Costa Rica Deel 2

Costa Rica – Deel 2

Na een heerlijke nacht slapen in een goed hotel, na de intensive dagen in Corcovado start de dag in het plaatsje San Idriso, een middelgrote stad en een van de grotere na San Jose, deze stad staat bekend om de handel die uit de omliggende omgeving wordt aangevoerd zoals runderen en diverse landbouw producten die van de verschillende plantages komen zoals koffie en bananen, het gebied is sterk heuvelachtig en soms zelfs bergachtig, de uitzichten zijn prachtig en de zon en wolken maken het spel compleet door de vele lichtinvallen. We passeren complete afgedekte hellingen waaronder waarschijnlijk tomaten en dergelijke groenten worden verbouwd, ook opvallend zijn de grote plantages met suikerriet, die als ik er naast ga staan wel 2 tot 3x hoger is dan ik!

Het verkeer is redelijk maar soms ook echt chaotisch te noemen, ook de fitheid van de diverse voertuigen laat te wensen over om nog maar niet veel te zeggen over de enorme roetpluimen die hier door de vele oude autobussen en vrachtwagens de lucht in worden geknald, en toch heeft het wel wat, om een of andere reden hoort het bij het land, we rijden eerst een groot gedeelte over de Highway 1 of wel de Pan American, het is dat je het weet maar anders zou je denken dat je op een gemiddelde provinciale weg zou rijden, de weg is op sommige plaatsen een grote lappendeken van asfalt wat het comfort van het rijden niet beter op maakt, regelmatig rijden we achter een colonne van grote vrachtwagens en van die oude Amerikaanse schoolbussen aan omdat er geen mogelijkheid is om deze te passeren, ook zijn er diverse loslopende honden en ander groter vee die onbegeleid van de weg gebruik maken!?

Ook merk je dat de temperatuur hier een stuk koeler is dan aan de kust, ik denk dat het gauw al een graadje of 10 scheelt, en dat is zelfs ook even lekker te noemen, voor we gister bij het hotel aankwamen was het zelfs in de bergen redelijk mistig of laaghangende bewolking zoals je het wil noemen, waardoor het ook snel donker werd.

Het is net als in zoveel landen dichtbij de evenaar heel snel licht en snel donker, rond 6 uur is de zon op en in de avond om dezelfde tijd gaat hij er weer van tussen, ook opvallend is dat het openbare leven rond de klok van 9 uur een beetje klaar is, kom je na deze tijd nog ergens in en plaatsje om wat te eten of drinken dan heb je pech gehad, dus op tijd ergens aanschuiven of zelf voor die tijd naar de supermarkt, die zijn over het algemeen goed gevuld met veel diverse producten en verse groenten en fruit, deze kan je ook op de vele kleine en grotere kramen kopen aan de kant van de weg, en in elke kleine plaatsje is wel een soort buurt super te vinden dus omkomen van de honger is er niet bij!

Halverwege de rit van vandaag komen we aan in Cartago, een industrie stad en via de automac waar we een Sunday ijsje bestellen genieten wij even van het uitzicht op het centrale plein van de stad, waar een markante witte baseliek het meest opvallende bouwwerk is. De stad heeft verder niet veel bijzonders te bieden en we willen graag de kust bereiken ter hoogte van Limon, dus besluiten we verder te rijden, de rit gaat nu hoofdzakelijk weer naar beneden we komen kilometers lange bananen plantages tegen, vlak voor de stad passeren wij links als rechts enorme grote hoeveelheden zeecontainers van onder andere Del Monte en Chuiquita, dit zijn de grotere exporteurs van diverse soorten fruit die wij in blikjes in de supermarkt kopen, de hele weg naar de stad rijdt het af en aan met vrachtwagens die naar de haven rijden in Limon waar de container schepen klaar liggen voor belading waar het over de gehele wereld vervoerd wordt.

Inmiddels wordt het donker en moeten we nog even opzoek naar een hapje en drankje en onderdak voor de nacht, net buiten Limon komen we weer een bord met Cabinas tegen en vragen de prijs, blijkt het dat je deze alleen maar per 3 uur kan huren!? Per 3 uur!? Wat raar!? Blijkt het een afwerkplek te zijn! Oke, we gaan al!

De volgende kilometers is er weinig te vinden totdat er een wegrestaurant opduikt waar we ons tegoed doen aan een maaltijd van kip en rijst, blijkt het ook dat ze Cabinas verhuren, dat is mooi twee vliegen in een klap, 20 euro voor de nacht, prima prijs! Na de maaltijd een heerlijke douche en en lekker bed, al met al toch nog weer een lange dag gemaakt en dan vooral in uren rijden en niet zozeer in kilometers.

We hebben een prima nacht gehad en besluiten om meteen het ontbijt te halen waar we de dag eerder de dag afsloten, ze beginnen hier ook met stevige ontbijtjes van rijst en bonen in combinatie van fruit en kip, wij nemen maar even iets luchtiger en bestellen en broodje met ei en een goed glas vruchtensap, dat wordt in diverse smaken vers gemaakt op basis van water en/of melk, en deze smaken heerlijk.

Reisdoel vandaag is Puerto Viejo, een klein dorpje aan de rand van Cahuita NP. De stranden zijn hier een van de mooiste volgens de LP (Lonely Planet) dus dat lijkt ons wel wat, de rit naar het plaatsje gaat door schilderachtige kleurige plaatsjes en weelderig groen afgewisseld door diverse plantages gevuld met duizenden bananen bomen van Chuiqta, al deze bananen trossen zijn verpakt in lichtblauwe plastic zakken terwijl ze nog aan de boom hangen, ben er nog niet achter wat hier de bedoeling van is, w.s. zal het zijn om de trossen te beschermen, alleen is het niet duidelijk waarvoor? Te midden van deze plantages rijden we langs een groot complex van Chuiqta waar de bananen verpakt en vervoert gaan worden naar de haven van Limon. Ook tijdens de rit kruisen we talloze rivieren en riviertjes aan de vele bruggen die we tegen komen, sommige zijn zo smal dat er maar een wagen tegelijk overheen kan rijden.

Na een kleine 3 kwartier rijden we het plaatsje Viejo binnen, het is heel bekend onder rugzaktoeristen en heerst een Jamaicaanse stemmig, “Ja man, relax!? Het is een centraal punt waar je als toerist je boodschappen kan doen en naar de bank, de overige 98% zijn woonhuizen, logeeradressen, hotels en horeca. Bij de ingang van het dorp ligt een aangespoeld schip op het strand wat dienst als een soort herkenningspunt. Vanaf hier zitten we ongeveer 30 km voor de grens van Panama, aan de overzijde ligt de provincie en eilanden groep Boca del Torro, waar ik in 2008 eerder een bezoek bracht. Mijn reis maaatje wil hier graag naar toe en kan ook van hier, maar dat kost wel minimaal 3 dagen en nog wel wat muntjes.

We denken er nog even over na en zoeken even een van de leuke stranden op, de zon schijnt uitbundig en de sfeer is helemaal relaxed. We rijden naar het strand van Cahuita beach en spotten daar een wat ouderen man met een enorme zwemband op zijn rug geknoopt, we zijn benieuwd wat deze actie moet voorstellen, de golfslag is vrij hoog en stevig en met een band op je rug lijkt ons dat toch niet handig, tenzij je graag een eind aan je leven wil maken!? We kijken het even aan en nemen een heerlijke duik in het lichtblauwe water en dat ook nog eens lekker warm aanvoelt, de rest van de dag doen we niet veel meer, we zijn hier tenslotte om even op te laden!

Na een relaxte dag gaan we weer opzoek naar een cabine, dit keer wel een hele luxe, vrijstaande huisjes met een zwembad, ik zeg, doen! We sluiten de dag af bij een een klein restaurantje die wordt gerund door een franse rugzaktoerist die hier ook kwam maar nooit meer weggegaan is, althans zo lijkt het!?

We blijven nog en dag, het is zo lekker hier, na het ontbijt gaan we opzoek naar een kennis van mijn reisgenoot, een jonge vrouw die ooit voor Mambo tours heeft gewerkt en nu haar eigen reisbureau is begonnen, en moet wonen ergens in de buurt van Cocles een kleine plaatje na Viejo, met alleen een naam en geen adres blijft het toch lastig om iemand te vinden ook al is het plaatsje klein, we rijden van deur tot deur en verschillende mensen vragen wij of zij haar kennen, ik voel mij net het programma “Spoorloos” , nu begrijp ik dat dat soms knap lastig kan zijn!? Uiteindelijk komen we uit bij een adres van de “Spaanse school”, hier kan je een periode intensief Spaanse les krijgen en daar ontmoeten we een goede vriendin van haar, he he, we hebben beet, maar helaas zij verteld ons dat ze er niet is omdat ze juist met een groep op pad is deze dagen!? Nou, toch leuk geprobeerd.

De rest van de dag doen we weer waar we goed in zijn en dat is je dood vervelen op het strand! Haha!! Had je gedroomd! Wij rijden naar een stuk strand wat zeer geliefd is bij surfers en het is dan ook een lust voor het oog om de diverse surfers van jong tot oud en van rasta tot sukkel de meest rare capriolen op die plankjes uit zien halen. In de namiddag gaat de zon helaas wat schuil achter wat sluier en later wat dikkere bewolking, maar toch blijft het heerlijk toeven op het witte zand!

We sluiten de dag af in het stadje Cahuita, waar we bij een een lokaal restaurant een heelijk diner laten voorzetten, tussen de klanken van enerzijds de Coco’s bar en Riki’s Place anderzijds waar de galmen van Regae en Disco afgewisseld worden met onduidelijk gebrul uit een meezing microfoon, waarvan je hoop dat het maar snel mag stoppen, smaakt de maaltijd fantastisch, ook het publiek op straat en in de beide kroegen is zeer gemelleerd, van ouwe hippie tot stelletjes, singles tot….!? Grappig feit is dat tegenover het restaurant iemand met een handkar en een vuurtje daar zijn eigen drumsticks staat te verkopen, ja ook dat kan hiet allemaal, vrijheid blijheid!
Op weg naar ons onderkomen voor de nacht gaat het zowaar toch nog even los met de regen en valt er een heerlijk tropisch regenbuitje.

Tot zover weer de laatste dagen in dit heerlijke oord.

Zondag 9 Maart 2014,
Johan van Keulen