Naar Cambell river en Nanaimo
Blijf op de hoogte en volg Johan
21 September 2013 | Canada, Nanaimo
Er staat een rit van ongeveer 4 uur rijden voor de boeg, van het plaatsje Ucluelet dwars over het berg massief van west naar oost, het is geheel een soort provinciale weg en de percentages omhoog en naar beneden liegen er niet om, soms wel 16 tot 18%, en wanneer je een vrachtwagen voor je hebt zal het niet echt snel gaan vrees is. Maar ja ik heb ook geen haast het is in de totale reisafstand rekening mee gehouden. Het is weer een strakke zonnige dag en dat is lekker als je lang op de weg zit, de B&B van afgelopen nacht was echt een topper, een grote kamer met een kingsize bed en een grote berg van die Ikea kussens, een badkamer met een groot ligbad en één klein min puntje, geen vers gebakken broodjes, maar muffins die je zelf in de magnetron kan opwarmen!? Daardoor is B&B net op een negen blijven steken! Ik rij inmiddels het dorpje uit, het is een lint bebouwing waarvan de meeste huizen een B&B hebben en de overige zijn Ho- en Motels, met in het midden een haven waarvan je boten tochten kan maken. Eigenlijk een soort gelijk aanbod als in Tofino, voor ik de route de bergen in neem vraag ik nog even bij een lokaal toeristen info post of er op de route naar Cambell river nog bezienswaardigheden zijn om voor te stoppen, ik krijg van alles mee en denk wel dat ik hier de dag mee rond kom. De route rijdt nog redelijk snel, vooral het eerste stuk is nog vrij vlak, maar dan begint het klimmen, en de weg wordt naarmate de top vordert ook wel smaller, moet wel toegeven de uitzichten zijn weer fenomenaal en het is jammer dat er bijna geen gelegenheid is om te stoppen voor een foto. Waar er wel een mogelijkheid is het dan ook meer dan de moeite waard, op diverse plaatsen ligt zelfs nog sneeuw, blijkbaar valt ook hier sneeuw in de bergen, terwijl in het dal eigenlijk nooit iets valt, bij wijze van hoge uitzondering. De route rijdt op zich sneller als ik dacht, er zijn geen vrachtwagens voor mij alleen een enkele andere toerist, die zijn nl herkenbar aan de diverse stickers op de auto. Wanneer ik de hoogste toppen achter mij laat blijkt ook dat het aan deze zijde een stuk warmer is, blijkbaar houden de bergen de meestal straffe een veel koudere wind van de Oceaan tegen, stond de thermometer aan de kust net nog op 13, aan deze kant is het opeens 22 graden, en de zon is nog steeds volop aanwezig.
Een van de stops op de route is een waterval park genaamd “Little Qualicum Falls” een relatief kleinschalig park die je langs de rivier lijdt waar een aantal watervallen verbergen, letterlijk, op sommige plaatsen zijn de wanden zo stijl dat je alleen het water maar kan horen stromen en vallen, maar zie je niets, op andere plaatsen zijn twee loopbruggen gebouwd zodat je daar wel een mooi uitzicht hebt, ook op een aantal plaatsen aan de kant zijn hekken geplaatst zodat je hier en daar de diepte in kan kijken, er staat voor de gelegenheid nog wel een bordje dat je hier niet mag zwemmen? Geen idee hoe je dat zou moeten doen, ook al wil je dat? Je zult dan echt eerst een doodssmak moeten maken, voor je bij het water bent? En als je er al bent, hoe kom je er ooit weer uit? De route is ruim een uur lopen, en komt beneden op een punt uit waar het water een bocht van 180 graden maakt en de rivier in een dicht bebost gebied verder stroom afwaarts gaat, hier is een brug geplaatst die mij weer richting de parkeer plaats leid, een lekkere lunch neem ik hier op deze plaats op een bankje in de zon, het voelt wel meer en meer broeierig aan, ze voorspellen al 3 dagen regen in de middag, en het zou mee niet verbazen als het vandaag eens flink zou gaan onweren!? Je merkt wel dat het ook hier eind van het seizoen is, overal zijn maar weinig toeristen te vinden en degene die er zijn zijn vaak van Hollandse afkomst.
Na de lunch steek ik de sleutels weer in het slot en start de auto, hij is lekker warm geworden, even de ramen open, dan is het zo opgelost, ik rij via de laatste berg etappe richting de kust aan de oostzijde van het eiland, grappig is dat je ook meten een verschil ziet in de flora en fauna, is het westen heel erg ruig en staan er merendeels naaldbomen aan de oostzijde vind je meer loofbomen en oogt da natuur een stuk vriendelijker, ook zitten er aan deze zijde nog wat meer en grotere steden en is er ook wat meer landbouw mogelijk. Op advies van de toeristen info stop ik nog op een ander punt alvorens ik noordwaarts rij, een kalksteen grot op ongeveer 10 kilometer land inwaarts over een gravel weg, langs een prachtig meer waar vele tientallen huisjes en motor homes staan, waarschijnlijk zijn dit huisjes die in gebruik zijn als vakantie woning, al staan er wel prachtige exemplaren tussen, jammer dat de weg alleen aan de achterzijde loopt, de voorzijde van de huizen staan allemaal richting het meer gericht, het lijkt wel of dat sommige ook permanent bewoond worden. In de grot kun je verschillende tochten maken, van een gewone simpele loop tocht tot een extreme met berg beklimming outfit, er zijn nl tochten die geheel afdalen in de grot op diverse diepten, deze duren alles met elkaar wel 5 uur en daar heb ik helaas geen tijd voor en deze starten alleen maar in de ochtend uren, ik sluit aan bij een klein groepje en loop een deel van de normale gangbare route, in de grotten is het koel, een graad of 8 á 10 en het voelt voxhtig aan, jammer dat het hier pikdonker is en allen de gids met lamp laat hier en daar wat bijzondere kalksteen formaties zien, hij is wel enthousiast en dat maakt de trip toch wel leuk, meteen gaat er door mijn hoofd, wat zie je nou als je de tocht van 5 uur doet? Ik heb al moeite om het te zien, laat staan als je ook nog moet klimmen en abseilen? Snel komt de geruststellende gedachte dat ik de ochtend tour gelukkig gemist hebt! Zelfs foto’s maken valt hier niet mee, na een klein uurtje zie ik gelukkig weer daglicht, dat blijf ik toch prettiger vinden. De route terug is precies dezelfde als heen en geniet dus weer van de vele huisjes en uitzichten op het meer. Vanaf hier moet ik nog een kleine ander half uur voor ik in Cambell river kom, de voor mij laatste stop voor vandaag.
Cambell river is de zalm hoofdstad van de wereld, zoals ze zich zelf promoten, de commerciele vis vangst op zalm en de daaruit voortvloeiende export over de hele wereld is begonnen in het begin van 19de eeuw, ook hier is men heel actief met het beschermen van de jonge zalm en zie je overal wel kleine en grote kraam kamers waar de jonge zalmen kunnen uitgroeien alvorens ze naar de oceaan gaan, door deze beheer van de jonge zalm is de toename van gevangen zalm ook weer toegenomen en blijft de populatie redelijk goed in stand, een win-win situatie zeg maar. Natuurlijk zijn hier diverse restaurant waar je de verse zalmen kan eten, aangezien dat voor mij geen feest is, zoek ik een lekkere tent op waar ze ook gewoon rood vlees verkopen. Mijn motel staat dit keer direct aan zee, waardoor ik mooi uitzicht op de baai voor mij heb. Ze hebben hier ook een zwembad en een jacuzzie, dus dat wordt even heerlijk ontspannen in het warme water.
Vrijdag 21 September 2013
Oeps! Nu regent het wel, niet veel maar toch! Eerst even ontbijten beneden, het is bescheiden maar genoeg, ik hoor de mensen om mij heen praten dat de verwachting vandaag niet veel goeds voorspelt, een regen complex draait een rondje boven het noordelijk deel van het eiland en wij zitten net op de grens. Dat gooit even roet in het programma, ik wat van plan om met een kleine ferry naar het tegenover gelegen eilandje te varen, maar gezien het weer is dat niet echt een goed plan denk ik. Ik rijd even naar de plaatselijke VVV en vraag wat de opties zijn? Een van de opties is een museum, ja nu het toch regent, kan ik dat wel doen, het museum bied een collectie van de eerste inwoners van het gebied, de Indianen of zoals ze dat zelf noemen “First Nations”. Eigenlijk best wel interessant, een ander deel gaat over de ontginning van het gebied en dan met name over de houtkappers en de hout industrie, daar werd eind 18de en begin 19de eeuw grof geld mee verdient. En nog een prachtig verhaal over een enorm rotsblok, wat net onder de waterspiegel lag en wat de ingang van de rivier blokkeerde, er werd een plan bedacht om dit rots blok op te blazen zodat grotere schepen het gebied konden bereiken. Een film van ongeveer 20 minuten geeft tekst en uitleg en je ziet het feitelijke opblazen gebeuren, conclusie missie was geslaagd en de scheepvaart had vrije doorgang. Eenmaal weer buiten regent het nog steeds en besluit eerder richting het zuiden te rijden, halverwege is de regen alleen maar harder en kom ik in een klein plaatsje een Starbucks tegen, dan maar even een koffie stop. Het regent en het onweert en het ziet er niet naar uit dat het al snel veel beter wordt, het einddoel van vandaag wordt Nanaimo, een redelijk grote provincie stad vanwaar ik morgen met de ferry naar het vaste land van Canada terug vaar, ja dan zit er alweer een week op, vorige week zaterdag arriveerde ik op het eiland maar dan meer zuidelijker in Victoria. Een kleine 30 kilometer van mijn eindpunt wordt het zowaar even droog en volg ik de kustroute naar Nanaimo, de wolken en de mist vormen een misterieus beeld over het water en aan de overzijde liggend kleiner lijkend eiland, hier stop ik even bij en klein strand om het even op beeld vast te leggen. Terwijl ik daar even sta valt mij een klein huisje op, ter grote van een hondenhok, deze is gevuld met boeken, en kan je gratis lezen en of ruilen voor een ander, lekker een dagje strand, alleen vandaag gaat dat niet meer lukken. In Nanaimo heb ik weer een B&B en rij eerst even langs om te kijken waar het precies is, een kleine rustieke kamer met een gezamenlijk entree in combi met een keuken, de kamer heeft wel een eigen badkamer. Ik vraag aan de eigenaren wat er eventueel gezien het weer nog de moeite waard is om te doen, een kleine tip, er is vanuit het centrum van de stad een kleine ferry die ongeveer 10 minuten vaart naar een klein eilandje waar je een “drijvend restaurant” hebt, nou dat is wel weer iets aparts en ik moet toch nog ergens eten. Zo gezegd zo gedaan, de ferry vaart elk uur en is gelukkig overdekt, want de regen is weer eens enthousiast van start gegaan, het is er niet druk, ik denk ook dat het weer ook niet uitnodigt om te gaan, ik wordt wel snel geholpen en binnen no-time heb ik mijn bord voor mijn neus, bon a petit!
Inmiddels is het vrijdag avond en zit in mijn verblijf weer even dit verhaal te schrijven, morgen weer terug naar Vancouver, naar de noordzijde ervan en dan wordt de volgende en laatste stop, Whistler, een zeer bekend wintersport plaats in deze omgeving waar in 2010 een deel van de Olympische spelen zijn gehouden, nu maar hopen dat het weer in de bergen daar iets beter zal zijn!?
Groetjes, Johan
Nanaimo, 21 September 2015
-
22 September 2013 - 17:35
Magda:
hoi, wat jammer dat je dan geen zalm lust, ik zou er mijn vingers bij aflikken, was dat rood vlees wat jij kon eten beer? of eten ze dat niet?
je doet en ziet weer veel, leuk al die goedverzorgde B&B,s, daar kan geen hotel tegenop.
bijna aan het eind van deze mooie trip, nog een paar fijne laatste uren en goeie reis morgen, gr magda. -
24 September 2013 - 19:47
Ineke:
Ik was wat laat met lezen, mar ik las je verhaal nog steeds met plezier. Geweldig lijkt me dat: sdie watervallen, die grotten... Je komt maar eens bij mij, bij in het donker gezien een rondje lopen, dan raak je wel gewend aan je voortbewegen in het aardedonker. Kan ik je gelijk een lesje "andere zintuigen gebruiken" geven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley