is nog weinig open zo vroeg op de dag dus hebben niet veel keus, we vinden toch wat en behalve keuze uit wat toast en gebakken eieren is er niet veel, dus doe dat dan maar, een heerlijk glas met vruchtensap maakt het compleet.

Op naar het strand, de golven zijn perfect en er zijn toch ook alweer veel surfers op het water, we stoppen bij een strandwacht die meteen dienst doet als verhuurder van surfboorden. Het is strak blauw en de zon is heerlijk warm en dat al om half 10! Ik neem even een kleine duik en je merkt dat de stroming heel sterk is vooral een aantal meters uit de kust, het is moeilijk om te lopen en wanneer je je laat gaan ben je zo een eind uit de kust, terug op het strand spreid ik mijn badlaken en geniet heerlijk van de warme zon op mijn rug, moeten zo af en toe ook nog even aan de teint werken he’!?

Rond het middaguur gaan we dan toch maar weer op pad, volgende stop wordt Tortuguero, een uitgestrekt natuurgebied wat bekend staat om de vele zeeschildpadden die hier jaarlijks terugkeren om eieren te leggen wat natuurlijk hoofdzakelijk in de nachtelijke uren gebeurd om dat het dan voor de enorme beesten een beetje dragelijk is op het strand, ik heb dat vandaag zelf gemerkt! We weten dat er een 3tal ingangen zijn om daar te komen en laten ons informeren bij de plaatselijke bevolking wat het beste te doen, we kiezen voor een optie waarbij wij via een puinweg van een kleine 30 km naar een centrale plek rijden vanwaar diverse boten naar Toruguero varen, daar aan het eind van de dag aangekomen zullen we nog eerst een nachtje moeten slapen, er is weinig keus en de kwaliteit laat wat te wensen over, maar je als je geen keus hebt! We nemen maar een lekkere goudgele rakker en besluiten maar gauw te gaan slapen, des te eerder is het weer dag!

De volgende morgen zorgen dat we op tijd klaar staan voor de boten die elk moment kunnen arriveren, blijkt er een klein probleem, al deze boten zijn voor groepen gereserveerd en nemen geen losse toeristen mee, we kunnen wel een boot huren maar een retourtje dorp kost dan 200 dollar, dat vinden we dan toch wat veel, we vragen het nog aan wat kapiteins van de diverse boten maar ze mogen geen andere gasten mee nemen, vooral een paar eigenaren van taxiboten die wij geweigerd hebben liggen onze plannen dwars. Wat nu te doen. Een gids van een van de boten adviseert ons naar Cariari te rijden daar gaan de lokale ferry boten naar het dorp, dus dan toch maar in de auto en op weg daar naar toe, de laatste boten daar vandaan gaan rond 4 uur dus dat zouden we moeten kunnen halen.
De tijd tikt weg en de klok komt aardig dichtbij de 4 als we nog een paar kilometer over een stoffige grindweg moeten, ik zet er nog even een voetje gas bij en voel me net een rallyrijder die als ik in de spiegel kijk een grote stofwolk achter laat, met de klok op 4 scheuren wij het terrein op waar we de auto kunnen parkeren en vragen of we nog meekunnen, geen probleem zegt de parkeerwacht de boot gaat pas om half 5!.Yes!

De auto parkeren we in een soort fietsenstalling en wij kopen een ticket voor de boot, we lopen over een klein dijkje en stappen daar in de boot, i.v.m. de lange droogte is de waterstand zeer laag en zal de boot er ook wat langer over varen, over de boot gesproken, je kan er alleen lopend op, het zijn lange boten met plaats voor 25 passagiers, als de boot vol is gaan we op weg, en inderdaad het water is laag, de boot gaat een groot aantal keren door een hand hoogte water en loopt met de bodem over de zandbanken van de rivier, de omgeving is prachtig en de begroeiing wederom weelderig, hier en daar spotten we wat koeien die op de kanten van de rivier uitrusten of aan het eten zijn, ook passeren we wat houtsnijwerk wat links en recht aan de rivier staat, de trip duurt een kleine 2 uur, waarvan de laatste 20 minuten weer op vol vermogen kunnen varen.
Het mooiste van dit tijdstip is dat de zonsondergang de omgeving nog sprookjesachtiger maakt dan hij al is vooral de spiegeling van de kleine wolkjes en de verkleuring van de lucht zijn fenomenaal, en de foto´s dus geweldig! Het is bijna donker als we in het bruisend hart van het dorp binnenkomen, we willen morgen ochtend zo vroeg mogelijk een kano tocht maken en vragen meteen bij aankomst waar we dan kunnen regelen, dat is geen probleem, dat kan meteen bij het toeristen kantoortje, meteen vragen we waar we kunnen overnachten en een behulpzame man loopt even met ons mee en brengt ons bij een cabinas ergens midden in het dorp. Nu alleen nog een hapje eten en we zijn weer compleet voor deze dag, een klein pleintje bij de aankomst van de boot herbergt wat winkels en horeca, waar we een heerlijke maaltijd krijgen.

Na een redelijk korte nacht staan we om 10 voor 6 weer klaar bij de kano´s om het park in te gaan, bij de lokale bakker nemen we gauw een paar broodjes en wat drinken mee, we hebben een leuke actieve gids en verteld zijn verhaal in het Engels, ik merk dat het nog best lastig is om vooral de vogels te spotten die hier heel vroeg al uit de veren zijn, we gaan juist zo vroeg zodat je de meeste dieren zou moten kunnen zien, we varen langs een kantoortje om een ticket voor het park te kopen van 10 dollar per persoon en dan gaan we. Door het gebruik van kano´s is het heel stil om je heen en kun je de dieren heel dicht benaderen, maar toch ook hier zijn de afstanden best nog wel heel groot, vooral als ze toch nog hoog in de bomen zitten, toch zijn we niet ontevreden wat we zien en hebben best ook toch nog mooie foto´s kunnen maken van zowel vogels, apen, hagedissen, leguanen, toekans etc. etc. We roeien nog even door en rond de klok van 9 als het alweer lekker warm begint te worden zijn we weer terug op het begin punt. Tijd voor een ontbijtje, dat hebben we wel verdiend na 3 uur roeien!

We lopen nog een rondje door het dorp en kijken ook nog even op het strand van Tortuguero, een schildpadden toer heeft op dit moment weinig zin, aangezien het eieren leggen pas over een maand begint. We besluiten om, de eerst volgende boot te nemen die ons terug kan brengen naar de auto, ook dit keer is de reis een kleine 2 uur en een aantal keren loopt de boot bijna vast en extra mannetje op de romp van de boot probeert dit zogoed als mogelijk te voorkomen, en gek ondanks dat de route dezelfde is zie je toch weer andere dingen zo links en recht van de boot, een gezellig muziekje op mijn oren maakt de reis zeer aangenaam.

Na aankomst bij de auto slaan we even wat te drinken in voor onderweg en gaan we richting de stad La Fortuna, we schatten in daar zo rond donker te kunnen zijn, behalve de stoffige grindweg vanaf de boot zijn de overige wegen heel goed te berijden en voorzien van een laagje zoa asfalt (zeer open asfalt) Als we de grote weg bereiken wordt het ook weer een stuk drukker op de route, we kiezen om zover mogelijk uit de route van San Jose te blijven, enerzijds om de tolwegen te omzeilen maar ook de drukte van verkeer, de giga Amerikaanse trucks zien er over het algemeen goed en netjes uit en zijn glimmend zelfs een lust voor het oog, we stoppen even bij een die een lading harthout op zijn aanhanger heeft liggen, wat de contouren opduiken met de diverse plantages van o.a. ananassen op de voorgrond.

Tegen de ondergaande zon lijkt het net of de hellingen om de vulkaan in hels vuur staan, een aantal keren stoppen we om dit perspectief zoveel mogelijk te bewonderen, ook tijdens de rit stoppen we even bij een kleine brug waar een groep apen in blijkt te zitten, zo dichtbij hebben we ze nog niet gezien, dat is even geluk hebben! De ondergaande zon wordt steeds mooier en we kunnen het niet laten om nog weer een keer te stoppen voor weer een foto.

We komen net in het donker in La Fortuna aan en gaan eerst even opzoek naar weer een slaap plek voor de nacht, dat valt nog niet tegen net aan de rand van het dorp vinden we een prachtig optrekje met een tuin en zicht op de vulkaan, daar kunnen we dan pas morgenochtend van genieten. Na een heerlijke douche verplaatsen we ons naar het hart van de stad waar we een lekker stukje vlees op de grill laten gooien die op tafel wordt opgediend met rode wijn saus en diverse extra ingredieenten, en een heelijke koude Corona maakt het feest compleet!

Ik dan ben ik weer op mijn verhaal waar ik begon, we gaan even een ontbijtje regelen, letterlijk zelf,je kan hier zelf je ontbijt klaar maken en kiezen wat en hoeveel je wil, nou dat komt goed uit want we hebben een wandeling voor de boeg in het Arenal park niet ver meer hier vandaan. We rijden het terrein van het hotel af en zowaar op dat moment komt ook de vulkaan uit zijn wolkensluier tevoorschijn, het kan niet beter, de rit voort van onze zijde redelijk groene begroeide hellingen, naar de andere zijde die grotendeels kaal en maanlandschap achtig uitzien, de vulkaan is zoals je hem voorstelt een perfecte kegel van top tot teen.
Onderweg komen we diverse Wellnes en Spa tegen die hier het water gebruiken die de vulkaan zorgvuldig heeft opgewarmd.
We komen in het park waar de toegang 10 dollar per persoon is, we parkeren de auto en we gaan te voet verder, een route van ongeveer 5 kilometer heen en terug, we lopen eerst door een paadje wat beide zijde begroeit is met een soort riet en diverse bomen waar ik niet de naam van ken.
Aan het eind van het pad is er een soort trapje waar je de laatste lava stromen kan zien die de vulkaan in 1992 uitgeworpen heeft, je kan hier een eind op lopen en klimmen en op diverse punten heb je aan de enen kant een mooi zicht op de kale helling van de vulkaan en anderzijds een blik op het Arenal stuw meer, deze is ontstaan na voltooiing van een dam halverwege de vallei en wat nu in de regie voor stroom voorziening is, bijkomend feit is dat door de aanleg van deze dam een 2 tal dorpen volledig onder water zijn verdwenen, alles voor de vooruitgang.

Via een andere route als heen komen we in een soort bos terecht waar we een boom tegenkomen die een kleine 40 meter hoog is en een wortelblok heeft waar ik niet eens overheen kan kijken.

We stappen weer in de auto en rijden een klein stukje zuidwaarts naar de stuwdam waar we weer genieten van de prachtige omgeving. Vanaf hier gaan we naar een park waar je een groot aantal hangende bruggen hebt die op divers plaatsen boven het regenwoud uitsteken en je ook weer perfecte uitzichten hebt, we spotten nog wat klein wild en lopen een kleine route van anderhalf uur, over een verhard pad die afgeschermd is met nylon touw, de bruggen zijn soms spectaculair en bewegen alle kanten op als je ze betreedt, maar dat is dan ook de bedoeling zeker als er al andere toeristen zijn kun je die de stuipen op het lijf jagen, vooral mensen met een beetje hoogtevrees.

Bij terugkomst op het P terrein gaan we opzoek naar een lunch dat hebben we nu wel verdient, we rijden de route om het meer en komen halverwege een bijzondere plek tegen, een soort klein Zwitserland, compleet met dito huizen, een kerk, een spoorbaan en een bierstube annex restaurant, hier gaan we even kijken en jawel ook binnen is het als of je je in een wintersport oord begeeft, compleet met rood geruite tafel lakens en een slee als decoratie, ze hebben hier volgens mij nog nooit sneeuw gezien, sterker nog ze weten niet eens wat het is!¬¬¬ Drie enorme koeien bellen bij binnenkomst sieren het plafond, alleen de serveerster loopt niet in lederhozen, maar voor de rest klopt het precies. We nemen een lunch en een lekkere bak koffie en gaan weer op weg, we moeten vandaag eindigen in Liberia, een klein stadje noordelijk in Costa Rica waar we de auto kunnen inleveren, het wordt alwer langzaam donker en we moeten nog even, de laatste 50 kilometer gaan weer over de Pan American Highway, deze zijn ze hier compleet aan het renoveren en verbreden, we rijden dan weer op de oude wehg en dan weer op de nieuwe en dan weer over gravel, we rijden ongemerkt de stad in en proberen eerst te vinden waar we de auto morgen moeten inleveren, dat is niet echt moeilijk en hebben het eigenlijk zo gevonden op de weg richting de luchthaven, aangezien we de dag laat gegeten hebben stoppen we even bij een Mac Donalds, kunnen we mooi even van de free WiFi gebruiken en kunnen we weer even wat fotootjes posten, na een zakje patat en een ijsje verlaten we het pand weer en gaan nog opzoek voor een slaapplaats, na een klein rondje in de stad hebben we weer wat en zijn we voor de klok van 9 uur weer onder de pannen

Morgen dus zoals gezegd de auto inleveren en gaan we met een bus de grens over naar buurland Nicuragua, weten er nog weinig van maar we laten ons verrassen, en dat wordt landje 69!

We toerden afgelopen weken door Costa Rica, we hebben alle uithoeken van het land gezien, we hebben en kleine 2000 km afgelegd met onze BYD, en hebben zeker nog niet alles kunnen zien en doen wat er in dit land te doen is, maar heb wel een zeer goede indruk en als je houd van een megagrote dierentuin, je houd van veel groen, van kleurrijke omgeving en mensen dan moet je je wel thuis voelen hier, kortom een prachtig land, wel in sommige opzichten aan de prijs zeker op de wat bekendere toeristen plekken maar ja dat zal wel niet meer veranderen, ik of wij hebben er een pracht tijd gehad op naar het volgende avontuur!

Liberia, 13 Maart 2014, Costa Rica
Johan van Keulen